Pitanje
Može li neko biti spašen kroz opšte otkrivenje?
Odgovor
Opšte otkrivenje se može definisati kao “Otkrivenje Boga svim ljudima, u svim vremenima, na svakom mjestu koje otkriva da On postoji i da je inteligentan, moćan i uzvišen”. Stihovi u Pismu kao što su Psalam 19:1–4 i Rimljani 1:20 jasno tvrde da se određene stvari o Bogu mogu vidjeti u stvorenom oko nas. Stvorenje otkriva Božiju silu i veličanstvo, ali ne otkriva plan spasenja kroz Krista. Ono dolazi samo kroz Isusovo ime (Djela 4:12); stoga, neko ne može biti spašen samo kroz opšte otkrivenje. Obično se pitanje “Da li neko može biti spašen kroz opšte otkrivenje?” postavlja u odnosu na drugo: “Šta se dešava sa onima koji nikad nisu čuli Evanđelje?”
Nažalost, još uvijek postoje dijelovi svijeta u kojima ne postoji nikakav pristup Bibliji, Evanđelju Isusa Krista, ili bilo kojem načinu da se sazna istina kršćanstva. Radi toga se nameće pitanje šta se dešava sa tim ljudima kad umru? Da li je pravedno da Bog osudi nekoga ko nikad nije čuo Evanđelje Isusa Krista? Neki iznose ideju da On onima koji nikad nisu čuli sudi na osnovu toga kako su odgovorili na opšte otkrivenje. Pretpostavlja se da, ako neko zaista vjeruje onome što se može o Bogu shvatiti kroz to, On će suditi osobi na osnovu te vjere i dozvoliti joj da uđe u nebo.
Problem je u tome što Pismo izjavljuje da je onaj koji nije u Kristu “već osuđen” (Ivan 3:18). Rimljani 3:10–12, citirajući Psalam 14:3, izriču da je neobnovljena priroda grešna, bez izuzetka: “Nema pravedna, nema nijednoga; nema razumna, nema ga koji traži Boga. Svi zastraniše, svi se pokvariše; nema ga koji čini dobro, nema nijednoga”. Prema Pismu, saznanje o Bogu je dostupno (kroz opšte otkrivenje), ali ga je čovječanstvo izopačilo kako mu se sviđa. Rimljani 1:21–23 tvrde: “Jer kad spoznaše Boga, ne proslaviše ga kao Boga, niti mu zahvališe, nego izludješe u svojim mislima i potamni njihovo nerazumno srce. Tvrdili su da su mudri, a postadoše ludi. I pretvoriše slavu besmrtnoga Boga u obličje smrtnoga čovjeka i ptica, i četveronožaca, i gmazova”. Status onih koji su bez Boga je buntovništvo, tama i idolopoklonstvo.
Čovjek se pobunio uprkos opštem otkrivenju. Grešni čovjek voljno odbija ono što se može spoznati o Bogu kroz prirodu i traži načine da izbjegne ovu istinu (vidi Ivan 3:19). Pošto čovjek po svojoj prirodi ne traži Boga, Bog mora njega da traži – i to je upravo ono što je i uradio, u osobi Isusa Krista. On je došao “potražiti i spasiti što je bilo izgubljeno” (Luka 19:10).
Dobar primjer naše potrebe za Evanđeljem se nalazi u Djelima 10. Kornelije je znao za Boga i bio je “pobožan i bogobojazan, davao je mnogo milostinje narodu i molio se Bogu bez prestanka” (Djela 10:2). Da li ga je Bog spasio radi njegove posvećenosti Njemu, zasnovane na ograničenom znanju koje je imao? Ne. Korneliju je trebalo da čuje za Isusa. Bog ga je uputio da pronađe apostola Petra i pozove ga u svoj dom. Kornelije je poslušao i Petar je došao i izložio Evanđelje njemu i njegovoj porodici. Kornelije i njegov dom su povjerovali u Isusa i radi toga su bili spašeni (Djela 10:44–48). Niko, čak ni “dobar” čovjek kao Kornelije, nije spašen samo zato što vjeruje da Bog postoji ili time što ga poštuje na određene načine. Jedini put spasenja je Evanđelje Isusa Krista (Ivan 14:6; Acts 4:12).
Na opšte otkrivenje se može gledati kao na sveopšti poziv ljudima da prepoznaju Božije postojanje. Ali ono, samo po sebi, nije dovoljno da vodi nekoga do spasenja u Kristu. Radi toga je toliko važno da objavimo Evanđelje cijelom svijetu (Matej 28:19–20; Djela 1:8). Rimljani 10:14 izjavljuju: “Kako će dakle zazivati onoga u koga ne vjeruju? Ili kako će vjerovati u onoga o kome nisu čuli? A kako će čuti bez propovjednika?” Vjera u radosnu vijest spasenja kroz Isusa Krista je jedini način za spasenje (Ivan 3:16).
English
Može li neko biti spašen kroz opšte otkrivenje?
