Pangutana
Nganong adunay duha ka managlahing asoy sa pagtuga sa Genesis capitulo 1 - 2?
Tubag
Ang Genesis 1:1 nag-ingon, “Sa sinugdanan, gibuhat sa Dios ang mga kalangitan ug ang yuta.” Unya, sa Genesis 2:4, murag nagsugod ang ikaduha, nga lahi nga sugilanon sa pagtuga. Ang alinghuna sa duha ka managlahing asoy sa pagtuga usa ka kasagarang sayop nga paghubad niining duha ka mga berso diin, sa katinuoran, nagahulagway sa mao rang hitabo sa paglalang. Ang Genesis 1 naghubit sa “unom ka mga adlaw sa paglalang” (ug usa ka ikapitong adlaw alang sa pahulay), ang Genesis 2 naglangkob lamang sa usa ka adlaw sa maong semana sa paglalag – ang ikaunom nga adlaw – ug walay panagsumpaki.
Sa Genesis 2, ang tigsulat miatras sa temporal nga pagkasunodsunod sa ikaunom nga adlaw sa paglalang, sa dihang gilalang sa Dios ang tawo. Sa unang kapitulo, ang tigsulat sa Genesis gipresentar ang paglalang sa tawo sa ikaunom nga adlaw ingon nga kulminasyon (kasipongan) o taas nga punto nga semana sa paglalang – nga mao ang ikaunom nga adlaw sa paglalang – ug walay kasumpakian niini.
Adunay duha ka pangunang mga pag-angkon sa kontradiksyon (pagsupak)tali sa Genesis 1 – 2. Ang una mahitungod sa kinabuhi sa tanom. Ang Genesis 1:11 nagtala sa Dios nga naglalang ug katanoman sa ikatulong adlaw. Ang Genesis 2:5 nagpahayag nga sa wala pa ang paglalang sa tawo “wala pay libon sa uma ang mitungha sa kayutaan ug wala pay tanom sa uma ang miturok, kay ang GINOONG Dios wala nagpadala ug ulan sa kayutaan ug walay tawo nga mougmad sa yuta.” Busa, unsa man jud? Gilalang bas a Dios ang katanoman sa ikatulong adlaw sa wala pa niya gilalang ang tawo (Genesis 1), o human niya gilalang ang tawo (Genesis 2)? Ang Hebreo nga mga pulong alang sa “katanoman” managlahi sa duha ka mga berso. Ang Genesis 1:11 naggamit sa termino nga nagtumong sa tanom sa kinatibuk-an. Ang Genesis 2:5 naggamit ug mas espesipikong termino nga nagtumong ngadto sa katanoman nga nagkinahanglan ug panguma, mgao nga, ang usa ka tawo kinahanglan nga mogalam niini, usa ka hardinero. Wala nagkasumpaki ang mga berso. Ang Genesis 1:11 naghisgot sa paglalang sa Dios sa katanoman, ug ang Genesis 2:5 naghisgot sa pagpugong sa Dios nga motubo ang mga “pang-uma” nga katanoman hangtod malalang Niya ang tawo.
Ang ikaduha nga gikaingon nga kasumpakian mao ang mahitungod sa kinabuhi sa mananap. Ang Genesis 1:24 – 25 nagtala sa paglalang sa Dios sa kinabuhi sa mananap sa ikaunom nga adlaw, sa wala pa niya gilalang ang tawo. Ang Genesis 2:19, sa ubang mga hubad, daw nagtala sa paglalang sa Dios sa mga mananap human Niya gilalang ang tawo. Apan, ang maayo ug katuohang hubad sa Genesis 2:19 – 20 nagkanayon, “Karon giumol sa GINOONG Dios gikan sa yuta ang tanang mga mananap sa kapatagan ug ang tanang mga langgam sa kahanginan. Iyang gidala sila ngadto sa tawo aron masayran kon unsay iyang ingalan kanila, ug bisan unsay ipangalan sa tawo sa matag buhing nilalang, mao kana ang iyang pangalan. Busa gipanganlan sa tawo ang tanang hayopan, ang mga langgam sa kahanginan ug ang tanang mga mananap sa kapatagan.” Ang teksto wala nag-ingon nga gilalang sa Dios ang tawo, unya Iyang gilalang ang mga mananap, ug unya gidala ang mga mananap ngadto sa tawo. Hinuon, ang teksto nag-ingon, “Karon ang GINOONG Dios (daan nang) naglalang sa tanang mga mananap.” Walay panagsumpaki. Sa ikaunom nga adlaw, gilalang sa Dios ang mga mananap, unya gilalang ang tawo, ug dayon gidala ang mga mananap ngadto sa tawo, sa ingon gitugotan ang tawo nga panganlan ang mga mananap.
Pinaagi sa pagtagsa-tagsa ug tagad sa duha ka mga asoy sa paglalang ug dayon pagpasig-uli kanila, atong makita nga gihubit sa Dios ang pagkasunodsunod sa paglalang sa Genesis 1, unya gipatin-aw ang labing mahinungdanong mga detalye, ilabi na ang ikaunom nga adlaw, sa Genesis 2. Walay kasumpakian dinhi, usa lamang ka kasagarang titikanong himan nga naghulagway sa panghitabo gikan sa kinatibuk-an ngadto sa espesipiko.
English
Nganong adunay duha ka managlahing asoy sa pagtuga sa Genesis capitulo 1 - 2?