سوال
معنای زندگی چیست؟
جواب
معنای زندگی چیست؟ چگونه مقصد، تحقق آن و رضایت می تواند در زندگی پیدا شود؟ چگونه می تواند معنایی پابرجا و استوار به دست آید؟ بسیاری از انسانها هیچ گاه از فکر کردن راجع به این سوالات مهم دست نکشیده اند. آنها سالها بعد به عقب نگاه می کنند و از خود می پرسند چرا رابطه هایشان از هم پاشیده و چرا احساس پوچی می کنند، هر چند شاید به آنچه تصمیم داشتند به دست آورند، رسیده باشند. از یک ورزشکار که در رشته ورزشی خودش به اوج موفقیت رسیده بود، پرسیدند؛ وقتی به تازگی ورزش را شروع کرده بودی دلت می خواست از کسی چه چیزی می شنیدی؟ او جواب داد، "دلم می خواست کسی به من می گفت، وقتی به بالاترین جایگاه موفقیت می رسی، هیچ چیز آنجا نیست." بسیاری از اهداف بعد از اینکه سالها آن را تعقیب می کنیم، خالی بودن خود را نشان می دهند.
در فرهنگ انسانگرایانه، انسانها هدف های زیادی را تعقیب می کنند و فکر می کنند در آن هدفها معنا پیدا خواهند کرد. بعضی از این تلاش ها، موفقیت اقتصادی، ثروت، رابطه های خوب، روابط جنسی، سرگرمی و انجام دادن کارهای خوب برای دیگران را شامل می گردد. انسانها ثابت ساخته اند که وقتی به هدف هایشان، مثل ثروت و روابط و لذت و خوشی می رسند باز هم یک خالیگاه عمیق در درون شان وجود دارد، احساس یک پوچی که به نظر می رسد هیچ چیز آن را پُر نمی سازد.
نویسندۀ کتاب جامعه در کتاب مقدس این احساس را تشریح می کند، آنجا که می گوید، "بیهودگی ست! بیهودگی ست! همه چیز بیهوده است!" (جامعه 2:1). سلیمان پادشاه، نویسندۀ کتاب جامعه، ثروتی غیر قابل اندازه گیری داشت، حکمت او بیشتر از هر انسان دیگر در زمان خودش و در زمان ما بود، صدها زن داشت، قصرها و باغهایی داشت که باعث حسادت پادشاهان بود، بهترین غذا و شراب و همه رقم سرگرمی در اختیارش بود. در یک جا می گوید که هر چیز دلش خواست به دنبال آن رفته بود. و باز هم او زندگی را اینگونه خلاصه می کند؛ "زندگی زیر آفتاب" – زندگی می کنیم هر چند همۀ زندگی چیزی است که با چشم خود می بینیم و با احساس خود تجربه می کنیم – زندگی بی معنا است. چرا چنین خلئی گاهی وجود دارد؟ چون خدا ما را برای چیزی بالاتر از آنچه که می توانیم اینجا و حالا تجربه کنیم، خلق کرده است. سلیمان در مورد خدا می گوید، "او همچنان ابدیت را در دل انسان نهاده است ..." (جامعه 11:3). در دلهای خود ما آگاه هستیم که "اینجا و حالا" تمام چیزی نیست که وجود دارد.
در پیدایش، اولین کتاب کتاب مقدس، می خوانیم که خدا انسان را به شباهت خود خلق کرد (پیدایش 26:1). این یعنی ما بیشتر از هر چیز دیگری، شبیه خدا هستیم (بیشتر از هر شکل دیگر زندگی). همچنین درمی یابیم که پیش از سقوط انسان در گناه و آمدن لعنت گناه بر زمین، چیزهایی که در ذیل می آید، حقیقت داشته است: 1) خدا انسان را یک مخلوق اجتماعی آفرید (پیدایش 18:2-25)؛ 2) خدا به انسان کار داد (پیدایش 15:2)؛ 3) خدا با انسان مشارکت داشت (پیدایش 8:3)؛ و 4) خدا به انسان اختیار حکومت بالای زمین را داد (پیدایش 26:1). این چیزها چه معنایی دارند؟ قصد خدا این بود که همۀ اینها در زندگی ما انجام گردد، اما همۀ اینها (به خصوص مشارکت انسان با خدا) با سقوط انسان در گناه و لعنتی که در نتیجه آن بالای زمین قرار گرفت، به صورت منفی تغییر کرد (پیدایش 3).
