سوال
داستان تبعید/اسارت یهودیان در بابل چه بود؟
جواب
اسارت یا تبعید یهودیان در بابل به دوره ای در تاریخ اسرائیل گفته می شود که در آن یهودیان توسط نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، به اسارت گرفته شده بودند. این دوره از تاریخ کتاب مقدس مهم است، برای اینکه تبعید/اسارت و احیای امت یهود تحقق پیش گویی های عهد قدیم بودند.
خداوند از بابل به عنوان راهی برای تنبیه و داوری قوم اسرائیل برای شورش آنها بر ضد خدا و بت پرستی استفاده کرد. در واقع، در این دوره تاریخی (607-586 ق.م.)، یهودیان چندین بار به اسارت بابل درآمدند. نبوکدنصر در هر بار قیام آنها بر ضد بابل، با ارتش خود به یهودا می رفت تا اینکه در نهایت برای مدت بیش از یکسال اورشلیم را محاصره کرد، افراد زیادی را کشت، معبد یهودیان را نابود کرد، هزاران یهودی را به اسارت گرفت و اورشلیم را ویران کرد.
همانطوری که در کتاب مقدس پیش گویی شده بود، 70 سال پس از تبعید به یهودیان اجازه بازگشت به اورشلیم داده شد. این پیش گویی در سال 537 ق.م. محقق شد و کوروش بزرگ پادشاه پارسیان به یهودیان اجازه بازگشت به اسرائیل و ساخت دوباره شهر و معبد را داد. بازگشت یهودیان تحت سرپرستی عزرا به احیای یهودیان و بازسازی معبد منجر شد.
امپراتوری بابل با پادشاهی نبوکدنصر دوم در سرتاسر خاورمیانه گسترش پیدا کرد، و در حدود سال 607 ق.م. پادشاه یهودا، یهویاقیم، مجبور به اطاعت از نبوکدنصر و پرداخت باج و خراج به او شد (دوم پادشاهان فصل 24 آیه 1). نبوکدنصر در این دوران بسیاری از بهترین و با استعدادترین مردان جوان از شهرهای مختلف یهودا را به خدمت گرفت؛ دانیال، حننیا (شدرک)، میشائیل (میشک)، عزریا (عبدنغو) از این دسته افراد بودند. یهویاقیم پس از سه سال خدمت به نبوکدنصر بر علیه او قیام کرد و دوباره از مصر درخواست کمک کرد. نبوکصدنصر در سال 598 ق.م. پس اینکه ارتش خود را برای مقابله با قیام یهودا به آنجا فرستاد، بابل را ترک کرد تا شخصا به این مشکل رسیدگی کند. او در حدود سال 597 ق.م. اورشلیم را محاصره کرد، آن را تحت کنترل خود درآورد، شهر را غارت کرد و یهویاکین، پسر یهویاقیم، و خانواده اش و تقریبا همه اهالی یهودا به غیر از فقیرترین افرد را به اسارت برد (دوم پادشاهان فصل 24 آیه ها 8-16).
سپس نبوکدنصر صدقیا را به عنوان نماینده خود به پادشاهی یهودا گماشت، اما صدقیا از گذشته عبرت نگرفت و پس از نه سال دوباره و برای آخرین بار علیه بابل قیام کرد (دوم پادشاهان فصل های 24-25). صدقیا با بی توجهی به هشدارهای ارمیا و تحت تاثیر پیامبران دروغین به ائتلافی که توسط ادوم، موآب، عمون، صور و صيدون علیه نبوکدنصر تشکیل شده بود، پیوست (ارمیا فصل 27 آیه های 1-15). نتیجه این اقدام بار دیگر محاصره اورشلیم توسط نبوکدنصر بود. اورشلیم در سال 587 یا 586 ق.م. سقوط کرد و صدقیا پس از اینکه پسرش را جلوی چشم او کشتند و سپس چشمهایش را از حدقه درآوردند به بابل تبعید شد (دوم پادشاهان فصل 25). در این زمان بود که اورشلیم رو به ویرانی گذاشت، معبد تخریب شد و خانه ها در آتش سوختند. اکثر یهودیان به اسارت گرفته شدند اما باز هم نبوکصدنصر طبقه فقیر را در آنجا به کار کشاورزی و زراعت گماشت (دوم پادشاهان فصل 25 آیه 12).
کتاب های دوم تواریخ و دوم پادشاهان به گزارش دوره های سقوط پادشاهی شمالی اسرائیل و یهودا می پردازد. این کتاب ها همچنین تخریب اورشلیم توسط نبوکدنصر و آغاز اسارت یهودیان در بابل را گزارش می دهند. ارمیا یکی از پیامبران در دوران سقوط اورشلیم و تبعید یهودیان بود، کتاب حزقیال و دانیال زمان اسارت و تبعید یهودیان نوشته شد. عزرا به امور بازگشت یهودیان می پردازد، قولی که خداوند 70 سال پیش از آن توسط ارمیا و اشعیا داده بود. کتاب نحمیا بازگشت یهودیان از تبعید و بازسازی اورشلیم را گزارش می دهد.
اسارت یهودیان در بابل تاثیر بسیار مهمی بر روی یهودیان بازگشته به اورشلیم گذاشت – آنها دیگر هرگز با بت پرستی و پرستش خدایان دروغین ملت های همسایه منحرف نشدند. یهودیان پس از بازگشت به اسرائیل و بازسازی معبد احیا شدند. در عزرا و نحمیا، قوم اسرائیلی را می بینیم که دوباره به سمت خدایی بازگشته است که آنها را از دست دشمنانشان نجات داد.
همانطوری که خداوند از طریق ارمیا قول داده بود، بابل را برای گناهنش مجازات کرد و ارتش پارسیان امپراتوری بابل را در سال 539 ق.م. شکست داد، دوباره وعده های خداوند محقق شدند.
اسارت 70 ساله یهودیان در بابل بخش مهمی از تاریخ اسرائیل است و مسیحیان باید با آن آشنایی داشته باشند. این واقعه تاریخی مانند دیگر وقایع عهد قدیم، وفاداری خدا به فرزندانش، مجازات گناه و تضمین تحقق وعده های خدا را به ما نشان می دهد.
English
داستان تبعید/اسارت یهودیان در بابل چه بود؟
