Pangutana
Unsay buot pasabot sa pag-ampo nga walay hunong?
Tubag
Ang mando ni Pablo sa Unang Tesalonica 5:17 nga “mag-ampo sa walay hunong,” mahimong makalibog. Klaro, nga wala nagpasabot nga kinahanglan kitang nagduko, nagpiyong nga postura sa tibuok andlaw. Wala nagpasabot si Pablo ug walay hunong nga pagsulti, inay usa kini ka pamatasan nga mahunahunaon sa Dios ug matugyanon sa Dios nga atong gidala-dala kuyog nato sa tanang higayon. Ang matag takna sa pagmata angayng ikinabuhi diha sa kahibalo nga ang Dios kuyog nato ug mao nga Siya malihokong nalambigit ug naapil sa atong mga panghunahuna ug mga pagpanglihok.
Sa dihang ang atong mga panghunahuna molingi ngadto sa kabalaka, kahadlok, kaluya, ug kasuko, kinahanglan natong tuyo ug dalidaling ipanumbaling ang matag hunahuna ngadto sa pag-ampo ug sa matag pag-ampo ngadto sa pagpasalamat. Sa iyang sulat sa Filipos, gimandoan kit ani Pablo sas paghunong ug kabalaka ug hinuon, “sa tanang butang, pinaagi sa pag-ampo ug pangaliya, inubanan sa pagpasalamat, ihalad ang inyong mga hangyo ngadto sa Dios” (Filipos 4:6). Iyang gitudloan ang mga amgtotoo sa Colosas nga igahin ang ilang mga kaugalingon “sa pag-ampo, nga magmabinantayon ug mapasalamaton” (Colosas 4:2). Giawhag ni Pablo ang mga magtotoo sa Efeso nga tan-awon ang pag-ampo ingon nga hinagibon nga magamit sa pagpakig-away sa mga espirituhanong gubat (Efeso 6:18). Sa dihang atong palabyon ang adlaw, ang pag-ampo ang angay natong unsa responde sa matag makalilisang nga kahimtang, sa matag nabalaka nga hunahuna, ug sa matag tahas nga dili ta ganahan nga gimando sa Dios. Ang kakulangon sa pag-ampo maoy hinungdan nga mosalig kita sa atong mga kaugalingon imbes nga mosalig sa grasya sa Dios. Ang walay hunong nga pag-ampo, sa kinauyokan, usa ka mapinadayonong pagsanding sa pagpakig-uban sa Amahan.
Alang sa mga Cristohanon, ang pag-ampo kinahanglan nga mahimong susama sa pagginhawa. Dili ka na kinahanglang maghunahuna aron moginhawa tungod kay ang atmospero nagaduot ug presyon sa imong baga ug nagpugos kanimo sa pagginhawa. Mao nang mas lisod pag-utong kay sa moginhawa. Mao gihapon, sa dihang natawo kita ngadto sa pahimalay sa Dios, misulod kita ngadto sa usa ka espirituhanong atmospero diin ang presensya sa Dios ug grasya nagduot ug presyon, o naggamhan, sa atong mga kinabuhi. Ang pag-ampo maoy normal nga responde sa maong presyon. Ingong nga mga magtotoo, kitang tanan nakasulod sa diosnong atmospera arong moginhawa sa hangin sa pag-ampo.
Subo pamalandungon, nga daghang mga magtotoo utongan ang ilang “espirituhanong gininhawa” sa taas nga panahon, sa panghunahuna nga ang hamubong mga panahon kauban sa Dios igo na aron sila makapadayon. Apan ang pagpugong sa ilang espirtuhanong ilimnon tungod kini sa mga makasasalang pangandoy. Ang katinuoran moa nga ang matag magtotoo kinahanglan nga magmapinadayonon diha sa presensya sa Dios, ug magmakanunayon pagginhawa sa Iyang mga kamatuoran, aron mahimong hingpit nga malihokon.
Mas sayon alang sa mga Cristohanon ang bation nga luwas pinaagi sa pagdahom – imbes sa pagsanding – sa grasya sa Dios. Daghan kaayong mga magtotoo ang nahimong natagbaw sa pisikal nga mga panalangin ug gamay ra ang pangandoy alang sa mga espirituhanong panalangin. Sa dihang ang mga programa, mga pamaagi, ug salapi nakapagama ug impresibo nga mga resulta, adunay timailhan sa paglibog sa tawhanong kalamposan sa diosnong panalangin. Sa dihang mahitabo kini, ang mainintong pangandoy alang sa Dios ug kamingaw alang sa Iyang tabang mawala. Ang kamapinadayonon, kapunay, kawalay puas nga pag-ampo maoy gikinahanglan nga bahin sa Cristohanong pagkinabuhi ug midagayday nga pagkamapainubsanon ug pagsandig sa Dios.
English
Unsay buot pasabot sa pag-ampo nga walay hunong?