سوال
زن های کشیش/ واعظ؟ کتاب مقدس راجع به زنانی که در کار خدمت خدا هستند چه می گوید؟
جواب
احتمالاً امروزه هیچ بحثی داغ تر از مسئلۀ خدمت زنان به حیث کشیش یا واعظ در کلیسا وجود ندارد. در نتیجه، بسیار مهم است که این موضوع را به حیث مقابلۀ مردان بر ضد زنان نبینیم. زنانی هستند که باور دارند، زنان نباید به حیث کشیش خدمت کنند و کتاب مقدس برای آنها محدودیت قائل شده است، همچنین مردانی هستند که باور دارند زنان می توانند به حیث کشیش و واعظ خدمت کنند و هیچ محدودیتی برای خدمت زنان وجود ندارد. در این موضوع مسئلۀ تعصب یا تبعیض در میان نیست. مسئله تعبیر و تفسیر بر اساس کتاب مقدس است.
در یک جای، کلام خدا اعلام می دارد، "زنان باید در آرامی و کمال اطاعت تعلیم بگیرند. من به زنی اجازه نمی دهم که تعلیم دهد و یا بر شوهر حکومت کند. زن باید خاموش باشد" (اول تیموتاوس 11:2-12). خدا از طریق پولس رسول، زنان را از خدمت به حیث تعلیم دهنده یا داشتن اقتدار روحانی بر مردان منع کرده است. این حکم خدمت زنان به حیث کشیش برای مردان، را مانع شده است، که یقیناً شامل موعظه کردن برای آنها، تعلیم آنها به طور علنی، و داشتن اقتدار معنوی بر آنها نیز می گردد.
اعتراض و ایرادات زیادی بر این طرز نگاه به خدمت زنان به حیث کشیش و واعظ وجود دارد. یک ایراد رایج این است که پولس رسول به این دلیل زنان را در قرن اول از تعلیم دادن بازداشته است که در آن زمان زنها عموماً بی سواد بودند. هر چند در اول تیموتاوس 11:2-14 هیچ ذکری از وضعیت تحصیلی زنان به میان نیامده است. اگر تحصیلات یک شرط برای خدمت می بود، آنگاه اکثریت شاگردان عیسی مسیح این شرط را نداشتند. ایراد دیگر این است که پولس رسول فقط زنان افسس را از تعلیم مردان منع کرده است (اول تیموتاوس به تیموتاوس کشیش کلیسای افسس نوشته شده بود). افسس به خاطر معبد آرتیمیس شناخته می شد و در آن شاخۀ بت پرستی زنان اقتدار و صلاحیت داشتند – بنابراین، نظریۀ می گوید که پولس رسول تنها علیه رسم و عنعنۀ زن سالاری بت پرستان افسس واکنش نشان داده است، و کلیسا باید از آنها متفاوت می بود. هر چند کتاب اول تیموتاوس هیچ کجا نامی از آرتمیس نبرده است و پولس رسول هم رسم و رسوم پرستش کنندگان آرتمیس را به حیث دلیل محدودیت های عنوان شده در اول تیموتاوس 11:2-12 ذکر نکرده است.
اعتراض یا ایراد سوم این است که پولس رسول فقط به شوهران و همسران اشاره می کند و نه زنان و مردان به طور عموم. کلمۀ یونانی برای "زن" و "مرد" در اول تیموتاوس 2 می تواند به شوهران و همسران اشاره کند؛ هر چند معنای اساسی کلمات وسیع تر از آن است. بالاتر از آن، همان کلمات یونانی در آیات 8 تا 10 هم استفاده شده است. آیا فقط شوهران باید بدون خشم و نزاع دست های مقدس خود را بلند کرده دعا نمایند؟ (آیه 8). و آیا فقط همسران باید طور مناسب لباس بپوشند، اعمال نیکو انجام دهند و خدا را پرستش نمایند؟ (آیات 9 و 10). البته که نه. آیات 8 تا 10 به وضوح همۀ مردان و زنان اشاره می کند و نه فقط به شوهران و همسران. هیچ چیز وجود ندارد که نشان دهد، آیات 11 تا 14 فقط محدود به شوهران و همسران باشد.
ایراد یا اعتراض دیگر بر این برداشت از کتاب مقدس راجع به خدمت زنان به حیث کشیش در رابطه با زنانی است که در کتاب مقدس عنوان شده است و موقعیت رهبری داشته اند، به طور مشخص مریم، دبوره و حُلده در عهد عتیق. این حقیقت است که این زنان توسط خدا و برای خدمتی مخصوص او انتخاب شدند و اینکه آنها به حیث الگوی ایمان، شجاعت و البته رهبری مطرح می باشند. با این حال، اقتدار زنان در عهد عتیق به مسئلۀ کشیش بودن در کلیسا مربوط نیست. رسالات عهد جدید یک الگوی جدید را برای قوم خدا – کلیسا، بدن مسیح – ارائه داشته است و این الگو شامل یک ساختار اقتدار است که منحصر و مخصوص کلیساست و نه برای قوم اسراییل یا هر نهاد عهد قدیمی دیگر.
