سوال
کتاب مقدس درباره فروتنی چه می گوید؟
جواب
کتاب مقدس فروتنی را ملایمت، افتادگی و فقدان منیت تعریف می کند. کلمه یونانی ترجمه شده به «فروتنی» در کولسیان فصل 3 آیه 12 و در جای دیگر به معنای تحت اللفظی «فروتنی ذهن» تعریف می شود. بنابراین، فروتنی به یک رفتار قلبی و فکری اشاره می کند و تنها برخورد ظاهری نیست. انسان می تواند در ظاهر فروتن باشد اما قلب او سرشار از غرور و خودخواهی باشد. عیسی مسیح می گوید پادشاهی خدا برای کسانی است که فقر روحی دارند (متی فصل 5 آیه 3). فقیر روحی بودن(در برخی از ترجمه های فارسی به این معنی است که از نظر روحی کاملا فقیر و نیازمند هستند، به همین جهت نیازمند خدا می باشند) یعنی تنها کسانی به زندگی ابدی می رسند که ورشکستی و فقر کامل روحی خود را بپذیرند. بنابراین، فروتنی پیش نیاز مسیحیت است.
ما گناهکار به حضور مسیح آمده ایم، بنابراین باید فروتن باشیم؛ به این شناخت و آگاهی رسیده ایم که گدایان و بی نوایانی بوده ایم که هیچ چیزی برای ارائه به جز گناهان و نیاز به نجات نداشته ایم. ما عدم شایستگی و عدم توانایی خود برای نجات را درک کرده ایم. بنابراین وقتی او لطف و مهربانی خدا را به ما هدیه می دهد، با قدردانی و فروتنی زندگی خود را به او و دیگران متعهد می کنیم. ما در خود می میریم تا بتوانیم به عنوان مخلوقات جدید در عیسی مسیح زندگی کنیم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17). ما هرگز فراموش نمی کنیم که او بی ارزشی ما را با ارزش بی نهایت خود، گناهان ما را با پاکی خود معاوضه کرد؛ و ما حال با ایمان به پسر خدا که ما را دوست دارد و جانش را برای ما فداکرد، زندگی می کنیم (غلاطیان فصل 2 آیه 20). این فروتنی واقعی است.
فروتنی کتاب مقدسی برای ورود به پادشاهی ابدی خدا و همچنین برای جلال ما در آن لازم است (متی فصل 20 آیه های 26-27). عیسی مسیح باید الگوی ما باشد. او نیامد تا به او خدمت شود بلکه آمد تا خدمت کند، ما هم باید به دیگران خدمت کنیم و آنها را از خودمان بهتر بدانیم (فیلیپیان فصل 2 آیه 3). خودپسندی، خودبینی و تلاش برای بی گناه کردن و دفاع از خود در این نگرش جایی ندارد. عیسی مسیح از فروتنی خود برای خدمت به دیگران احساس شرم و خجالت نداشت (یوحنا فصل 13 آیه های 1-16)، حتی تا جایی که مرگ را در روی صلیب به آغوش کشید (فیلیپیان فصل 2 آیه 8). عیسی مسیح فروتنانه از پدر خود پیروی کرد، بنابراین مسیحیان فروتن نیز باید خودخواهی های خود را کنار گذاشته و از خدا و کلام او اطاعت کنند. فروتنی حقیقی خداشناسی، رضایت و امنیت تولید می کند.
خداوند با غرور و خودخواهی مخالف است، او قول داده که به فروتنان شکوه و جلال خواهد داد (امثال فصل 3 آیه 34، اول پطرس فصل 5 آیه 5). بنابراین باید اعتراف کنیم و غرور را کنار بگذاریم. اگر از خودمان تمجید و ستایش می کنیم با خدایی مخالفت می کنیم که فروتنی را برای منفعت ما و شکوه خودش به ما هدیه داده است. اما وقتی فروتنی می کنیم او به ما شکوه و جلال داده و ما را بالا می برد (لوقا فصل 14 آیه 11). پولس نیز در کنار عیسی مسیح باید الگوی ما در فروتنی باشد. او علیرغم هدایا و آگاهی عظیمی که دریافت کرده بود، خودش را کوچکترین شاگرد مسیح و سردسته گناهکاران می دانست (اول تیموتائوس فصل 1 آیه 15، اول قرنتیان فصل 15 آیه 9). فروتنان واقعی، مانند پولس، شکوه و جلال خدا و عیسی مسیح را ستایش می کنند و به آن افتخار می کنند نه به تقدس و پاکی خود (فیلیپیان فصل 3 آیه های 3-9).
English
کتاب مقدس درباره فروتنی چه می گوید؟
