Odpowiedź:
Dar proroctwa wydaje się być darem tymczasowym, który przekazał Chrystus do powstawania jego kościoła. Prorocy pełnili kluczową rolę w kościele (Efezjan 2.20). Prorok zwiastował przesłanie Pana dla wierzących wczesnego kościoła. Niekiedy wiadomość proroka była nowym objawieniem, czyli nową prawdą przekazaną od Boga, a czasem też była przewidywaniem (zobacz Dzieje Apostolskie 11.28 oraz 21.10). Pierwsi chrześcijanie nie mieli pełnej Biblii, a niektórzy nie mieli nawet dostępu do ksiąg Nowego Testamentu. Prorocy nowotestamentowi „wypełniali tą lukę” zwiastując Boże przesłanie tym, którzy w inny sposób by tego nie usłyszeli. Ostatnia księga Nowego Testamentu (Księga Objawienia) nie została ukończona aż do późnych lat I wieku. Zatem, Pan posłał swoich proroków, aby zwiastowali Jego Słowo ludowi.
Czy obecnie są prawdziwi prorocy? Jeśli zadaniem proroków było objawianie prawdy Bożej, to z jakiego powodu mielibyśmy ich nadal potrzebować, skoro pełne Boże objawienie zawarte jest w Biblii? Skoro prorocy byli „założycielami” wczesnego kościoła, to czy nadal musimy budować fundamenty kościoła? Czy Bóg może przekazać jakąś wiadomość dla kogoś przez inną osobę? Oczywiście, że tak! Czy Bóg objawia jakąś prawdę dla kogoś w sposób ponadnaturalny, aby uzdolnić tą osobę do przekazania Jego przesłania dla innych? Oczywiście, że tak! Ale czy jest to biblijny dar proroctwa? Nie.
Za każdym razem, gdy ktoś twierdzi, że przemawia od Boga (istota proroctwa), to kluczem w tym powinno być porównanie tego co ta osoba mówi, z tym co Biblia mówi na ten temat. Gdyby Bóg miał dzisiaj przemówić do kogoś przez inną osobę, to przesłanie to musi być w całkowitej zgodności z tym, co Bóg do tej pory powiedział w Biblii. Bóg nie zaprzecza temu, co już powiedział. 1 Jana 4.1 uczy nas, „Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat.” 1 Tesaloniczan 5.20-21 stwierdza, „proroctw nie lekceważcie. Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie.” Zatem czy jest to „słowo od Pana” czy przypuszczalne proroctwo, nasza odpowiedź powinna być taka sama. Porównaj to co zostało powiedziane z tym, co mówi Boże Słowo. Jeśli przeczy to temu, co mówi Biblia, wyrzuć to. Jeśli zgadza się to z Biblią, módl się o mądrość i roztropność, w jaki sposób należy zastosować to przesłanie (2 Tymoteusza 3.16-17; Jakuba 1.5).
