سوال
چرا خداوند اجازه می دهد فریب و نیرنگ وجود داشته باشد؟
جواب
خواست خدا برای همه مردم این است که توبه کرده و نجات پیدا کنند (دوم پطرس فصل 3 آیه 9). در عین حال، شیطان که پدر دروغ هاست (یوحنا فصل 8 آیه 44) همین انسان هایی که باید ایمان بیاورند را فریب می دهد. «شیطان که حاکم این دنیای پر از گناه است، چشمان این اشخاص بی‌ایمان را بسته است تا نتوانند نور پرجلال انجیل را ببینند و معنی پیام ما را درباره جلال مسیح که چهرهٔ قابل رویت خدای نادیده است، درک کنند» (دوم قرنتیان فصل 4 آیه 4). شکی نیست که خداوند می تواند جلوی شیطان را بگیرد و به مردم فرصت مبارزه بدهد.
کتاب مقدس تصویر ثابتی از ارتباط گناه با فریب را به ما ارائه می دهد. چیزی که از آن متوجه می شویم این است که تفکر و تصور ما از فریب و دروغ اشتباه بوده است. از نظر روحانی، اغفال چیزی عمیق تر از فقط گول خوردن و فریب خوردن است. انسان برای نجات به سطح خاصی از عقل و هوش، توانایی فلسفی یا خرد نیازی ندارد (غلاطیان فصل 3 آیه 28، اول قرنتیان فصل 1 آیه های 20 و 26). در حقیقت، انسان این عادت بد را دارد که با بیشتر شدن دانش اش، راه های پیچیده تری برای گناه ابداع می کند.
نکته ای که برای درک فریب و اغفال روحانی وجود دارد این است که ما اغلب چیزی را که میخواهیم باور کنیم انتخاب می کنیم نه چیزی که باید باور کنیم حتی اگر شواهد کافی داشته باشیم (لوقا فصل 16 آیه 31). «با وجود تمام معجزاتی که عیسی کرد، بسیاری از مردم ایمان نیاوردند که او همان مسیح است» (یوحنا فصل 12 آیه 37). توجه داشته باشیدکه آنها علیرغم دیدن معجزات باز هم به عیسی مسیح ایمان نیاوردند. ایمان نیاوردن، انتخاب آنها بود.
فریب خوردن حوا اولین مثال از نحوه ی عملکرد اغفال شدن است. وقتی مار از او پرسید «خدا واقعا این را گفت؟» حوا آنچه خدا به آنها گفته بود را برای مار بازگو کرد حتی چیز دیگری هم به آن اضافه کرد (پیدایش فصل 3 آیه های 1 تا 3). حوا می دانست که چه کاری انجام دهد یا چه کاری نباید انجام دهد. سپس مار او را با اینکه چه چیزی از خوردن آن میوه عاید او می شود فریب داد (پیدایش فصل 3 آیه های 4 تا 5)، و حوا متوجه دیگر ابعاد جذاب آن میوه شد (پیدایش فصل 3 آیه 6). حوا از مار مکار فریب خورد (دوم قرنتیان فصل 11 آیه 3) اما نافرمانی از خدا در نهایت انتخاب خودش بود، حتی با وجود اینکه دستور را می دانست.
حوا وقتی با گناهش روبرو شد گفت، «مار مرا فریب داد و من خوردم» (پیدایش فصل 3 آیه 13). کلمه اصلی عبری برای «فریب»، نیرنگ و حیله گری است. حوا فریب داده شد اما همچنان آزادی انتخاب داشت. او از اراده و قدرت تصمیم گیری آزادی که از خدای خود دریافت کرده بود استفاده کرد و تصمیم اشتباه گرفت. لذت و ارتقاء خودش را به خواست خدا ترجیح داد.
این روش امروز هم پابرجاست. شیطان به خواسته های طبیعی ما متوسل می شود و ما را وادار می کند تا به روش های غیرخداپسندانه به آنها رسیدگی کنیم. خواست و میل درونی ما برای خودپسندی و ارضای نفس باعث می شود تا شیطان راحت تر و قوی تر بتواند ما را اغفال کند.
خداوند نجات دهنده ی انسان را فرستاد (یوحنا فصل 3 آیه 16)، دنیا را با نشانه هایی از خودش لبریز کرد (رومیان فصل 1 آیه 20)، خودش را در دسترس کسانی قرار داد که در طلب او هستند (تثنیه فصل 4 آیه 29) و به همه کسانی که سمت او می آیند اطمینان خاطر می دهد (یوحنا فصل 6 آیه 37). مردم نشانه های واضح خدا را رد می کنند (رومیان فصل 1 آیه 20)، به سمت تاریکی های ذهن شان (آیه 21)، زنا (آیه 23) و انحراف جنسی(آیه 24) کشیده می شوند، و در نهایت حقایق الهی را با دروغ معاوضه می کنند (آیه 25). به عبارت دیگر، فریب خوردن انسان نتیجه ی مستقیم انکار حقایق واضح و روشن الهی است. غیرایمانداران حقیقت را با دروغ معاوضه کردند و شیطان هم خیلی از این اتفاق خوشحال است برای اینکه می تواند روند این معاوضه را با ارائه مجموعه ای از دروغ ها تسهیل کند.
همه کسانی که در برابر خدا ایستادگی می کنند فریب خواهند خورد (دوم تسالونیکیان فصل 2 آیه های های 8 تا 10). طبیعت از خلاء بیزار است و این جای خالی که با بیرون کردن حقیقت به وجود می آید به زودی با چیزی که حقیقت ندارد پر خواهد شد. اگر حقیقت را رها کنید، تقریبا همه چیز را باور خواهید کرد.
حوا به این دلیل گناه نکرد که قدرت مبارزه با نیروی شیطان را نداشت و نیروی شیطانی او را فریب داد و او فکر می کرد که کار درستی انجام می دهد. بله، به او دروغ گفته شد اما او خودش انتخاب کرد که به آن دروغ گوش دهد. آن فریب نتیجه نگاه مشتاقانه ی او به میوه ممنوعه و امید او برای زندگی بهتر پس از خوردن آن میوه بود.
همه انسان ها با انتخاب خودشان گناه می کنند (اول قرنتیان فصل 10 آیه 13). ما وقتی حقیقت را رد می کنیم، در برابر دروغ آسیب پذیر می شویم. نتیجه الهی انکار مکرر حقیقت روحانی، اغفال و فریب خوردن روحانی است.
خداوند گاهی برای مجازات گناهان عمدی ما و همچنین برای ایجاد این آگاهی در وجود ما که نیاز مبرمی به نجات دهنده یعنی عیسی مسیحی داریم که خودش حقیقت است (یوحنا فصل 14 آیه 6) اجازه می دهد که فریب بخوریم.
English
چرا خداوند اجازه می دهد فریب و نیرنگ وجود داشته باشد؟
