Pangutana
Unsaon nako pagkahibalo sa kabubot-on sa Diyos sa akong kinabuhi?
Tubag
Mahinungdanon nga mahibal-an ang kabubut-on sa Dios. Si Jesus miingon nga ang Iyang tinuod nga mga katalian mao kadtong nahibalo ug nagbuhat sa kabubut-on sa Amahan: " Kay bisan kinsa nga magabuhat sa kabubut-on sa Dios, mao kana siya ang akong igsoong lalaki ug akong igsoong babaye ug akong inahan" (Marcos 3:35). Sa sambingay sa duha ka anak nga lalaki, gibadlong ni Jesus ang mga pangulong pari ug mga anciano tungod sa pagkapakyas sa pagtuman sa kabubut-on sa Amahan; ilabi na, sila nga "wala maghinulsol ug mutoo" (Mateo 21:32). Sa labing sukaranon, ang kabubut-on sa Dios mao ang maghinulsol sa atong sala ug mosalig kang Kristo. Kon wala pa nato gihimo ang unang lakang, wala pa nato gidawat ang kabubut-on sa Dios.
Sa higayon nga atong madawat si Kristo pinaagi sa pagtoo, nahimo kitang mga anak sa Dios (Juan 1:12), ug maoy Iyang tinunga nga giyahan kita sa Iyang dalan (Salmo 143: 10). Ang Dios wala nagasulay ug tago sa Iyang kabubut-on kanato; Buot niyang ipadayag kini. Sa pagkatinuod, Siya daan nang mihatag kanato sa daghang naghingaping mga pagtultol diha sa Iyang Pulong. Angay kitang " pagmapasalamaton kamo sa tanang higayon; kay kini mao ang pagbuot sa Dios diha kang Cristo Jesus, alang kaninyo” (Unang Tesalonica 5:18). Angay kitang maghimo ug maayong mga buhat (1 Pedro 2:15). Kay ang pagbuot sa Dios mao kini, ang inyong pagkabinalaan: nga kamo managlikay sa pakighilawas;” (Unang Tesalonica 4:3).
Ang kabubut-on sa Dios masayran ug mapamatud-an. Ang Roma 12:2 nag-ingon, “Ayaw kamo pagpahiuyon niining panahona sa kalibutan, kondili usba hinoon ninyo ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong salabutan, aron inyong masuta kon unsa ang maayo ug hinangponon ug hingpit nga kabobut-on sa Dios.” Kini nga tudling naghatag kanato sa usa ka mahinungdanon nga han-ay: ang usa ka anak sa Dios midumili nga mahisama sa kalibutan ug hinuon mitugot sa iyang kaugalingon nga mausab sa Espiritu. Ingon nga ang iyang hunahuna gibag-o sumala sa mga butang nga Iya sa Dios, unya siya makahibalo sa hingpit nga kabubut-on sa Dios. Samtang atong ginapangita ang kabubut-on sa Diyos, atong ipaniguro nga ang atong ginatimbang-timbang dili butang nga gidili sa Bibliya. Pananglitan, gidili sa Bibliya ang pagpangawat; Sanglit ang Dios tin-aw nga nagsulti mahitungod sa hisgotanan, sayod kita nga dili Iyang kabubut-on alang kanato nga mahimong mga tulisan sa bangko-dili man gani kita angayng mag-ampo mahitungod niini. Dugang pa, kinahanglan natong sigurohon nga ang atong gitimbang-timbang makahimaya sa Dios ug makatabang kanato ug sa uban aron motubo sa espirituhanong paagi.
Ang pagkasayud sa kabubut-on sa Dios usahay lisud tungod kay nagkinahanglan kini og pailub. Natural lang nga gusto nga mahibal-an ang tanan kabubut-on sa Dios sa usa ka higayon, apan dili kana ang kasagaran nga buhaton sa Dios. Natural lang nga gustohon nga mahibal-an ang tanan kabubut-on sa Dios sa usa ka higayon, apan dili kana ang kasagarang ginabuhat sa Dios. Gipadayag niya kanato ang usa ka lakang matag takna-ang kada lihok usa ka lakang sa pagtuo-ug naghatag higayon kanato pagpadayon pagsalig Kaniya. Ang mahinungdanong butang mao nga, samtang nagpaabot kita alang sa dugang nga paggiya, nasako kita paghimo sa maayo nga atong nahibal-ang pagabuhaton (Santiago 4:17).
Kasagaran, buot kitang hatagan sa Diyos ug mga detalye-kung asa magtrabaho, asa magpuyo, kinsay minyoan, unsang sakyanan nga paliton, ug uban pa. Ang Dios nagtugot kanato sa paghimo og mga pagpili, ug kon kita matugyanhon Kaniya, Siya adunay mga pamaagi sa pagpugong sa mga sayop nga pagpili (tan-awa sa Mga Buhat 16: 6-7).
Maayo nga mas mailhan nato ang usa ka tawo, mas makasuhito kita sa iyang mga tinguha. Pananglitan, ang usa ka bata mahimong motan-aw sa bola nga niuntol didto sa usa ka nasako nga dalan, apan wala siya mosunod niini, tungod kay nahibal-an niya nga "dili buot sa akong amahan nga buhaton ko kana.” Dili na niya kinahanglang mangutana sa iyang amahan sa tambag sa matag detalye nga sitwasyon; Nasayod siya kon unsa unyay isulti sa iyang amahan nakaila man siya sa iyang amahan. Mao usab ang atong relasyon sa Dios. Samtang nagpanaw kita kuyog sa Ginoo, nagatuman sa Iyang Pulong ug nagasalig sa Iyang Espiritu, atong hikaplagan nga kita gigasahan sa hunahuna ni Kristo (1 Corinto 2:16). Nakaila kita Kaniya, ug kana nakatabang kanato nga mahisayran ang Iyang kabubot-on. Atong hikaplagan nga ang giya sa Dios mahimong magamit ra dayun. “Ang pagkamatarung sa tawong hingpit maoy magamando sa iyang dalan; Apan ang dautan mahulog pinaagi sa iyang kaugalingong pagkadautan” (Panultihon 11:5).
Kon kita nagapanaw duol sa Ginoo ug matinud-anong nagtinguha sa Iyang kabubut-on nganhi sa atong kinabuhi, ang Dios mobutang sa Iyang mga kabubot-an sa atong mga kasingkasing. Ang yawi mao ang pagtinguha sa kabubut-on sa Dios, dili ang atong kaugalingon. “Magkalipay ka usab kang Jehova, Ug siya magahatag kanimo sa mga tinguha sa imong kasingkasing” (Salmo 37:4).
Unsaon nako pagkahibalo sa kabubot-on sa Diyos sa akong kinabuhi?