Pangutana
Kung ang atong kaluwasan segurado sa walay kataposan, nganung makusganon man ang pahimangno sa Bibliya batok sa apostasiya?
Tubag
ang hinungdan nga ang Biblia makusganong nagpahimangno nato batok sa apostasiya mao nga ang tinuod nga pagkakabig gisukod agig makita nga bunga. Sa dihang si Juan Magbubunyag nabunyag sa mga tawo didto sa Suba sa Jordan, iyang gipahimangnoan kadtong nagahunahuna nga sila matarong nga “mobungag bunga subay sa paghinulsol” (Matthew 3:7). Mipahimangno si Hesus niadtong nagpaminaw Kaniya samtang nagahatag Siya sa Wal isa Bukid nga ang matag kahoy mailhan sa iyang bunga (Mateo 7:16) ug ang matag kahoy nga wala nagabunga ug maayong bunga pagaputlon ug ilabay sa kalayo (Mateo 7:19).
Ang katuyoan luyo aning mga pahimangno mao ang pagtumpang ang ginatawag sa mga tawo nga “sayon nga pagtoo.” Sa laing pagkasulti, ang pagsunod kang Hesus labaw pa sa pagsulti nga ikaw Kristohanon. Bisan kinsa makaangkon nga si Kristo Manluluwas, apan kadtong tinuod nga luwas magbungag makita nga bunga. Karon, makapangutana ang usa ka tawo, “Unsa may buot pasabot sa bunga?” Ang labing matin-aw nga panig-ingnan sa Kristohanong bunga makita sa Galacia 5:22 – 23 diin gihubit ni Pablo ang bunga sa Balaang Espiritu: gugma, kalipay, kalinaw, pailob, kaayo, kamatinud-anon, kalumo, ug pagpugong sa kaugalingon. Adunay laing mga matang sa Kristohanong bunga (sama sa pagdayeg, pagkabig ug mga kalag alang ni Kristo), apan kini nga talaan nagahatag kanatog maayung sumada sa mga Kristohanong taras. Ang mga tinuod nga magtotoo magapakita niining mga taras sa ilang kinabuhi sa naghingapin kabutang sa dihang sila mouswag sa ilang Kristohanong lakaw (Ikaduhang Pedro 1:5 – 8).
Mao kining mga matuod, mga tinun-an nga nagabunga nga adunay garantiya sa walay katapusang kasegurohan, ug sila mulahutay hangtod sa kataposan. Daghang mga Kasulatan ang nagapamatuod niini. Ang Roma 8:29 – 30 gilatid ang “bulawanong tanikala” sa kaluwasan agig pagpunting nga kadtong nailhan nang daan sa Dios gitakda nang daan, gitawag, gipakamatarung, ug gihimaya – walay kapidihan nga maagian. Ang Filipo 1:6 nagasulti kanato nga ang buhat nga gisugdan sa Dios kanato, Iya usab pagatapuson. Ang Efeso 1:13 – 14 nagatudlo nga ang Dios nagselyo kanato sa Balaang Espiritu ingon nga garantiya sa atung panulondon hangtod nga ato kining madawat. Ang Juan 10:29 nagpamatuod nga walay makakuha sa karnero sa Dios gikan sa Iyang kamot. Daghan pang laing mga Kasulatan ang nagasulti ug samang butang – ang tinuod nga magtotoo segurado sa walay kataposan sa ilang kaluwasan.
Ang mga berso nga nagapahimangno sa apostasiya nagsilbi ug duha ka mga nag-uang katuyoan. Una, nagaawhag sa mga tinuod nga magtotoo nga paneguroon ang ilang “pagkatinawag ug pagkapinili.” Si Pablo nagsulti kanato sa Ikaduhang Corinto 13:5 nga susihon nato ang atung kaugalingon aron makita kung anaa ba kita sa pagtoo. Kon ang tinuod nga mga magtotoo mabungahon nga mga sumusunod ni Hesu Kristo, nan angay nga makakita kita sa pamatuod sa kaluwasan. Ang mga Kristohanon nagabunga ug bunga sa managlahing kabutang base sa gihabugon sa ilang pagkamatinumanon ug sa ilang mga espirituhanong gasa, apan tanang mga Kristohanon mobunga; ug angayng makita nato ang pamatuod pinaagi sa pagsusi sa kaugalingon.
