Pangutana
Unsaon nako pagseguro nga naga-ampo ako sumala sa kabubot-on sa Dios?
Tubag
Ang kinatas-ang tumong sa tawo dapat mao ang paghatag himaya sa Dios (Unang Corinto 10:31), ug kini naglakip sa pag-ampo sumala sa Iyang kabubot-on. Una, kinahanglan kitang mangayo sa kaalam. “Kon si bisan kinsa kaniyo nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios, nga madagayaong nagahatag sa tanan sa walay pagpangitag sayop, ug kini igahatag kaniya (Santiago 1:5). Sa pagpangayo ug kaalam, kinahanglan tang mosalig nga ang Dios mahinangpon ug mabut-anon nga motubag sa atong mga pag-ampo: “Apan kon siya mangayo, kinahanglan nga siya motuoo ug dili magduhaduha” (Santiago 1:6; tan-awa usab ang Marcos 11:24). Busa, ang pag-ampo sumala sa kabubot-on sa Dios naglakip sa pagpangayo ug kaalam (aron masayran ang kabubot-on sa Dios) ug mangayo diha sa pagsalig (aron makasalig sa kabubot-on sa Dios).
Ania ang pito ka biblikanhong mga panudlo nga mogiya sa magtotoo sa pag-ampo sumala sa kabubot-on sa Dios:
1. Pag-ampo sa mga butang nga gimando sa Bibliya nga mag-ampo. Gisultian kita nga mag-ampo alang sa atong mga kaaway (Mateo 5:44); aron mopadala ang Dios ug mga misyonaryo (Lucas 10:2); aron dili kita matintal (Mateo 26:41); alang sa mga ministro sa Pulong (Colosas 4:3; Ikaduhang Tesalonica 3:1); alang sa mga kagamhanan sa gobyerno (Unang Timoteo 2:1 – 3); alang sa kahupayan gikan sa kasakit (Santiago 5:13); ug alang sa kaayohan sa isigka-magtotoo (Santiago 5:15). Diin gimando sa Dios ang pag-ampo, makaampo kita nga masaligon nga naga-ampo kita sumala sa Iyang kabubot-on.
2. Sunda ang panig-ingnan sa diosnong mga kinaiya sa Kasulatan. Si Pablo nag-ampo sa kaluwasan sa Israel (Roma 10:1). Nag-ampo si David alang sa kaluoy ug kapasayloan sa dihang nakasala siya (Salmo 51:1 – 2). Ang unang iglesya nag-ampo alang sa kaisog aron sa pagpamatuod (Buhat 4:29). Kini nga mga pag-ampo sumala sa kabubot-on sa Dios, ug susamang mga pag-ampo karon mahimong kabubot-on usab sa Ginoo. Sama ni Pablo ug sa nahaunang iglesya, kinahanglan nga mag-ampo kita kanunay alang sa kaluwasan sa uban. Alang sa atong mga kaugalingon, kinahanglan natong mag-ampo sama ni David, kanunay nga nahibalo sa aotng sala ug dad-on kini atubangan sa Dios sa dili pa kini mobabag sa atong kalambigitan Kaniya ug magpugong sa atong mga pag-ampo.
3. Pag-ampo nga adunay hustong pagpalihok. Ang hakog nga mga motibo dili panalanginan sa Dios. “Sa dihang mangayo kamo, dili kamo madawat, tungod kay nangayo kamo sa sayop nga mga motibo, aron inyong gamiton ang inyong madawat sa inyong mga kalipayan” (Santiago 4:3). Kinahanglan usab kitang mag-ampo, dili aron ang atong halangdon nga mga pulong mabati ug aron makita kita sa uban nga “espirituahon,” apan kasagaran sa pribado ug sat ago, aron nga ang atong langitnong Amahan mamati kanato sa pribado ug gantihan kita sa dayag (Mateo 6:5 – 6).
4. Pag-ampo nga adunay espiritu sa pagkamapinasayloon ngadto sa uban (Marcos 11:25). Ang espiritu sa kapaitan, kasuko, pagpanimalos o kasilag ngadto sa uban makapababag sa atong mga kasingkasing sa pag-ampo diha sa hingpit nga pagpailalom sa Dios. Sama nga gisultian kita nga dili mohalad ngadto sa Dios samtang adunay kabangian tali kanato ug sa ubang Cristohanon (Mateo 5:23 – 24), sa samang higayon dili ganahan ang Dios sa halad sa atong mga pag-ampo hangtod nga napasig-uli kita sa atong mga igsoon diha ni Cristo.
5. Pag-ampo nga mapasalamaton (Colosas 4:2; Filipos 4:6 – 7). Kanunay kita makakaplag ug ikapasalamat, bisan unsa kita ka nabug-atan sa atong mga pangandoy ug panginahanglanon. Ang pinakadakong nag-antos nga nagkinabuhi sa kalibotan sa matubsanong gugma, ug adunay tanyag sa langit sa iyang atubangan, adunay hinungdan nga mahimong mapasalamaton sa Dios.
6. Pag-ampo uban sa pagkamakanunayon (Lucas 18:1; Unang Tesalonica 5:17). Kinahanglan tang molahutay sa pag-ampo ug dili mounding o masagmuyo tungod kay wala nato madawat ang dinaliang tubag. Kabahin sa pag-ampo sa kabubot-on sa Dios mao ang pagtoo nga, bisan ang Iyang tubag kay “oo,” “dili,” o “hulat,” atong dawatong ang Iyang paghukom, mopailalom sa Iyang kabubot-on, ug magpadayon ug ampo.
7. Salig sa Espiritu sa Dios diha sa pag-ampo. Nindot kini nga kamatuoran: “Wala kita masayod unsay angay natong iampo, apan ang Espiritu mismo nagpataliwala alang kanato uban sa mga pag-agulo nga dili mapahayag sa mga pulong. Ug Siya nga nagatan-aw sa atong mga kasingkasing nasayod sa hunahuna sa Espiritu, tungod kay ang Espiritu nagpataliwala alang sa mga gipakabalaan sumala sa kabubot-on sa Dios (Roma 8:26 – 27). Aduna kitay tabang sa Espiritu diha sa pag-ampo. Sa panahon sa atong pinakalawom nga depresyon o kasubo, niadtong mga panahona nga atong bation nga “dili nato kayang moampo,” aduna kitay kahupayan nga masayran nga ang Balaang Espiritu naga-ampo alang kanato! Unsa ka talagsaong Dios nga anaa kita!
Unsa nga kasegurohan ang anaa kanato sa dihang atong sundon nga magkinabuhi diha sa Espiritu ug dili sa unod! Unya makabaton kitag pagkamasaligon nga ang Balaang Espiritu motuman sa Iyang bulohaton sa paghalad sa atong mga pag-ampo ngadto sa Amahan sumala sa Iyang hingpit nga kabubot-on ug takdang panahon, ug makapahulay kita sa kahibalo nga nagapanglihok Siya sa tanang mga butang alang sa atong kaayohan (Roma 8:28).
English
Unsaon nako pagseguro nga naga-ampo ako sumala sa kabubot-on sa Dios?