سوال
روز کفاره (یوم کیپور) چیست؟
جواب
روز کفاره (لاویان فصل 23 آیه های 27-28)، یا یوم کیپور، رسمی ترین روز مقدس در بین تمامی جشن ها و اعیاد قوم اسرائیل بود و سالی یک مرتبه در روز دهم ماه تشرین، هفتمین ماه تقویم عبری، برگزار می شد. کاهن اعظم در آن روز باید مراسم پرداخت کفاره گناهان مردم را برگزار می کرد. بر اساس توضیحات لاویان فصل 16 آیه های 1-34، مراسم کفاره با ورود هارون یا کاهن اعظم بعدی اسرائیل به قدس الاقداس آغاز می شد. این مراسم آنقدر مهم بود که خدا به هارون هشدار داد هر وقت دلش خواست به قدس الاقداس نرود و فقط یک بار در سال در همان روز خاص به آنجا برود تا باعث مرگ او نشود (آیه 2). این مراسم نباید سرسری گرفته می شد، و همه مردم باید متوجه می شدند که کفاره گناهان باید همانطور که خدا می گوید پرداخته شود.
هارون قبل از ورد به خیمه مقدس باید حمام می رفت و لباس مخصوص می پوشید (آیه 4) سپس یک گوساله را برای گناه خود و خانواده اش قربانی می کرد (آیه 6، 11). خون گوساله باید روی صندوق عهد پاشیده می شد. او باید دو بز می آورد، یکی از آنها را برای آلودگی ها و گناهان اسرائیل قربانی می کرد (آیه 16)، و خون آن بر روی صندوق عهد پاشیده می شد. آن بز دیگر به عنوان سپربلا استفاده می شد. هارون باید «هر دو دست خود را روی سر حيوان قرار داده، تمام گناهان و تقصيرات قوم اسرائيل را اعتراف كند و آنها را بر سر بز قرار دهد. سپس بز را به دست مردی كه برای اين كار تعيين شده است بدهد تا آن را به بيابان برده در آنجا رهايش سازد» (آیه 21). همه گناهان مردم همراه بز به سرزمینی برده می شد که کسی در آنجا سکونت ندارد، به این ترتیب گناهان مردم برای یک سال دیگر بخشیده می شد (آیه 30).
اهمیت نمادین این مراسم، به خصوص برای مسیحیان، را می توان ابتدا در شستن و پاک شدن کاهن اعظم دید، مردی که بز و مردی که حیوانات قربانی شده را به بیرون از کمپ می برد و لاشه آنها را می سوزاند (آیه های 4، 24، 26، 28). در عهد قدیم مراسم شست و شو در اغلب موارد ضروری بوده است و نماد این حقیت بود که انسان باید از گناهان پاک شود. اما این مراسم زمانی پایان گرفت که مسیح آمد تا یک بار و برای همیشه گناهان بشر را پاک کند (عبرانیان فصل 7 آیه 27). خون گوساله و بز در صورتی کفاره گناهان را پرداخت می کرد که هر ساله این مراسم انجام می شد، اما فداکاری مسیح برای همیشه گناهان کسانی که به او ایمان می آورند را پاک می کند. وقتی کار فداکارنه مسیح به سرانجام رسید گفت «تمام شد» (یوحنا فصل 19 آیه 30). سپس در دست راست خداوند در بهشت نشست و نیاز به قربانی را حذف کرد (عبرانیان فصل 10 آیه های 1-12).
کمال و کفایت فداکاری مسیح در مفهوم دو بز هم دیده می شود. خون بز اول به روی صندوق عهد پاشیده می شد، و طبق رسوم خشم خدا را برای یک سال فرو می نشاند. بز دوم گناهان مردم را به بیابان می برد جایی که فراموش شده و از آنها جدا می شدند. کفاره گناه به روش خداوند یعنی ایمان به فداکاری و ریخته شدن خون مسیح بر روی صلیب پرداخت می شود و خشم او هم فرو می نشیند. در این مراسم دو کار انجام می شد، خشم خدا فرونشانده می شد، و کفاره گناهان پرداخت می شد و گناهان از گناهکار جدا می شد. هر دوی اینها توسط عیسی مسیح به طور ابدی محقق می شود. او جان خود را بر روی صلیب فدا کرد، خشم خدا از گناه را فرونشاند و به خود گرفت: «حالا كه خدا ما را بی‌گناه به حساب آورده، چه كارهای بزرگتری برای ما انجام خواهد داد و ما را از خشم و غضب آيندهٔ خدا رهايی خواهد بخشيد» (رومیان فصل 5 آیه 9). حذف گناه توسط بز دوم روایت گویای عهد خدا بود که به ما قول داد تا گناهان ما را به فاصله شرق از غرب از ما دور کند (مزامیر فصل 103 آیه 12) و دیگر آنها را به یاد نیاورد (عبرانیان فصل 8 آیه 12، فصل 10 آیه 17). یهودیان امروزی هرساله بین ماه سپتامبر یا اکتبر روز کفاره را جشن می گیرند، آنها طبق سنت این روز مقدس را با 25 ساعت روزه و دعا برگزار می کنند و بیشتر روز را در کنیسه سپری می کنند.
English
روز کفاره (یوم کیپور) چیست؟