Adunay mga panahon sa Kristohanong kinabuhi diin walay makitang bunga. Mao kini ang mga panahon sa sala ug pagkamasinupakon. Unsay mahitabo aning mga panahona sa nalugway nga pagkamasinupakon mao nga gitangtang sa Dios gikan kanato ang kasegurohan sa kaluwasan. Maoy hinungdang nga nag-ampo si David sa Salmo 51 nga ipasumbalik kaniya ang “kalipay sa kaluwasan” (Salmo 51:12). Mawala nato ang kalipay sa kaluwasan sa dihang magkinabuhi kita sa sala. Maoy hinungdan nga ginasultian kita sa Biblia nga “susiha ang inyung kaugalingon aron makita kon anaa kamo sa pagtoo; sulayi ang inyung kaugalingon” (Ikaduhang Corinto 13:5). Sa dihang ang tinuod nga Kristohanon mosusi sa Iyang kaugalingon ug walay makita nga lab-as nga pagkamabungahon, angay kining mudala ngadto sa seryoso nga paghinulsol ug pagbalik sa Dios.
Ang ikaduhang rason sa mga berso mahitungod sa apostasiya mao ang pagtudlo sa mga apostate aron ato silang mailhan. Ang usa ka apostate usa ka tawo nga mibiya sa iyang relihiyosong pagtoo. Tin-aw gikan sa Biblia nga ang mga apostate maoy mga tawo nga nagakumpisal sa ilang pagtoo kang Hesu Kristo, apan wala jud sa tinud-anay gidawat Siya ingon nga Manluluwas. Ang Mateo 13:1 – 9 (Ang Sambingay sa Magpupugas) hingpit nga naghulagway ani nga punto. Nianan nga sambingay, ang magpupugas nagpugas ug binhi, nagasimbolo sa Pulong sa Dios, ngadto sa upat ka matang say uta: gahing yuta, batoong yuta, sampinitong yuta, ug naugmad nga yuta. Kining mga yutaa nagrepresentar sa upat ka matang nga mga tubag sa ebanghelyo. Ang una mao ang wagas nga pagsalikway, samtang ang laing tulo nagrepresentar ug managlahing ang-ang sa pagdawat. Ang batoong yuta ug sampinitong yuta nagrepresentar ug mga tawo nga sa sinugdan miresponde nga paborable sa ebanghelyo, apan sa dihang miabot ang paglutos (batoong yuta) o ang mga kabalaka sa kalibotan maoy nagduot kanila (sampinitong yuta), mibiya sila. Gipatin-aw ni Hesus ginamit aning duha ka mga matang sa pagresponde nga, bisan sa sinugdan “nidawat” sila sa ebanghelyo, wala sila nagbunga tungod kay ang binhi (sa ebanghelyo) wala nakadulot sa yuta sa kasingkasin. Ang ikaupat nga yuta lamang, diin “giandam” sa Dios, ang nakahimo pagdawat sa binhi ug nagbunga. Sa makausa pa, miingon si Hesus sa Wal isa Bukid, “Dili tanan nga nagaingon kanako, ‘GINOO, GINOO,’ ang makasulod sa gingharian sa langit” (Mateo 7:21).
Daw talagsaon sa Biblia ang mopahimangno batok sa apostasiya ug sa samang higayon moingon nga ang tinuod nga magtotoo dili maapostasiya. Apan, mao kini ang giingon sa Kasulatan. Una, ang Unang Juan 2:19 espisipikong gipahayag nga kadtong naapostata nagapakita nga sila dili tinuod nga mga magtotoo. Busa, ang mga biblikanhong pahimangno batok sa apostasiya, angay mahimong pahimangno niadtong “anaa sa pagtoo” apan wala pa gayud makadawat niini. Ang mga Kasulatan sama sa Hebreo 6:4 – 6 ug Hebreo 10:26 – 29 mga pahimangno sa mga “tigpakaron-ingnon” nga magtotoo nga kinahanglan nilang susihon ilang kaugalingon ug makaamgo nga kon gahunahuna sila nga magapostasiya, dili sila tinuod nga luwas. Ang Mateo 7:22 – 23 nagpunting nga kadtong “tigpakaron-ingnon nga mga magtotoo” nga gisalikway sa Dios wala gisalikway tungod kay nawala ilang pagtoo, apan tungod sa katinuoran nga wala sila ilha sa Dios.
Daghan mga tawo ang buot makiglambigit ni Hesus. Kinsa may dili ganahan ug kinabuhing dayon ug panalangin? Apan, gipahimangnoan kit ani Hesus nga iphon ang gasto sa pagkatinun-an (Lucas 9:23 – 26, 14:25 – 33). Ang mga tinuod nga magtotoo giihap ang maong mga gastos, samtang ang mga apostate wala moihap sa gastos. Ang mga apostate maoy mga tawo nga, sa dihang mobiya sa pagtoo, nagapamatood nga wala gayud maluwas sa sinugdan pa lang (Unang Juan 2:19). Ang apostasiya dili pagkawala sa kaluwasan, inay usa ka pagpakita nga ang maong kaluwasan wala gayud maangkon.
English
Kung ang atong kaluwasan segurado sa walay kataposan, nganung makusganon man ang pahimangno sa Bibliya batok sa apostasiya?