سوال
عیسی مسیح در مدت سه روز مابین مرگ و رستاخیزش کجا بود؟
جواب
اول پترس 18:3-19 می گوید، "مسیح خودش یکبار برای همیشه به خاطر گناه شما مُرد، یعنی یک شخص بی گناه در راه گناهکاران مُرد تا ما را به حضور خدا بیاورد. او از لحاظ جسم کشته شد اما از لحاظ روح به زندگی خود ادامه داد و در روح به نزد ارواح محبوس رفت و به آن ها وعظ کرد." کلمۀ "روح" به روح عیسی مسیح اشاره دارد. مقایسه بین جسم و روح عیسی مسیح صورت گرفته است و نه بین جسم مسیح و روح القدس. بدن عیسی مسیح مُرد اما روح او زنده باقی ماند.
اول پترس 18:3-22 یک ارتباط ضروری بین مرگ مسیح (آیۀ 18) و جلال یافتن او (آیه 22) را تشریح می کند. تنها پترس معلومات مشخصی راجع به اتفاقات بین مرگ و رستاخیز مسیح به ما می دهد. ترجمۀ کینگ جمز می گوید که عیسی مسیح در روح نزد ارواح محبوس رفت و برای آنها موعظه کرد (آیه 19). هر چند کلمۀ یونانی که در اینجا استعمال شده است، کلمۀ رایج در عهد جدید برای موعظه کردن نیست. این کلمه به سادگی "رساندن یک پیام" معنا می دهد؛ ترجمۀ استندرد جدید "اعلان کرد" ترجمه کرده است. عیسی مسیح بالای صلیب رنج کشید و مُرد، جسم او کشته شد اما روح او زنده بود و آن را به پدر سپرد (لوقا 46:23). بر اساس گفتار پترس در مدت بین مرگ و رستاخیزش، عیسی مسیح یک اعلان و موعظه خاص برای "ارواح محبوس" داشت."
در عهد جدید کلمۀ ارواح برای توصیف فرشتگان و دیوها استعمال می گردد و نه برای انسانها. در اول پترس 20:3، پترس برای اشاره به انسانها کلمه "جانها" را به کار برده است. (ترجمه کینگ جمز). همچنین، هیچ کجا در انجیل گفته نشده است که عیسی مسیح از دوزخ دیدن نمود. اعمال 31:2 می گوید او به اسفل یا عالم مرگ رفت (ترجمه استندرد جدید آمریکایی)، اما عالم مرگ، دوزخ نیست. اسفل یا عالم مرگ واژه ای است که عموماً به قلمرو مردگان اشاره دارد، یک مکان موقتی، جایی که مردگان در انتظار قیامت هستند. مکاشفه 11:20-15 یک فرق واضح بین عالم مرگ و دریاچۀ آتش قائل گردیده است. دریاچۀ آتش مکان آخری و دائمی داوری شده برای گمراهان است. عالم مرگ یک مکان موقتی برای هر دو، هم گمراهان و هم مقدسین عهد عتیق می باشد.
خداوند ما روحش را به پدر سپرد، از نظر جسمانی مُرد و وارد بهشت گردید (لوقا 43:23). زمانی بین مرگ و قیامش، عیسی مسیح، همچنین از یک مکان دیدن کرد و در آنجا یک پیام را به موجودات نادیدنی ارائه کرد (احتمالاً فرشتگان سقوط کرده، نگاه کنید به یهودا 6:1)؛ این ارواح به طریقی مربوط به زمان پیش از طوفان نوح بودند (اول پترس 20:3). پترس به ما نمی گوید عیسی مسیح به ارواح محبوس چه پیامی داد، اما این پیام نمی تواند پیام رهایی بوده باشد به این خاطر که فرشتگان نمی توانند نجات یابند (عبرانیان 6:2). این پیام احتمالاً اعلان پیروزی او بر شیطان و لشکرش بوده است (اول پترس 22:3؛ کولسیان 15:2).
افسسیان 8:4-10 همچنین به نظر می رسد راهنمایی راجع به فعالیت های عیسی مسیح در مدت مابین مرگ و رستاخیزش می نماید. با نقل قول از مزامیر 18:68، پولس رسول راجع به عیسی مسیح می گوید، "وقتی او به آسمان بالا رفت اسیران را به اسارت برد و عطایایی به آدمیان بخشید" (افسسیان 8:4). ترجمۀ استندرد انگلیسی آن را "لشکر اسیران را سوق داد" ترجمه کرده است. از منابع این طور به نظر می رسد که در بهشت، عیسی مسیح همۀ آزادشدگان که آنجا بودند را جمع کرد و آنها را به محل اقامت دائمی آنها در آسمان بُرد.
با وجود همۀ اینها، کتاب مقدس به صورت واضح نگفته است که عیسی مسیح در مدت سه روز مابین مرگ و قیامش چه کاری انجام داد. با این وجود از آنچه وجود دارد، می توانیم بگوییم که او مقدسین از دنیا رفته را تسلی داد و آنها را به خانۀ ابدی شان بُرد و پیروزی خود را به فرشتگان سقوط کرده که در بند هستند، اعلان داشت. چیزی را که با اطمینان گفته می توانیم این است که عیسی مسیح در آن مدت، به هیچ کس چانس دوم برای نجات نداده است؛ ما بعد از مرگ داوری می شویم (عبرانیان 2:9)، و چانس دوم به ما داده نمی شود. همچنین او در دوزخ رنج نکشید؛ کار آزادسازی او بالای صلیب به پایان رسید (یوحنا 30:19).
English
عیسی مسیح در مدت سه روز مابین مرگ و رستاخیزش کجا بود؟
