سوال
چرا مسیحیت دینی چنین خونی است؟ (اشاره به ریخته شدن خون عیسی مسیح و ریخته شدن خون حیوانات قربانی در عهد قدیم دارد)
جواب
برای درک این موضوع که چرا مسیحیت یک «دین خونی» است، باید به اشاره خداوند به خون در عهد قدیم برگردیم: «جان هر موجودی در خون اوست» (لاویان فصل 17 آیه های 11، 14). خداوند در اینجا به ما می گوید که زندگی و خون در اصل یکی هستند. خون مواد مغذی لازم را به همه بخش های بدن می رساند و جوهر زندگی است. اما برعکس آن یعنی جاری شدن خون نشان دهنده رفتن زندگی مانند مرگ است.
خون در کتاب مقدس بیان کننده زندگی روحانی نیز می باشد. آدم و حوا با سرپیچی از فرمان خدا در باغ عدن و خوردن از آن میوه ممنوعه به مرگ روحانی دچار شدند و مرگ جسمانی آنها نیز سالها پس از آن رویداد اتفاق افتاد. هشدار خداوند به آنها محقق شد، «زیرا اگر از میوهٔ آن بخوری، مطمئن باش خواهی مرد» (پیدایش فصل 2 آیه 17). خون آنها – زندگی آنها – حال به گناه آلوده شده بود. اما خداوند با برنامه رحیمانه اش راهی برای نجات آنها از این مصیبت مهیا کرد، اول خون حیوانات ریخته شد و در نهایت خون بره خداوند (عیسی مسیح) ریخته شد که برای پوشاندن گناهان انسان سقوط کرده و احیای زندگی روحانی ما کافی بود. او سیستم قربانی را تاسیس کرد، و خودش با کشتن حیوانات برای تهیه اولین لباس این فرایند را آغاز کرد تا به این وسیله گناه آدم و حوا را بپوشاند (پیدایش فصل 3 آیه 21). همه قربانی های عهد قدیم که از آنجا (باغ عدن) شروع شد، موقتی بودند و باید بارها و بارها تکرار می شدند. این قربانی های مستمر پیش درآمدی برای قربانی نهایی و واقعی یعنی عیسی مسیح بودند که خونش بر روی صلیب ریخته شد تا بهای گناهان ما را برای همیشه بپردازد. با مرگ او دیگر نیازی به جاری شدن خون نیست (عبرانیان فصل 10 آیه های 1 تا 10).
مسیحیت را از این نظر می توان یک دین خونی در نظر گرفت، اما یک دین خونی منحصر به فرد. مسیحیت بر خلاف ادیان بدون خون، گناه را جدی می گیرد این یعنی خدا گناه را جدی می گیرد، طوریکه مجازات آن را مرگ در نظر گرفته است. گناه موضوع کوچکی نیست. گناه ساده غرور بود که لوسیفر را به شیطان تبدیل کرد. گناه ساده حسادت بود که باعث قتل هابیل توسط قابیل شد. و آدم و حوا با خوردن میوه ممنوعه حرف فریب دهنده را به جای حرف خداوند خوب ومهربان باور کردند و تصمیم گرفتند که بر ضد عشق خداوند شورش کنند و خوبی او را انکار کنند. مسیحیت یک دین خونی است برای اینکه گناه را مانند خدای مقدس، جدی در نظر می گیرد.
همچنین گناه باید مجازات شود چون خدا عادل است. خداوند مهربان نمی تواند تا زمانیکه عدالت برقرار شود، انسان را به طور کامل ببخشد. بنابراین بخشش نیاز به یک قربانی دارد. ریخته شدن خون حیوانات همانطوری که کتاب عبرانیان می گوید تنها برای مدت کوتاهی می توانست گناه را بپوشاند (عبرانیان فصل 10 آیه 4) یعنی تا زمانیکه قربانی کامل (مرگ عیسی مسیح) که برای پرداخت گناهان در نظر گرفته شده بود اهدا شود. بنابراین مسیحیت از این جهت با دیگر ادیان خونی تفاوت دارد که فقط آن می تواند قربانی کافی برای پرداختن به مشکل گناه را مهیا کند.
در آخر، گرچه مسیحیت در این مورد قربانی خونی ارائه می دهد اما تنها دینی است که در نهایت خونی در آن ریخته نمی شود. متضاد مرگ، زندگی است. همانطوری که در بسیاری از آیه ها گفته شده است، عیسی مسیح با مرگ خود، زندگی و حیات را به ارمغان آورد. و انسان با ایمان به عیسی مسیح و کاری که او برای پرداخت کفاره گناهان انجام داد از مرگ نجات پیدا کرده و به زندگی (حیات واقعی) می پیوندد (یوحنا فصل 5 آیه 24؛ اول یوحنا فصل 3 آیه 14). حیات و زندگی در عیسی مسیح است، و راه های دیگر همگی به مرگ منتهی می شوند (اعمال رسولان فصل 4 آیه 16؛ یوحنا فصل 14 آیه 6).
English
چرا مسیحیت دینی چنین خونی است؟ (اشاره به ریخته شدن خون عیسی مسیح و ریخته شدن خون حیوانات قربانی در عهد قدیم دارد)
