سوال
کتاب مقدس درباره بدهکاری چه می گوید؟
جواب
اینکه پولس رسول در رومیان فصل 13 آیه 8 ما را امر می کند مدیون کسی نباشیم مگر به محبت، نشان می دهد که خدا هیچ نوع قرضی را که به موقع پرداخت نشود دوست ندارد (همچنین نگاه کنید به مزامیر فصل 37 آیه 21). در عین حال کتاب مقدس بطور قطع و دقیقا همه نوع قرض را مورد مخالفت قرار نداده است. کتاب مقدس درباره قرض هشدار می دهد، و قرض نداشتن را تحسین می کند، اما آنرا منع نمی نماید. کتاب مقدس کسانی را که قرض می دهند و بدهکاران را اذیت می کنند محکوم می کند و نه کسی را که قرض گرفته است.
بعضی از مردم در مورد سود وام بانکی سوال دارند، چندین بار در کتاب مقدس می بینیم که می توان انتظار داشت سودی عادلانه به وام (پول قرضی) تعلق بگیرد (امثال فصل 28 آیه 8؛ متی فصل 25 آیه 27). در اسرائیل باستان، قانون شریعت سود گرفتن از وام هایی که به فقرا داده می شد را منع می کرد (لاویان فصل 25 آیه های 35-38). این قانون کاربرد و مزایای زیاد اجتماعی، مالی، و روحانی داشت، دو نمونه از آنها قابل بحث در این مقاله می باشد. اول اینکه این قانون به فقرا کمک می کرد تا موقعیت آنها بدتر نشود. فقیر بودن خودش به اندازه کافی بد بود و کمک خواستن باعث حقارت، اما اگر علاوه بر پرداخت وام، یک شخص فقیر باید سود هنگفتی هم می پرداخت، آنوقت آن وام دیگر برای او کمکی نبود.
دوم، این قانون درس معنوی مهمی را به مردم یاد می داد. برای یک وام دهنده بخشیدن بهره وام به شخص نیازمند لطفی بود که به او نشان می داد. درست است که او در تمام مدت وام از پولش استفاده ای نمی برد، اما این راه ملموسی برای قدردانی از خدا بود که از قومش بخاطر لطفی که در حق آنها کرد بهره نگرفت. همانطور که خدا با رحمت خود قوم اسرائیل را در حالیکه برده هایی فقیر بودند از مصر بیرون آورد و به آنها سرزمین خودشان را اعطا کرد (لاویان فصل 25 آیه 38)، همانطور هم از آنها انتظار داشت نسبت به یکدیگر چنین محبتی را نشان دهند.
مسیحیان هم در همین موقعیت هستند. زندگی، مرگ، و قیام مسیح جریمه گناهان ما را پرداخت کرده است. حال که ما موقعیت داریم می توانیم به کسانی که در نیاز هستند کمک کنیم بخصوص به ایمانداران و با دادن وامی که آنها را به دردسر بیشتر نیندازد. عیسی حتی در اینباره داستانی را درباره دو نفر طلبکار و میزان بخشش آنها تعریف کرد (متی فصل 18 آیه های 23-35).
کتاب مقدس نه قرض را قاطعانه منع و نه آنرا تایید می کند. اما حکمت کتاب مقدس به ما درس می دهد که قرض گرفتن ایده خوبی نیست. بدهی اساسا ما را برده طلبکار می کند. در عین حال، در بعضی موقعیتها بدهکار شدن الزامی است تا جاییکه پول حکیمانه استفاده شود و پرداخت ماهیانه قابل مدیریت باشد، یک مسیحی می تواند زیر بار بدهی مالی برود در صورتیکه واقعا نیاز به آن داشته باشد.
English
کتاب مقدس درباره بدهکاری چه می گوید؟
