سوال
کتاب مقدس درباره طمع چه می گوید؟
جواب
طمع به تمایل شدید و خوادخواهانه برای داشتن بیشتر چیزی که معمولا پول یا قدرت است گفته می شود. کتاب مقدس درباره طمع و عشق به ثروت هشدارهای فراوانی داده است. عیسی مسیح به ما می گوید، «اما اگر از من می‌شنويد، از طمع فرار كنيد، چون زندگی حقيقی به ثروت بستگی ندارد» (لوقا فصل 12 آیه 15). «ثروت خود را بر روی اين زمين نيندوزيد زيرا ممكن است بيد يا زنگ به آن آسيب رساند و يا دزد آن را بربايد ... نمی‌توانی هم بندهٔ خدا باشی و هم بندهٔ پول» (متی فصل 6 آیه های 19، 24). آیا عیسی مسیح به دنبال ثروت اندوزی رفت؟ خیر. برعکس او به خاطر ما فقیر شد (دوم قرنتیان فصل 8 آیه 9) و حتی جایی برای خواب نداشت (متی فصل 8 آیه 20). او به دنبال قدرت هم نبود و به ما می گوید، «ولی در ميان شما نبايد چنين باشد. بلكه برعكس، هر كه می‌خواهد در ميان شما بزرگ باشد، بايد خدمتگزار همه باشد. و هر كه می‌خواهد از ديگران بزرگتر باشد، بايد غلام همه باشد. من نيز كه مسيح هستم، نيامده‌ام تا كسی به من خدمت كند، بلكه آمده‌ام تا به ديگران كمک كنم و جانم را در راه آزادی ديگران فدا سازم» (مرقس فصل 10 آیه های 43-45).
طمع و مال دوستی، تله های ویرانی و نابودی هستند. عشق به ثروت ریشه همه پلیدی هاست و به مسحیان گفته شده که نباید اعتماد خود را روی پول و دارایی قرار دهند (نگاه کنید به اول تیموتائوس فصل 6 آیه های 9-10، 17-18). حرص و طمع یا تمایل برای داشتن بیشتر، بت پرستی است. افسسیان فصل 5 آیه 5 به ما می گوید، «اين حقيقت چون روز روشن است كه ملكوت خدا و مسيح، جای اشخاص بی‌عفت، ناپاک و طمعكار نيست؛ بلی، كسی كه به مال و ناموس ديگران طمع دارد، بت‌پرست است، زيرا مال اين دنيا را بيشتر از خدا دوست دارد و می‌پرستد.» اصلی که باید به یاد داشته باشیم در عبرانیان فصل 13 آیه 5 به ما گفته شده است: «از پول دوستی بپرهيزيد و به آنچه داريد قانع باشيد، زيرا خدا فرموده است: «شما را هرگز تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم كرد.»
مشکل اصلی عشق به پول است نه خود پول. پول دوستی از این جهت ایراد دارد که مانع پرستش خداوند می شود. عیسی مسیح می گوید ورود به بهشت برای افراد ثروتمند بسیار مشکل خواهد بود. مرد جوان ثروتمند از عیسی مسیح پرسید که چگونه می تواند وارد پادشاهی خدا شود و او گفت که باید همه دارایی های خود را بفروشد و به فقرا ببخشد، اما آن مرد با شنیدن پاسخ عیسی مسیح رفت، چون ثروت فراوانی داشت (نگاه کنید به متی فصل 19 آیه های 16-22). عیسی مسیح با این دستور به مرد جوان به طمع و پول دوستی اشاره می کند. آن مرد نتوانست از عیسی مسیح پیروی کند برای اینکه پیرو پول بود. عشق او به دنیا با عشق او به خداوند تداخل پیدا کرد.
طمع انسان سیری ناپذیر است. ما هر چه بیشتر به دست می آوریم بیشتر می خواهیم. دارایی های مادی نه در دنیا و نه در زندگی ابدی از ما محافظت نخواهند کرد. داستان عیسی مسیح در لوقا فصل 12 آیه های 13-21 این موضوع را به خوبی روشن می کند. باز هم می گوییم که پول و ثروت ایرادی ندارد، مشکل برخورد و نگرش ما نسبت به آن است. وقتی اعتماد خود را بر روی ثروت قرار می دهیم یا در دام تمایل سیری ناپذیر برای پول بیشتر می افتیم، نمی توانیم خدا را آنگونه که لایق است ستایش کنیم و جلال دهیم. ما باید به خدا خدمت کنیم نه اینکه وقت خود را برای ثروتمندتر شدن هدر دهیم (امثال فصل 23 آیه 4). خواست قلبی ما باید اندوختن ثروت در آسمان باشد و نگران خوراک و پوشاک فردا نباشیم. در جستجوی پادشاهی خدا و پاکی او باشید، همه نیازهای شما برطرف خواهد شد ( نگاه کنید به متی فصل 6 آیه های 25-34).
English
کتاب مقدس درباره طمع چه می گوید؟