استدلالی مشابه هم وجود دارد که از پریسکیلا و فیبی در عهد جدید استفاده می گردد. در اعمال باب 18، پریسکیلا و اکیلا به عنوان خادمان وفادار مسیح توصیف گردیده اند. نام پریسکیلا اول ذکر شده است و احتمالاً بر این دلالت دارد که او جایگاه او در خدمت از شوهرش بالاتر بوده است. آیا پریسکیلا و شوهرش انجیل عیسی مسیح را به آپولس تعلیم دادند؟ بله، در خانۀ خود "طریقه خدا را با تفصیل بیشتری برایش شرح دادند" (اعمال 26:18). آیا کتاب مقدس می گوید که پریسکیلا کشیش یک کلیسا بوده یا به طور عمومی تعلیم می داده و یا رهبر روحانی یک گروه از مقدسین بوده است؟ نه! تا آنجا که ما می دانیم، پریسکیلا آنچنان که اصول آمده در اول تیموتاوس 11:2-14 را نقض نماید، در فعالیت های خدمتی، دخیل نبود.
در رومیان 1:16، فیبی خادمۀ کلیسا و کسی که از طرف پولس راجع به او توصیه زیادی شده است، می باشد. اما، همانند پریسکیلا، هیچ چیز در آیات نیست که نشان دهد او کشیش یا معلم مردان در کلیسا بوده است. "توانا برای تعلیم" یک صفت است که به بزرگان کلیسا داده شده است و نه به خادمان (اول تیموتاوس 1:3-3؛ تیتوس 6:1-9).
ساختار اول تیموتاوس 11:2-14 دلیل اینکه چرا زنان نمی توانند کشیش یا واعظ باشند را کاملاً واضح می سازد. آیۀ 13 با کلمۀ "زیرا" شروع می شود که به گفته های پولس در آیات 11 و 12 "دلیل" می دهد. چرا زنان نباید تعلیم دهند یا بر مردان اقتدار داشته باشند؟ به این خاطر که "اول آدم آفریده شد و بعد حوا. و آدم نبود که فریب خورد بلکه زن فریب خورد و قانون خدا را شکست." (آیات 13 و 14). خدا اول آدم را آفرید و بعداً حوا را تا "کمک کننده" برای آدم باشد. ترتیب خلقت در تمام عالم در بین خانواده ها (افسسیان 22:5-23)، و در کلیسا کارایی دارد.
این واقعیت که حوا فریب خورد، به عنوان دلیلی که زنان نمی توانند به حیث کشیش خدمت کنند و یا اقتدار روحانی بر مردان داشته باشند، در اول تیموتاوس 14:2 هم داده شده است. اما این به معنای این نیست که زنان زودباور بوده یا همۀ آنها آسان تر از مردان فریب می خورند. اگر همۀ زنان آسان تر فریب می خورند پس چرا به آنها اجازه داده شده است تا اطفال را (که به سادگی فریب می خورند) و یا دیگر زنان را (که گمان می رود آسان تر فریب می خورند) تعلیم دهند؟ متن آیات به وضوح می گوید که زنان نباید به مردان تعلیم دهند یا اقتدار روحانی بر آنها داشته باشند به این خاطر که حوا فریب خورد. خدا انتخاب کرده است که صلاحیت اصلی برای تعلیم در کلیسا را به مردان بدهد.
بسیاری از زنان در عطایای مهمان نوازی، مهربانی، تعلیم، بشارت و کمک بهتر برتری دارند. خدماتی که کلیساهای محلی انجام می دهند تا اندازۀ زیادی به زنان وابسته است. زنان در کلیسا از دعا کردن در محضر عام یا نبوت کردن منع نشده اند (اول قرنتیان 5:11). و فقط از داشتن اقتدار معنوی به حیث معلم بر مردان منع گردیده اند. در هیچ جای کلام خدا، زنان برای به کار بردن عطایای روح القدس محدود نگردیده اند (اول قرنتیان 12). زنان به اندازۀ مردان فرا خوانده شده اند تا دیگران را خدمت کنند و ثمرات روح القدس را نشان دهند (غلاتیان 22:5-23)، و پیام انجیل را به گمشدگان برسانند (متی 18:28-20؛ اول پترس 15:3).
خدا مقدر داشته است که تنها مردان باید در جایگاه اقتدار معنوی تعلیم دادن در کلیسا خدمت کنند. البته این به معنای این نیست که مردان الزاماً معلمان بهتری هستند یا زنان پایین تر یا کم هوش تر از مردان هستند (مسئله این نیست). به سادگی می توان گفت که این ترتیبی است که خدا طریق عملکرد کلیسا را طرح نموده است. مردان باید الگوی رهبری معنوی در کلیسا باشند– در زندگی هایشان و از طریق گفتارشان. زنان باید نقش مقتدرانۀ کمتر از مردان داشته باشند. زنان تشویق گردیده اند که دیگر زنان را تعلیم دهند (تیتوس 3:2-5). کتاب مقدس همچنان زنان را از تعلیم اطفال منع نکرده است. تنها فعالیتی که زنان از آن باز داشته شده اند، تعلیم دادن مردان یا داشتن اقتدار معنوی بالای مردان است. این به معنای ممانعت زنان از خدمت به حیث کشیش برای مردان است. این تعلیم اهمیت زنان را به هیچ عنوان کم نمی کند بلکه به آنها این فرصت را می دهد تا با تمرکز بیشتر و با همسویی با پلان خدا و عطایایی که او به آنها داده است، خدمت کنند.
English
زن های کشیش/ واعظ؟ کتاب مقدس راجع به زنانی که در کار خدمت خدا هستند چه می گوید؟
