سوال
نظریه روز-دوره چیست؟
جواب
موسی کتاب پیدایش را تقریبا 3400 پیش به نگارش درآورد، با این وجود، بحث های جدی در مورد ماهیت و تاریخ آفرینش در چند قرن اخیر مطرح شده اند. در نتیجه، نظریه هایی در این مدت درباره آفرینش شکل گرفته اند، یکی از آنها نظریه روز-دوره است. این نظریه اساسا روزهای عنوان شده در گزارش پیداش درباره خلقت را یک شبانه روز بیست و چهارساعته نمی داند، بلکه آن را دوره های زمانی متوالی در نظر می گیرد. بنابراین هر یک روز یک دوره زمانی طولانی را دربر می گیرد، گرچه مدت آن مشخص نشده است اما این دوره زمانی می تواند یک میلیون سال یا بیشتر باشد. این نظریه در اصل سعی دارد بین کتاب مقدس و فرگشت (تکامل) خداباورانه، یا حداقل با نظریه زمین کهن، هماهنگی و تعادل ایجاد کند.
علم هرگز حتی یک کلمه از کتاب مقدس را رد نکرده است. کتاب مقدس حقیقت محض و معیاری است که نظریه های علمی باید بر اساس آن ارزیابی شود. در برخی موارد، نظریه های جایگزین درباره منشاء آفرینش به طور مشخص خدا را از معادله حذف کرده اند. اما نظریه پردازان روز-دوره خدا را حذف نمی کنند، بلکه برعکس، آنها تلاش می کنند تا بین دیدگاه های سنتی کتاب مقدس و برخورد دنیای امروز با علم تعادل ایجاد کنند. چنین روشی باید با احتیاط جلو برده شود. زیر سوال بردن حقیقت یا الهامی بودن کتاب پیدایش، سایه تردید را بر روی همه بخش های کتاب مقدس می اندازد و بر خلاف ترجیحات ما است. همه آموزش های کتاب مقدس درباره گناه و مرگ مستلزم صحت و درستی سه فصل آغازین کتاب پیدایش می باشد. با توجه به مطالبی که گفته شد در ادامه به چند استدلال طرفداران نظریه روز-دوره می پردازیم.
پیروان نظریه روز-دوره می گویند که کلمه «یوم» عبری (به معنای روز) گاهی به یک مدت زمانی طولانی تر از بیست و چهار ساعت واقعی اشاره می کند. دوم پطرس فصل 3 آیه 8 متنی است که به طور مشخص به عنوان متن حامی این دیدگاه در نظر گرفته می شود: «اما ای عزيزان، اين حقيقت را فراموش نكنيد كه برای خدا يک روز يا هزار سال تفاوتی ندارد.» این متن قطعا به ما یادآوری می کند که خدا محدود به زمان نیست و نباید به وقوع رویدادهای آینده مانند بازگشت دوباره مسیح به این دلیل شک کنیم که از نظر بشر محدود، زمان زیادی طول کشیده است. بر اساس مخالفان نظریه روز-دوره، دوم پطرس فصل 3 آیه 8 ربطی به مدت زمان هفته خلقت ندارد.
هر یک روز در فصل اول پیدایش به شکل روزی عنوان شده که یک شب و یک صبح دارد. در واقع ترکیب – شب و روز- در عهد قدیم بسیار فراوان استفاده شده و در اکثر موارد به شبانه روزهای عادی اشاره می کند. مخالفان نظریه روز-دوره معتقدند که اگر موسی در نظر داشت به یک دوره زمانی طولانی تر اشاره کند، از نظر زبانی، می توانست از کلماتی مانند اولام یا قادم به جای یوم استفاده کند.
دلیل دیگری که طرفداران این نظریه برای مجازی بودن کلمه «روز» می آورند این است که خورشید تا روز چهارم هنوز آفریده نشده بود. بنابراین یک روز بیست و چهار ساعته (شبانه روز) چگونه می توانسته وجود داشته باشد؟ مخالفان این نظریه معتقدند که از نظر تکنیکی نیازی به خود خورشید برای شب و روز نیست، بلکه چیزی که مورد نیاز است روشنایی و چرخش زمین می باشد. «شب و روز» نشان دهنده چرخش زمین است و درباره روشنایی هم اولین دستوری بود که خدا صادر کرد و قبل از خلقت خورشید به وجود آمد (پیدایش فصل 1 آیه 3). جدا کردن روشنایی از تاریکی اولین کاری بود که خالق ما انجام داد.
مخالفان این نظریه همچنین با استناد به مکاشفه فصل 21 آیه 23 می گویند که اورشلیم جدید «احتياجی به نور خورشيد و ماه نداشت، چون شكوه و جلال خدا و «بره» شهر را روشن می‌ساخت.» در ابتدای آفرینش، روشنایی درخشان خداوند تا زمان خلقت اجرام نورافکن آسمانی کافی بود.
به علاوه، بر اساس اکثر تفسیرهای نظریه روز-دوره، بیماری و درد و مرگ باید قبل از سقوط انسان وجود می داشته اند. کتاب مقدس به وضوح می گوید، «وقتی آدم گناه كرد، گناه او تمام نسل بشر را آلوده ساخت و باعث شيوع مرگ در سراسر جهان شد. در نتيجه، همه چيز دچار فرسودگی و تباهی گشت، چون انسانها همه گناه كردند» (رومیان فصل 5 آیه 12). قبل از نافرمانی آدم در باغ عدن مرگ وجود نداشت، یا همانطوری که آفرینش گراهای روز-دوره می گویند، مرگ قبل از گناه آدم وجود نداشت. تکیه بر چگونگی تطبیق نظریه روز-دوره با منشاء انسان، می تواند نظریه سقوط انسان را باطل کند. این دیدگاه بحث تاوان را هم باطل می کند چراکه سقوطی وجود نداشته است پس چرا باید نیازی به نجات دهنده وجود داشته باشد؟
English
نظریه روز-دوره چیست؟
