پرسیار
ئایا ژیانی جاویدانیت هەیە؟
وه‌ڵام
کتێبی پیرۆز بە روونی پێمان دەڵێت کە چۆن دەتوانین ژیانی جاویدانی و ئەزەلیمان هەبێت. سه‌ره‌تا ده‌بێت ئەو راستییە قبووڵ بکه‌ین که دژی خودا گوناهمان کردووە: "له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هه‌موو گوناهیان كرد و له شكۆی خودا كه‌وتن" (رۆما ۳: ٢٣). ئێمه هه‌موومان کار‌گه‌لێکمان ئەنجام داوە که بووه‌ته هۆی دڵتەنگ کردنی خودا، هەربۆیە شایانی سزادانین. لەبەرئەوەی که گوناهه‌کانی ئێمه هه‌مووی له به‌رانبه‌ر خودایەکی جاویدانی ئەنجام دراوە، بۆیە به‌ته‌نیا سزادانێکی هه‌میشه‌یی شیاوی ئێمه‌یه. "چونكه كرێی گوناه مردنه، به‌ڵام دیاری خودا ژیانی هه‌تاهه‌تاییه له عیسای مه‌سیحی خوداوەندمان" (رۆما ۶: ٢٣).
بەڵام عیسای مه‌سیحی بێگوناه (یەکەم پەترۆس ٢: ٢٢)، کوڕی نه‌مری خودا بووە مرۆڤ (یۆحەنا ١: ١، ١٤) و به گیان به‌خت کردن، باجی گوناهەکانی ئێمه‌ی دا. "خودا خۆشه‌ویستی خۆی بۆ سه‌لماندین: هێشتا گوناهبار بووین مه‌سیح له پێناوماندا مرد" (رۆما ٥: ٨). عیسای مه‌سیح له سه‌ر خاچ گیانی سپارد (یۆحەنا ١٩: ٣١- ٤٢) و ئەو سزایەی وەرگرت کە شایانی ئێمه بوو (دووەم کۆرنسۆس ٥: ٢١). مەسیح سێ رۆژ دواتر له مه‌رگ هەڵسایەوە (یەکەم کۆرنسۆس ١٥: ١- ٤) و سه‌رکه‌وتنی خۆی بەسەر گوناه و مردندا سه‌لماند. "ستایش بۆ خودا، باوكی خوداوه‌ندمان عیسای مه‌سیح! به‌گوێره‌ی به‌زه‌ییه فراوانه‌كه‌ی له‌دایكبوونه‌وه‌ی پێ به‌خشین بۆ هیوایه‌كی زیندوو به هه‌ڵستانه‌وه‌ی عیسای مه‌سیح له‌نێو مردووان" (یەکەم پەترۆس ١: ٣).
ده‌بێت له رێگای باوەڕەوە، روانگه‌مان (ئەو کێیه، چی کرد و بۆچی وای کرد) له‌سه‌ر مەسیح بگۆڕین؛ تاکو رزگار ببین. (کردار ٣: ١٩). ئه‌گه‌ر ئیمانمان پێی هەبێت و باوه‌ڕ بکه‌ین که مه‌رگی ئه‌و له سه‌ر خاچ بۆ پێدانی باجی تاوانی گوناهه‌کانی ئێمه بووه، ئەوا ده‌به‌خشرێین و بەڵێنی ژیانێکی جاویدانی له به‌هه‌شتدا وەردەگرین. "چونكه خودا به‌م جۆره جیهانی خۆشویست، ته‌نانه‌ت كوڕه تاقانه‌كه‌ی به‌ختكرد، تاكو هه‌ر كه‌سێك باوه‌ڕی پێ بهێنێت له‌ناو نه‌چێت، به‌ڵكو ژیانی هه‌تاهه‌تایی هه‌بێت" (یۆحەنا ٣: ١٦). "ئه‌گه‌ر به ده‌مت دانت پیانا کە عیسا پەروەدگارە و به دڵ باوه‌ڕت كرد كه خودا له‌ناو مردووان هه‌ڵیستانده‌وه، ڕزگار ده‌بیت" (رۆما ١٠: ٩). تەنها باوەڕ به کاری بێخەوشی مەسیح له سه‌ر خاچ، تاکە رێگای راسته‌قینەیە بۆ گەیشتن بە ژیانی ئەزەلی! "چونكه به نیعمه‌ت ڕزگارتان بوو به‌هۆی باوه‌ڕ، ئه‌مه‌ش له خۆتانه‌وه نییه، به‌ڵكو دیاری خودایه، به كردار نییه، تاكو كه‌س شانازی نه‌كات" (ئەفەسوس ٢: ٨- ٩).
خوێنەری ئازیز، ئه‌گه‌ر ده‌تە‌وێت عیسای مەسیح وەکو رزگارکا‌ری خۆت قبووڵ بکەیت، دەتوانی سوود لەم نموونە نوێژە وەربگریت. له بیرت بێت کە وتنی ئه‌م نوێژە یان هه‌ر نوێژێکی دیکە نابێتە هۆی رزگاریت. ته‌نیا باوەڕ به مەسیح دەتوانێت لە گوناه رزگارت بکات. ئه‌م نوێژە تەنیا رێگایه‌که لە ده‌ربڕینی باوەڕتان به خودا و سوپاس کردنیەتی کە بەخشینی بۆ ئامادە کردوویت. "ئەی پەروەردگار، من دەزانم کە گوناهم بەرامبەر کردوویت هەربۆیە شایانی ئەوەم کە سزام بدەیت. بەڵام عیسای مەسیح سزاکەی منی گرتە ئەستۆی خۆی تاکو من بەهۆی باوەڕم لە ئەودا ببەخشرێم. متمانەم پێتە کە رزگارم دەکەیت. زۆر زۆر سوپاس ئەی خوداوەند بۆ نیعمەت و بەخشینە بێ هاوتاکەت، کە ژیانی جاویدانییە! ئامین!"
ئایا به هۆی خوێندنەوەی ئەم بابەتەوە بڕیارت دا کە لە قوڵایی دڵەوە باوەڕ بە مەسیح بێنیت؟ ئه‌گه‌ر وایه، تکایه، کرتە له سه‌ر ئەم نوسینەی خوارەوە "ئه‌مڕۆ مەسیحم لە ناخی دڵەوە قبووڵ کرد" بکە.
English
ئایا ژیانی جاویدانیت هەیە؟
