سوال
معضل اوتیفرو چیست؟
جواب
پرسش معروف افلاطون راجع به ماهیت خوبی، این سوال را مطرح می کند که آیا چیزی خوب است چون خدا می گوید خوب است، و یا خداوند می گوید خوب است، چون خود آن چیز خوب است. این بحث به معضل اوتیفرو مشهور است ( این نام از شخصیت اوتیفرو در «مکالمات سقراط» افلاطون بر روی موضوع «خوبی» گرفته شده است).
مشکلی که این پرسش برای مسیحیان به وجود می آورد دوگانه است. اول اینکه، اگر یک چیز فقط به این دلیل خوب است که خداوند می گوید خوب است، پس به نظر می رسد خدا می تواند یک چیز را خوب بنامد، در نتیجه آن چیز خوب شود. این ممکن است شامل موضوعاتی شود که ما به طور ذاتی می دانیم بد هستند، مانند تجاوز و قتل. اما ما اخلاقیاتی نمی خواهیم که بر اساس اظهارات مستبدانه خدا است، بنابراین به نظر نمی رسد که این روش، انتخاب خوبی برای ایمانداران باشد. با این وجود، اگر خداوند فقط گزارش دهنده خوبی ها است، پس دیگر خودش معیار و استانداردی برای خوبی نیست و به نظر می رسد که دستخوش معیارهای بیرونی قرار گرفته است. اما ما معیاری بالاتر از خدا نمی خواهیم که او مجبور باشد آن را قبول کند، بنابراین این روش فکری نیز جالب به نظر نمی رسد. به همین دلیل، موضوع پیچیده می شود.
گزینه بعدی این است که ما مسیحیان باید این مسئله را بپذیریم که خداوند حاکم است و او خود خوبی است و آن را از جایی نمی گیرد. بنابراین، ما معیاری می خواهیم که نه مستبدانه و نه خارج و بالاتر از خدا باشد. خوشبختانه، خداوند هم سرچشمه قدرت و هم منشا خوبی است. بنابراین ذات خداوند به تنهایی می تواند معیاری برای خوبی باشد، او می تواند خوبی را بر اساس خودش تعریف کند. ذات خداوند غیرقابل تغییر و کاملا خوب است. بنابراین، خواست او مستبدانه نیست و اظهارات او همیشه درست است. این حقیقت هر دو مشکل را حل می کند.
چگونه خدا می تواند معیاری برای خوبی باشد؟ برای اینکه او آفریننده است. هدف یک چیز، خوبی آن را مشخص می کند. یک چاقوی کُند نمی تواند چاقوی خوبی باشد، برای اینکه هدف چاقو بریدن است. تیز بودن برای کفش ویژگی بدی است، در حالی که راحتی و استحکام ویژگی های خوبی برای کفش می باشند. خداوند، به عنوان خالق، تعیین کننده اهداف تمامی خلقت خود می باشد. او از آفرینش همه چیز هدفی دارد و هر چیزی که سده راه هدف او بشود بد است. تجاوز بد و پلید است، برای اینکه رابطه جنسی برای این منظور خلق نشده است. قتل کار بدی است، برای اینکه کشتن خودخواهانه یک شخص، هدف طراحی شده برای یک انسان نیست. ( توجه داشته باشید که این اصل در مورد همه مرگ هایی که توسط انسان انجام می شود به کار نمی رود، مانند حکم اعدام یا جنگ. اگر خداوند دستورعمل هایی برای این اعمال تعیین کرده است، دیگر جایی برای خواست دلبخواهی بشر باقی نمی ماند).
در نتیجه، یک چیز تا اندازه ای خوب است که اهداف آن به سرانجام برسد. از آنجاییکه خداوند خالق همه چیز است، و بر اساس ذات خوب خودش، هم خودش معیاری برای «خوب» است و هم تعیین کننده «خوب» می باشد.
English
معضل اوتیفرو چیست؟