Pangutana
Nganong kinahanglan natong ikumpisal ang atong mga kasal-anan kon napasaylo na ning daan?
Tubag
Ang apostol nga si Pablo nagsulat, “Alang sa pagdayeg sa iyang mahimayaong grasya, nga iya gihatag kanato nga walay bayad diha Kaniya nga Iyang gihigugma. Kaniya aduna kitay katubsanan pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan sa mga kasal-anan, sumala sa kadagaya sa grasya sa Dios nga Iyang gipabuhagay kanato inubanan sa tanang kaalam ug kahibalo” (Efeso 1:6 – 8). Kini nga kapasayloan nagpunting sa kaluwasan, diin gikuha sa Dios ang atong mga sala ug gitangtang kini gikan kanato “ingon kalayo sa sidlakan gikan sa kasadpan” (Salmo 103:12). Mao kini ang hudisyal nga kapasayloan nga gihatag sa Dios kanato sa dihang gidawat nato si Hesu Cristo isip Manluluwas. Ang tanan tang kagahapon, kasamtangan, ug kaugmaon nga mga kasal-anan napasaylo sa hudisyal nga kapasikaran, ang buot pasabot mao nga dili kita mag-antos sa dumalayong paghukom sa atong mga kasal-anan. Sagad gihapon kitang mag-antos sa mga sangpotanan sa atong sala samtang ania kita dinhi sa kalibotan, apan, kini ang maghatod kanato sa kasamtanangang pangutana.
Ang kalahian tali sa Efeso 1:6 – 8 ug sa Unang Juan 1:9 mao nga si Juan nasako sa gitawag nga “kalambigitanon,” o “makapamilyanhon,” nga kapasayloan – sama sa amahan ug sa anak. Sama pananglitan, kon ang usa ka anak makahimo ug sayop sa iyang amahan – ang mapakyas niini nga mga gipanglauman o mga lagda – nababagan sa anak ang iyang pakig-uban sa iyang amahan. Nagpabilin siyang anak sa iyang amahan, apan nag-antos ang ilang kalambigitan. Ang ilang panag-uban nababagan hangtod nga angkonon sa anak sa iyang amahan nga aduna siyay nabuhat nga sayup. Sama ra kini sa atong Dios; ang atong pakig-uban Kaniya nababagan hangtod nga atong ikumpisal ang atong sala. Sa dihang atong ikumpisal ang atong sala sa Dios, ang mapasig-uli ang panag-uban. Mao kini ang kalambigitanong kapasayloan.
Ang “pagkabutang” nga kapasayloan, o hudisyal nga kapasayloan, usa ka butang nga nakuha sa matag magtotoo diha ni Cristo. Sa atong pagkabutang isip mga kabahin sa lawas ni Cristo, napasaylo kita sa matag sala nga atong nahimo o pagahimoon pa. Ang balor nga gibayad ni Criso sa krus nakapatagbaw sa kasuko sa Dios batok sa sala, ug wala nay laing sakripisyo o bayad ang gikinahanglan. Sa dihang miingon si Hesus, “Nahuman na,” seryoso siya ato. Ang atong pagkabutang nga kapasayloan nabatanan diha diha dayon.
Ang pagkumpisal sa sala makatabang paglikay sa pagpanton sa GINOO. Kon mapakyas kita pagkumpisal sa atong sala, seguradong moabot ang pagpanton sa GINOO hangtod nga ikumpisal nato kini. Sa nahauna na nga pahayag, ang atong mga kasal-anan napasaylo diha sa kaluwasan (kabutang nga kapasayloan), apan ang atong inadlaw nga pakig-uban sa Dios nagkinahanglang magpabilin nga maayog kahimtang (kalambigitanong kapasayloan). Ang husto nga pakig-uban sa Dios dili mahitabo kon adunay mga wala makumpisal nga sala sa atong mga kinabuhi. Busa, kinahanglan natong ikumpisal ang atong mga kasal-anan sa takna gayud nga makabantay kita nga nakasala na kita, aron mapadayon ang suod nga pakig-uban sa Dios.
English
Nganong kinahanglan natong ikumpisal ang atong mga kasal-anan kon napasaylo na ning daan?