Τι λέει η Αγία Γραφή για έναν Χριστιανό που υπηρετεί στο στρατό;

Η Αγία Γραφή περιέχει μια μεγάλη ποσότητα πληροφοριών για την υπηρεσία στο στρατό. Ενώ μεγάλο μέρος των πληροφοριών για το στρατό που περιέχονται στη Βίβλο είναι μόνο αναλογικές, υπάρχουν όμως εδάφια που σχετίζονται κατευθείαν με την ερώτηση. Όχι, η Αγία Γραφή δεν βγαίνει να πει «Θα υπηρετήσετε στο στρατό» ούτε αντίθετα λέει «Δεν θα υπηρετήσετε στο στρατό». Την ίδια στιγμή, οι Χριστιανοί μπορούν να είναι βέβαιοι ότι το να είσαι στρατιώτης είναι πολύ σεβαστό στην Αγία Γραφή, και να ξέρουν ότι τέτοια υπηρεσία είναι σύμφωνη με την Βιβλική άποψη.

Το πρώτο παράδειγμα στρατιωτικής υπηρεσίας βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη (Γένεση 14), όταν ο ανιψιός του Αβραάμ ο Λωτ απήχθη από τον Χοδολλογομέρ, βασιλιά της Αιλάμ, και τους συμμάχους του. Ο Αβραάμ έσπευσε σε βοήθεια του Λωτ συγκεντρώνοντας 318 εκπαιδευμένους άντρες από τους δούλους του και νίκησε τις ξένες δυνάμεις.

Αργότερα στην ιστορία, το έθνος του Ισραήλ ανέπτυξε μόνιμο στρατό. Η αίσθηση ότι ο Θεός ήταν ο Πολεμιστής που προστάτευε το λαό Του ανεξάρτητα από την στρατιωτική τους δύναμη ίσως ήταν ένας λόγος που ο Ισραήλ ήταν αργός στο να συγκεντρώσει στρατό. Η συγκέντρωση ενός μόνιμου κανονικού στρατού στο Ισραήλ ήρθε μόνο ύστερα από την ανάπτυξη ενός δυνατού πολιτικού συστήματος από τον Σαούλ, το Δαβίδ και τον Σολομώντα. Ο Σαούλ ήταν ο πρώτος που είχε μόνιμο στρατό (Α` Σαμουήλ 13:2, 24:2, 26:2). Ωστόσο, ο στρατός έπρεπε να υποστηρίζεται με τροφή και άλλες προμήθειες από τα σπίτια των στρατιωτών (Α` Σαμουήλ 17:17-19).

Αυτό που άρχισε ο Σαούλ, το συνέχισε ο Δαβίδ. Αύξησε το στρατό, έφερε μισθωτούς στρατιώτες από άλλες περιοχές που του ήταν πιστοί (Β` Σαμουήλ 15:19-22), και ανάθεσε την ηγεσία του στρατού του σε αρχιστράτηγο (τον Ιωάβ). Κάτω από την ηγεσία του Δαβίδ το Ισραήλ έγινε πιο επιθετικό στην στρατιωτική πολιτική του, απορροφώντας τις γειτονικές χώρες όπως τους Αμμωνίτες (Β` Σαμουήλ 11:1, Α` Χρονικών 20:1-3). Ο Δαβίδ ίδρυσε ένα σύστημα με εναλλασσόμενους στρατιώτες με12 ομάδες 24 αντρών που υπηρετούσαν ένα μήνα το χρόνο (Α` Χρονικών 27). Παρ` όλο που η βασιλεία του Σολομώντα ήταν ειρηνική, αυτός επέκτεινε ακόμα περισσότερο το στρατό του, προσθέτοντας άρματα και αρματηλάτες (Α` Βασιλέων 10:26). Ο μόνιμος στρατός συνέχιζε (παρ` όλη τη διαίρεση του βασιλείου μετά το θάνατο του Σολομώντα) έως το 586 π.Χ., όταν ο Ισραήλ έπαψε να υπάρχει σαν πολιτική οντότητα.

Ο Ιησούς θαύμασε όταν ένας Ρωμαίος εκατόνταρχος (αξιωματικός επικεφαλής εκατό στρατιωτών) Τον πλησίασε. Η ανταπόκριση του εκατόνταρχου στον Ιησού δήλωνε την κατανόησή του για την εξουσία, καθώς και την πίστη του στον Ιησού (Κατά Ματθαίον 8:5-13). Ο Ιησούς δεν κατήγγειλε το επάγγελμά του. Πολλοί εκατόνταρχοι που αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη επαινούνται σαν Χριστιανοί, Θεοφοβούμενοι, και άντρες καλού χαρακτήρα (Κατά Ματθαίον 8:5,8,13, 27:54, Κατά Μάρκον 15:39,44-45, Κατά Λουκά 7:2,6, 23:47, Πράξεις 10:1,22, 21:32, 22:25-26, 23:17,23, 24:23, 27:1,6,11,31,43, 28:16).

Ιστορικά τα μέρη και οι τίτλοι μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά οι στρατευμένοι μας θα έπρεπε να είναι τόσο συμπαθείς όσο και οι εκατόνταρχοι της Αγίας Γραφής. Το να είσαι στρατιώτης ήταν πολύ σεβάσμιο. Για παράδειγμα, ο Παύλος περιγράφει τον Επαφρόδιτο, σαν «συστρατιώτη» (Φιλιππησίους 2:25). Η Αγία Γραφή επίσης χρησιμοποιεί στρατιωτικούς όρους για να περιγράψει πώς να είμαστε δυνατοί εν Κυρίω βάζοντας την πανοπλία του Θεού (Εφεσίους 6:10-20).

Ναι, η Αγία Γραφή μιλάει για την στρατιωτική υπηρεσία, ευθέως και ανεπιφύλακτα. Οι Χριστιανοί άντρες και γυναίκες που υπηρετούν τη χώρα τους με χαρακτήρα, αξιοπρέπεια, και τιμή, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι το καθήκον που εκτελούν είναι σεβαστό από τον Κυρίαρχο Θεό μας. Αυτοί που υπηρετούν στο στρατό αξίζουν το σεβασμό μας και τις ευχαριστίες μας.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Τι λέει η Αγία Γραφή για έναν Χριστιανό που υπηρετεί στο στρατό;