سوال
عمالیقی ها چه کسانی بودند؟
جواب
از عمالیقی ها برای اولین بار در زمان ابراهیم نام برده شده است (پیدایش فصل 14 آیه 7). گرچه عمالیقی ها در فهرست ملت ها در پیدایش فصل 10 عنوان نشده اند اما در اعداد فصل 24 آیه 20 از آنها به عنوان اولین ملت ها یاد شده است. پیدایش فصل 36 فرزندان عمالیق (پسر الیفاز و نوه عیسو) را عمالیقی ها معرفی می کند (آیه های 12 و 16). بنابراین، عمالیقی ها به نوعی از دور به ادومی ها مرتبط هستند.
کتاب مقدس از دشمنی و عداوت طولانی مدت بین عمالیقی ها و اسرائیلی ها صحبت می کند که در نهایت عمالیقی ها با راهنمایی خداوند از روی زمین محو می شوند ( خروج فصل 17 آیه های 8-13، اول سموئیل فصل 15 آیه 2، تثنیه فصل 25 آیه 17). اینکه چرا خداوند از قوم خود خواست تا کل قبیله را از روی زمین محو کند سوال سختی است اما نگاه به تاریخ می تواند برخی از مسائل را روشن کند.
عمالیقی ها مانند بسیاری دیگر از قبایل صحرانشین، چادر نشین بودند. اعداد فصل 13 آیه 29 آنها را بومیان نگب، صحرایی بین مصر و کنعان، معرفی می کند. بابلی ها آنها را سوتی، مصریان آنها را سیتی می نامند و در نامه های سنگی عمارنه از آنها به عنوان خباتی یا غارتگر نام برده شده است.
وحشی گری های بی امان عمالیقی ها نسبت به اسرائیل با حمله به رفیدیم آغاز شد (خروج فصل 17 آیه های 8-13). این مطلب در تثنیه فصل 25 آیه های 17-19 به این شکل یادآوری می شود: «هرگز نبايد كاری را كه مردم عماليق هنگام بيرون آمدن از مصر با شما كردند فراموش كنيد. به ياد داشته باشيد كه ايشان بدون ترس از خدا با شما جنگيده، كسانی را كه در اثر ضعف و خستگی عقب مانده بودند به هلاكت رسانيدند. بنابراين وقتی كه خداوند، خدايتان در سرزمين موعود شما را از شر تمامی دشمنانتان خلاصی بخشيد، بايد نام عماليق را از روی زمين محو و نابود كنيد. هرگز اين را فراموش نكنيد.»
بعدها عمالیقی ها به کنعانی ها ملحق شدند و در حرما به اسرائیلی ها حمله کردند (اعداد فصل 14 آیه 45). در کتاب داوران، آنها به موآبی ها (داوران فصل 3 آیه 13) و مدیانیان (داوران فصل 6 آیه 3) ملحق می شوند و با اسرائیل می جنگند. آنها بارها مسئول تخریب سرزمین اسرائیل و منابع غذایی آنها بودند.
خداوند در اول سموئیل فصل 15 آیه های 2-3 به شائول پادشاه می گوید، «من مردم عماليق را مجازات خواهم كرد، زيرا وقتی قوم اسرائيل را از مصر بيرون می‌آوردم، آنها نگذاشتند از ميان سرزمينشان عبور كنند. حال برو و مردم عماليق را قتل عام كن. بر آنها رحم نكن، بلكه زن و مرد و طفل شيرخواره، گاو و گوسفند، شتر و الاغ، همه را نابود كن.»
شائول نیز ابتدا به قینی ها، هم پیمان اسرائیلی ها، هشدار می دهد تا سرزمین شان را ترک کنند. سپس به عمالیقی ها حمله می کند اما کار را تمام نمی کند. او آجاج، پادشاه عمالیقی ها، را زنده می گذارد، برای خودش و ارتش غنیمت جمع آوری می کند، و درباره دلایل انجام آن کارها دروغ می گوید. قیام شائول علیه خدا و فرمان او چنان اهمیتی دارد که خدا او را از پادشاهی عزل می کند(اول سموئیل فصل 15 آیه 23).
عمالیقی های فراری همچنان به ترساندن و چپاول نسل های بعدی اسرائیل در صدها سال آینده ادامه دادند. اول سموئیل فصل 30 یورش عمالیقی ها به صقلغ را که یک روستای متعلق به یهودا بود و داوود در آنجا دارایی هایی داشت گزارش می دهد. عمالیقی ها آن روستا را به آتش کشیدند و زنان و کودکان را اسیر کردند، دو زن داوود نیز در میان آنها بود. داوود و همراهانش عمالیقی ها را شکست دادند و گروگان ها را آزاد کردند. البته چند صد تن از عمالیقی ها موفق به فرار شدند. بعدها، در زمان پادشاهی حزقیا، گروهی از قبیله شمعون بازماندگان عمالیق را که در کوه سعیر سکونت داشتند از بین بردند (اول تواریخ فصل 4 آیه های 42-43)
از عمالیقی ها آخرین بار در کتاب استر نام برده شده است، جایی که هامان اجاجی، از فرزندان آجاج پادشاه عمالیق، در سرزمین پارس دست به نابودی یهودیان توسط فرمان خشایارشاه می زند. خداوند یهودیان سرزمین پارس را نجات می دهد اما هامان، پسرانش و مابقی دشمنان اسرائیل نابود می شوند (استر فصل 9 آیه های 5-10).
نفرت عمالیقی ها از یهودیان و تلاش های مکرر آنها برای نابود کردن قوم خدا آنها را به سرنوشت شوم شان گرفتار کرد. سرنوشت آنها باید هشداری برای همه کسانی باشد که جلوی برنامه های خدا را می گیرند یا چیزی را که خدا برکت داده نفرین می کنند (نگاه کنید به پیدایش فصل 12 آیه 3).
English
عمالیقی ها چه کسانی بودند؟
