Pangutana
Nagahatag pa ba gihapon ang Diyos ug mga panan-awon sa mga tawo karon? Angay ban ga magdahom ang mga magtotoo nga kabahin gihapon ang mga panan-awon sa ilahang Kristohanong kasinatian?
Tubag
Makahatag pa ba ug mga panan-awon ang Dios karon? Nagahatag ba ug mga panan-awon sa mga tawo karon? Lagmit. Angay bang magdahum kita sa mga panan-awon ingon nga yanong panghitabo? Dili. Ingon nga natala sa Biblia, ang Diyos nakigsulti sa mga tawo sa daghang higayon pinaagi’g mga panan-awon. Ang mga pananglitan mao sila, Jose, anak ni Jakob; si Jose, ang ban ani Maria; si Salomon; si Isaias; si Ezekiel; si Daniel; si Pedro; ug si Pablo. Ang propeta nga si Joel gipanagna ang pagbubo sa mga panan-awon,ug kini kompirmado sa apostoles nga si Pedro sa Mga Buhat kapitulo 2. Mahinungdanon nga matiman-an ang kalahian tali sa panan-awon ug sa damgo mao nga ang panan-awon gihatag sa dihang ang tawo nagmata samtang ang damgo gihatag sa dihang ang tawo nahikatulog.
Sa daghan bahin sa kalibotan, ang Diyos daw kaylap nga nagagamit ug mga panan-awon ug mga damgo. Sa mga dapit kon diin adunay nihit o walay mensahe sa ebanghelyo, ug ang mga tawo walay mga Biblia, laktod nga ginahatod sa Diyos ang Iyang mensahe ngadto sa mga tawo pinaagi’g mga damgo ug mga panan-awon. Kini lubos nga haom sa biblikanhong panig-ingnan sa mga panan-awon nga kanunayng gigamit sa Diyos aron pagpadayag sa Iyang kamatuoran ngadto sa mga tawo sa unang mga panahon sa Kristianismo. Kon buot ang Diyos nga ipakigsulti ang Iyang mensahe ngadto sa usa ka tawo, mahimo Niyang gamiton ang bisan unsang pamaagi nga angay – usa ka misyonaryo, usa ka manolunda, usa ka panan-awon, o usa ka damgo. Naturalmente, ang Diyos aduna usab kahimoan sa paghatag ug mga pana-awon sa mga dapit diin ang mensahe sa Ebanghelyo anaa nang daan. Walay utlanan sa mga butang nga mahimo sa Diyos.
Sa samang higayon, angay kitang magmatngon kon ang mga panan-awon ug ang hubad sa mga panan-awon na ang hisgotan. Angay natong hinumdoman nga ang Bibliya natak-op na, ang gisulti na niini kanato ang tanang butang nga angay natong mahibaloan. Ang mahinungdanong kamatuoran mao nga kon ang Diyos mohatag man ugaling ug usa ka panan-awon, hingpit kining mouyon sa unsa nga Iya nang gipadayag sa Iyang Pulong. Ang mga panan-awon dili angay hatagan ug tumbas o labaw nga kagamhan kay sa Pulong sa Diyos. Ang Pulong sa Diyos maoy atong labing kagamhan sa Kirstohanong pagtoo ug pagkinabuhi. Kon imong gituohan nga aduna kay panan-awon ug gibati nga tingalig ang Diyos maoy nihatig niini kanimo, mainampoon nimo nga susihon ang Pulong sa Diyos ang paniguroon nga ang imong panan-awon nahiuyon sa Balaang Kasulatan. Dayon hunahunaa sa mainampoon unsay ipabuhat kanimo sa Diyos ingon nga tubag sa maong panan-awon (Santiago 1:5). Dili mohatag ang Diyos ug panan-awon sa usa ka tawo unya ipabilin nga gililong ang kahulogan sa maong panan-awon. Sa Balaang Kasulatan, sa matag higayon nga ang usa ka tawo mangayo sa Diyos sa kahulogan sa maong panan-awon, ipaneguro sa Diyos nga ang maong panan-awon napasabot ngadto sa tawo (Daniel 8:15 – 17).
English
Nagahatag pa ba gihapon ang Diyos ug mga panan-awon sa mga tawo karon? Angay ban ga magdahom ang mga magtotoo nga kabahin gihapon ang mga panan-awon sa ilahang Kristohanong kasinatian?