سوال
کتاب مقدس درباره مدیریت زمان چه می گوید؟
جواب
زندگی انسان بسیار کوتاه است، بنابراین مدیریت زمان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اقامت ما بر روی کره زمین بسیار کوتاه تر از آن چیزی است که فکر می کنیم. همانطوری که داوود اشاره می کند، « خداوندا، پايان عمرم را بر من معلوم ساز و اينكه ايام زندگانی من چقدر است تا بدانم كه چقدر فانی هستم!» تو عمرم را به اندازهٔ يک وجب ساختهای و زندگانيم در نظر تو هيچ است. عمر انسان همچون نفسی است كه برمیآيد و نيست میگردد!» (مزامیر فصل 39 آیه های 4-5). یعقوب هم این مطلب را بازگو می کند: « شما چه میدانيد فردا چه پيش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است كه لحظهای آن را میتوان ديد و لحظهای بعد محو و ناپديد میشود! » (یعقوب فصل 4 آیه 14). فرصت زندگی ما در روی زمین موقتی است و در مقایسه با زندگی ابدی هیچ نیست. برای زندگی به شکلی که خدا از ما می خواهد باید بهترین استفاده از زمان را ببریم.
موسی اینگونه دعا می کند، «به ما ياد بده كه بدانيم عمر ما چه زودگذر است تا در اين عمر كوتاه با خردمندی زندگی كنيم» (مزامیر فصل 90 آیه 12). راه مناسب برای رسیدن به حکمت و خرد، زندگی با دید ابدی است. خداوند ابدیت را درون قلب های ما قرار داده است (جامعه فصل 3 آیه 11). درک این موضوع که باید در برابر کسی که به ما زمان داده پاسخگو باشیم، ما را تشویق می کند تا از آن به خوب استفاده کنیم. سی اس لوئیس در این مورد می گوید: «اگر تاریخ را بخوانیم متوجه می شویم مسیحیانی که بیشترین کارهای را برای دنیای امروز کردند، همان کسانی بودند که بیشتر از همه به آینده فکر می کردند.»
پولس در نامه خود به افسسیان به ایمانداران گوشزد می کند که «مراقب اعمال و رفتارتان باشيد، زيرا در روزهای دشواری زندگی میكنيم. به همين جهت، جهالت و نادانی را از خود دور كرده، عاقل و خردانديش باشيد، و از هر فرصتی سود بجوييد تا اعمال نيک بجا آوريد» (افسسیان فصل 5 آیه های 15-16). زندگی خردمندانه یعنی اینکه به دقت از زمان خود استفاده کنیم. درک این موضوع که محصول زیاد است و کارگر کم (لوقا فصل 10 آیه 2) و زمان به سرعت در حال گذر است به ما کمک می کند تا بهترین استفاده را از زمان خود برای شهادت دادن ببریم. زمان خود را برای محبت به دیگران و همراه با حقیقت الهی سپری کنیم (اول یوحنا فصل 3 آیه های 17-18).
شکی نیست که مسئولیت ها وفشارهای زندگی هر یک جداگانه سعی می کنند توجه شما را به خود جلب کنند. هزاران کار در زندگی ما را به جهت های مختلفی می کشانند، بنابراین به راحتی می توان در دام کارهای کم اهمیت افتاد؛ و اموری که ارزش ابدی دارند، خارج از دایره توجه ما قرار می گیرند، بنابراین باید اولیت بندی کرده و اهداف خود را مشخص کنیم تا تمرکز ما منحرف نشود؛ همچنین نهایت توجه را به آن اهداف داشته باشیم. یترون پدر زن موسی به او می گوید که باید مقداری از کار سنگین خود را به دیگران محول کند (خروج فصل 18 آیه های 13-22).
در رابطه با اخلاق کاری باید به یاد داشته باشیم که خدا شش روز به خلقت جهان مشغول بود و در روز هفتم استراحت کرد. این توازن بین کار و استراحت، انتظارات خدا برای اخلاق کاری ما را مشخص می کند. امثال فصل 6 آیه ها 10-11 به ما می گوید، خدا از تنبلی بیزار است: «میگويی: «بگذار كمی بيشتر بخوابم! بگذار استراحت كنم.» اما بدان كه فقر و تنگدستی مانند راهزنی مسلح بر تو هجوم خواهد آورد » (همچنین نگاه کنید به امثال فصل 12 آیه 24، فصل 13 آیه 4، فصل 18 آیه 9، فصل 20 آیه 4، فصل 21 آیه 25، فصل 26 آیه 14). علاوه بر این، داستان عیسی مسیح درباره خدمتکاران (متی فصل 25 آیه های 14-30) نشان دهنده مصیبت زمان از دست رفته و همچنین اهمیت کار فداکارانه تا زمان بازگشت مسیح است. ما باید مشاغل زمینی خود را با اشتیاق انجام دهیم، اما وظایف ما فقط کارهای درآمدزا نیستند. در حقیقت، در همه کارهایی که انجام می دهیم باید خدا را جلال دهیم (کولسیان فصل 3 آیه 17). کولسیان فصل 3 آیه های 23-24 می گوید، «هر كاری را از جان و دل انجام دهيد، درست مانند اينكه برای مسيح كار میكنيد، نه برای اربابتان. فراموش نكنيد كه شما پاداشتان را از مسيح خداوند دريافت خواهيد كرد، يعنی همان ميراثی را كه برای شما نگاه داشته است، زيرا شما در واقع غلام مسيح هستيد.» عیسی مسیح درباره ذخیره گنج در آسمان صحبت می کند (متی فصل 6 آیه های 19-21). ما نباید تمامی انرژی خود را صرف به دست آوردن دارایی زمینی بکنیم (یوحنا فصل 6 آیه 27). بلکه باید کاری را انجام دهیم که خدا از ما می خواهد. در همه کارها – روابط، شغل، درس، خدمت به دیگران، مدیریت زندگی شخصی، سلامتی جسمانی، تفریح و غیره – باید خدا را در مرکز توجه خود قرار دهیم. او کسی است که زمان را به ما داده است و کسی است که ما را برای استفاده از آن راهنمایی می کند.
