سوال
آیا یک مسیحی می تواند به تعطیلات برود؟
جواب
کتاب مقدس به طور خاص حرفی از تعطیلات نزده است اما به مسائلی مانند مباشرت و استراحت پرداخته است که هر دوی این مسائل در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا مسیحی می تواند به تعطیلات برود یا نه، کاربرد دارد.
تعطیلات به زمان استراحت و فراغت گفته می شود، و خداوند نمونه آن را در پیدایش فصل 2 آیه های 2-3 زمانی که دست از خلقت می کشد به ما نشان می دهد. او در خروج فصل 20 آیه های 8-11 به قوم خود می گوید که در روز هفتم هیچ کاری نکرده و استراحت کنند – به عبارتی تعطیلات هفتگی داشته باشند. دستور نگه داشتن روز سبت در سرتاسر عهد قدیم تکرار شده است. عیسی مسیح در عهد جدید مفهوم سبت را به سرانجام می رساند. مسیحیان دیگر تحت قانون سبت قرار ندارند، اما مفهوم استراحت همچنان اهمیت دارد. عیسی مسیح می گوید روز شنبه برای استراحت انسان به وجود آمد (مرقس فصل 2 آیه 27). سبت در روزگار عیسی مسیح نه تنها به مشکلی تبدیل نشد بلکه نشاط بخش نیز بود. ما با استراحت و اوقات فراغت، تکیه خود بر خداوند را اعلام می کنیم، به ایمان خود در مشیت خدا عمل می کنیم و جانی تازه می کنیم.
عیسی مسیح در طی ماموریت زمینی خود به تعطیلات نرفت، اما زمانی را برای استراحت خود و شاگردانش اختصاص داد. «عيسی به ايشان گفت: «بياييد از غوغای جمعيت كمی دور شويم و استراحت كنيم.» رفت و آمد مردم آنقدر زياد بود كه حتی فرصت نمی‌كردند چيزی بخورند» (مرقس فصل 6 آیه 31). اگر عیسی مسیح زمانی را برای استراحت سپری کرد، پس استراحت خوب است.
در مورد استراحت و تعطیلات باید تعادل در نظر گرفته شود. استراحت هدیه خداوند است؛ حتی فراتر از آن، انسان به استراحت نیاز دارد. ما بدون ایجاد تعادل بین کار و استراحت نمی توانیم زنده بمانیم، و این حقیقت در نیاز ما به خواب کاملا مشهود است. در عین حال، استراحت هدف ما در زندگی نیست. ما باید کار هم بکنیم. افسسیان فصل 5 آیه های 15-17 می گوید، « پس مراقب اعمال و رفتارتان باشيد، زيرا در روزهای دشواری زندگی می‌كنيم. به همين جهت، جهالت و نادانی را از خود دور كرده، عاقل و خردانديش باشيد، و از هر فرصتی سود بجوييد تا اعمال نيک بجا آوريد. بدون تأمل دست به كاری نزنيد، بلكه سعی كنيد خواست و ارادهٔ خدا را دريابيد و مطابق آن زندگی كنيد.» موسی در دعای خود می گوید، « به ما ياد بده كه بدانيم عمر ما چه زودگذر است تا در اين عمر كوتاه با خردمندی زندگی كنيم» (مزامیر فصل 90 آیه 12)، و عیسی مسیح می گوید، «تا فرصت باقيست من بايد وظيفه‌ای را که فرستنده‌ء من به عهدهٔ من گذاشته است انجام دهم» (یوحنا فصل 9 آیه 4). مسلم است که هدف از زندگی رفتن به تعطیلات نیست. اما همه ما به اوقاتی نیاز داریم که از کارهای روزمره دست بکشیم و از فرصتی که خدا برای استراحت به ما داده است، استفاده کنیم. خداوند ما را برای کار یا خدمت 24 ساعته در تمامی روز های سال طراحی نکرده است.
موضوع دیگری که باید در مورد تعطیات بررسی شود وظیفه ما به عنوان خدمتگزاران و مباشران خدا در روی زمین است، به همین دلیل باید زمان و منابع مالی خود را به درستی مدیریت کنیم. ما باید منابع خود را برای امور باارزش صرف کنیم. یک تعطیلات خوب روح ما را تازه می کند و به ما کمک می کند تا خدمتگزاری به خداوند را ادامه دهیم. تعطیلات، این مطلب را هم به ما یادآوری می کند که برای امرار معاش به خدا تکیه کنیم نه خودمان.
نظارت مالی در مورد تعطیلات نیز مسئله مهم دیگری که باید در نظر بگیریم. آیا مخارج این تعطیلات در توان مالی ما هست؟ آیا این تعطیلات ارزش این مقدار خرج را دارد؟ آیا مسئولیت های مالی دیگری هم داریم (پرداخت قبوض، کمک به کلیسا، کمک به دیگران و غیره)؟ این بدان معنا نیست که تعطیلات باید ارزان باشند، پول خرج کردن -حتی به مقدار زیا0- ایرادی ندارد. رابطه ها، تجدید قوا و استراحت ارزش پول خرج کردن دارند. نکته اصلی این است که تصمیمات مالی خود را به خداوند بسپاریم و منابع خود را به خوبی مدیریت کنیم.
تعطیلات نه تنها برای مسیحیان مجاز است بلکه ضروری نیز هست. اینکه تعطیلات باید شامل چه چیزهای باشد به وجدان، منابع و عملی بودن آن برنامه بستگی دارد. تعطیلات می تواند خیلی ساده یا پیچیده باشد اما همانطوری که کولسیان فصل 3 آیه 17 می گوید، «گفتار و كردار شما، شايستهٔ نام عيسای خداوند باشد؛ و توسط او به حضور خدای پدر بياييد تا تشكرات خود را به او تقديم كنيد .»
English
آیا یک مسیحی می تواند به تعطیلات برود؟