در کتاب مکاشفه، آخرین کتاب، کتاب مقدس، خدا آشکار می کند که او زمین و آسمان فعلی را نابود خواهد کرد و با خلق یک آسمان و یک زمین جدید، ملکوتی ابدی را برپا خواهد نمود. در آن وقت، او مشارکت کامل را با انسانهای رهایی یافته دوباره برقرار خواهد ساخت و رهایی نیافتگان نالایق شناخته شده و به دریای آتش انداخته خواهند شد (مکاشفه 11:20-15). لعنت گناه برداشته خواهد شد؛ دیگر گناه، غم، مریضی، مرگ یا درد وجود نخواهد داشت (مکاشفه 4:21). خدا با آنها ساکن شده و آنها پسران او خواهند بود (مکاشفه 7:21). بنابراین یک گردش کامل را داریم: خدا ما را خلق کرد تا با او مشارکت داشته باشیم، انسان گناه کرد و آن مشارکت شکسته شد، خدا آن مشارکت را در ملکوت ابدی خود به طور کامل دوباره برقرار می سازد. زندگی کردن و بدست آوردن همه چیز، فقط برای مُردن جدای از خدا حتی از بیهودگی هم بدتر خواهد بود! اما خدا راهی را ساخته است تا سعادت و خوشی ابدی برای ما ممکن گردد (لوقا 43:23)، اما زندگی بر روی زمین همچنان با معنا و همراه با خوشی است. اما چگونه این سعادت ابدی و "آسمان روی زمین" به دست می آید؟
معنای زندگی از طریق عیسی مسیح دوباره احیا گردید
معنای واقعی در زندگی فعلی و زندگی ابدی، در احیا و ترمیم رابطه با خدا که با سقوط آدم و حوا در گناه از بین رفته بود، پیدا می شود. آن رابطه با خدا فقط از طریق پسرش، عیسی مسیح ممکن است (اعمال 12:4؛ یوحنا 12:1؛ 6:14). زندگی ابدی وقتی به دست می آید که ما از گناهان خود توبه می کنیم (و نمی خواهیم که دیگر به گناه ادامه دهیم) و مسیح ما را تغییر می دهد، ما را خلقتی نو می سازد و ما به عیسی مسیح به حیث نجات دهنده تکیه می کنیم.
معنای واقعی در زندگی فقط با قبول کردن عیسی مسیح به حیث نجات دهنده به دست نمی آید، هر چند بسیار فوق العاده است. با این وجود، معنای واقعی در زندگی وقتی به دست می آید که شخص به حیث شاگرد مسیح پیروی از او را آغاز می کند، از او می آموزد، با او به وسیلۀ کلامش وقت می گذارد، با دعا کردن با او حرف می زند و با اطاعت از دستورات او با او زندگی می کند. اگر شما مسیحی نیستید (یا احتمالا نو ایماندار هستید) شاید با خود بگویید، "این به نظرم جالب نمی رسد و من از عهدۀ آن بر نمی آیم!" اما عیسی مسیح چنین گفت:
"ای تمامی زحمتکشان و گرانباران نزد من بیایید و من به شما آرامی خواهم داد. یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید، زیرا من نرمدل و فروتن هستم و جانهای شما آرامی خواهد یافت، زیرا یوغ من خفیف و بار من سبک است" (متی 28:11-30). "من آمده ام تا آدمیان زندگی یابند و آن را به طور کامل داشته باشند" (یوحنا 10:10). "اگر کسی بخواهد پیرو من باشد باید دست از جان خود بشوید و صلیب خود را برداشته بدنبال من بیاید. زیرا هر که بخواهد جان خود را حفظ کند آن را از دست می دهد، اما هر که بخاطر من جان خود را فدا کند آن را نگاه خواهد داشت" (متی 24:16-25). "در خداوند شادمان باش و او تمنای دلت را برآورده می سازد" (مزامیر 4:37).
چیزی که همۀ این آیات می گوید این است که ما یک انتخاب داریم. ما می توانیم خودمان به دنبال هدایت زندگی خود باشیم که نتیجۀ آن پوچی خواهد بود یا می توانیم پیروی خدا و خواست او را با تمام دل انتخاب کنیم، که نتیجۀ آن به دست آوردن زندگی کامل، برآورده شدن خواسته های قلبی و پیدا کردن رضایت و خوشی خواهد بود. این به این خاطر امکان دارد که خالق ما، خدا، ما را دوست دارد و بهترین ها را برای ما می خواهد (البته زندگی با خدا حتما آسان ترین زندگی نخواهد بود اما کامل ترین زندگی خواهد بود).
زندگی مسیحی می تواند با انتخاب خریداری یک چوکی در یک مسابقه ورزشی مقایسه گردد. خریداری یک چوکی گران قیمت که نزدیک میدان مسابقه و بازی است یا خریداری یک چوکی ارزان قیمت و تماشای مسابقه از فاصلۀ دور. تماشای کار خدا "از ردیف جلو" چیزی است که ما باید انتخاب کنیم اما متاسفانه این چیزی نیست که بسیاری از مردم انتخاب می کنند. تماشای دست اول کار خدا برای کسانی است که با تمام دل شاگردی مسیح را انتخاب کرده اند، کسانی که حقیقتا از تعقیب خواسته های شخصی خودشان دست کشیده و آرزو دارند به جای آن مقاصد خدا را تعقیب نمایند. آنها قیمت آن را پرداخت کرده اند (تسلیم کامل به مسیح و ارادۀ او)؛ آنها زندگی را به طور کامل تجربه می کنند، و خودشان، دوستان و همراهانشان و خالق شان را پشیمان نخواهند ساخت. آیا شما قیمت را پرداخت کرده اید؟ آیا می خواهید این کار را انجام دهید؟ اگر این کار را کرده اید، دوباره، تشنه و گرسنه معنا و مقصد زندگی نخواهید بود.
English
معنای زندگی چیست؟