به این نکته باید توجه کنیم که استراحت هم استفاده مجاز و لازم از زمان است. ما نمی توانیم از سپری کردن زمان با خدا – به صورت انفرادی یا گروهی – چشم پوشی کنیم. ما فراخوانده شده ایم تا زمان خود را در ارتباط با دیگران صرف کنیم و برای امور زندگی سخت کار کنیم. اما اوقات فراغتی را هم که خدا به ما داده را نمی توان نادیده گرفت. استراحت، هدر دادن زمان نیست، بلکه خستگی کار را رفع می کند تا بتوانیم بهترین استفاده را از زمان ببریم. زمان استراحت همچنین به ما یادآوری می کند که همه چیز تحت کنترل خداوند است و او نیازهای ما را برطرف می سازد. وقتی در حال برنامه ریزی برای زمان خود هستیم، در نظر گرفتن اوقات فراغت نیز کار عاقلانه ای است.
مهمتر از همه، ما باید برنامه منظمی را برای سپری کردن با خدا در نظر بگیریم. او کسی است که ما را مجهز کرده تا بتوانیم کارهایی که بر عهده ما گذاشته انجام دهیم. او کسی است که هدایت روزهای زندگی ما را بر عهده دارد. بدترین کاری که می توانیم بکنیم این است که زمان خود را طوری مدیریت کنیم انگار که متعلق به ماست. زمان به او تعلق دارد، پس از او برای استفاده از زمان طلب حکمت کنید، سپس با اطمینان خاطر پیش بروید، چشم و گوش خود را برای اصلاحات او باز کنید و برای وقفه هایی که او مقدر می کند همیشه آمادگی داشته باشیم.
اگر به دنبال تغییر برنامه خود برای استفاده از زمان هستید، اولین قدم تفکر است. زمان خود را بسیار جدی مدیریت کنید. این مقاله برخی از گفته های خداوند در مورد زمان را با ما به اشتراک می گذارد. کار عاقلانه این است که مباحث مربوط به آن را در کتاب مقدس مطالعه کنید. به چیزهایی که از نظر خدا مهم هستند توجه کنید. کاری که خدا از شما خواسته را مد نظر خود قرار دهید. مقدار زمانی که برای این امور اختصاص داده اید را بررسی کنید. به کارهای دیگری که زمان شما را گرفته اند نیز توجه کنید. فهرستی از مسئولیت ها و اولویت ها تهیه کنید و از خدا بخواهید تا در تغییرات لازم به شما کمک کند. تفکر و تمرکز بر روی اولویت های خود و استفاده بهینه از زمان کاری است که باید به طور منظم انجام شود. برخی از مردم مرور سالیانه برنامه مدیریت زمانی خود را بسیار مفید می دانند.
کتاب مقدس در رابطه با زمان به ما توصیه می کند که تمرکز خود را به جای خوشی های گذاری دنیوی بر روی امور ابدی قرار دهیم. بر این اساس، ما باید زندگی خود را با اشتیاق به سمت اهداف الهی و تحقق آنها پیش ببریم. گذراندن زمان با خداوند از طریق دعا و مطالعه کتاب مقدس هرگز اتلاف وقت نیست. زمان را برای تقویت بدن مسیح و محبت به دیگران با عشق الهی (عبرانیان فصل 10 آیه های 24-25، یوحنا فصل 13 آیه های 34-35، اول یوحنا فصل 3 آیه های 17-18) به بهترین شکل سپری کنید. زمانی که برای بشارت انجیل و در نتیجه نجات ابدی دیگران از طریق عیسی مسیح سپری می شود، نتایج و ثمره های ابدی دارد (متی فصل 28 آیه های 18-20). ما باید طوری زندگی کنیم که گویی هر یک دقیقه اهمیت دارد، برای اینکه واقعا اهمیت دارد.
English
کتاب مقدس درباره مدیریت زمان چه می گوید؟