سوال
خداوند چگونه کسانی را که در فرهنگ ها و ادیان غیر مسیحی بزرگ شده اند، داوری می کند؟
جواب
این پرسش فرض را بر این قرار داده است که نجات به محل تولد و نحوه رشد و آموزش ما بستگی دارد. زندگی میلیون ها انسانی که در طول تاریخ بشر از ادیان دروغین – یا حتی بی دین – دست کشیده اند، این عقیده را کاملا رد می کند. بهشت محل اقامت ابدی کسانی نیست که فقط این شانس را داشته اند که در خانواده مسیحی و کشوری آزاد به دنیا آمده اند، بلکه خانه ابدی همه کسانی است که به مسیح ایمان می آورند، «از هر نژاد و زبان و قوم و قبيله » (مکاشفه فصل 5 آیه 9). مردم از جوامع و فرهنگ های مختلف در هر مرحله ای از تاریخ با لطف خدا نجات یافته اند، این لطف شامل حال همه گناهکاران (کسانی که شایستگی این لطف را نداشتند) شده است و ربطی به محل تولد یا آموزش آنها ندارد، بلکه « او روح‌القدس را به ما عطا فرموده تا دلهای ما را از عشق و محبتش لبريز سازد» (رومیان فصل 5 آیه 5).
گرچه ممکن است برخی از مردم از محتویات کتاب مقدس و آموزش های مسیح اطلاعی نداشته باشند اما امکان ندارد که به طور ذاتی خوب و بد را نشناسند یا از وجود خدا آگاهی نداشته باشند. «انسان از ابتدا، آسمان و زمين و چيزهايی را كه خدا آفريده، ديده است و با ديدن آنها می‌تواند به وجود خدا و قدرت ابدی او كه ناديدنی هستند پی ببرد. پس وقتی در روز داوری در حضور خدا می‌ايستد، برای بی‌ايمانی خود هيچ عذر و بهانه‌ای ندارد» (رومیان فصل 1 آیه 20). در حقیقت، نمی توان گفت که برخی از مردم چیزی درباره مسیح نشنیده اند. بلکه مشکل اینجاست که آنچه شنیده اند و آنچه در کتاب مقدس دیده اند را رد کر ده اند. تثنیه فصل 4 آیه 29 می گوید، «ولی اگر شما دوباره شروع به طلبيدن خداوند، خدايتان كنيد، زمانی او را خواهيد يافت كه با تمام دل و جانتان او را طلبيده باشيد.» این آیه اصل مهمی را به ما آموزش می دهد: هرکسی که واقعا به دنبال حقیقت باشد، آن را خواهد یافت. اگر یک شخص صادقانه در جستجوی شناخت خدا باشد، خداوند خودش را به او آشکار می کند.
همیشه به کسانی که پیرو ادیان دروغین هستند، آموزش داده می شود که نجات از راه کارهای خوب انسان به دست می آید. اگر آنها معتقدند که می توانند خدای کامل و مقدس را با عمل به قوانین و مقررات شریعت خشنود کنند، خدا هم به آنها اجازه می دهد تا به تلاش برای نجات از طریق اعمال خود ادامه دهند و در نهایت آن را بر اساس عدالت داوری خواهد کرد. اما اگر به وجدان بیدار شده خود توسط خدا پاسخ دهند و از او بخواهند – مانند مامور مالیات در معبد که فریاد زد، «خدايا، بر من گناهكار رحم فرما!» (لوقا فصل 18 آیه های 9-14)، خداوند نیز لطف خود را شامل حال آنها کرده و حقیقت خود را برای آنها آشکار می کند.
انسان تنها از راه ایمان به عیسی مسیح از زیر بار مسئولیت گناه و شرمندگی رها می شود. برای بی گناه به حساب آمدن در برابر داور فقط یک شرط وجود دارد: ایمان به کاری که خون عیسی مسیح بر روی صلیب انجام داد تا ما بتوانیم زنده بمانیم (یوحنا فصل 19 آیه 30). ما از طریق خون او از اسارت گناه رهایی یافتیم (مکاشفه فصل 1 آیه 5). او با مرگ خود بر روی صلیب رابطه ما با خدا را برقرار کرد (کولسیان فصل 1 آیه 22). عیسی مسیح گناهان ما را همراه با بدن خود به روی صلیب برد تا زخم هایش ما را شفا دهد (اول پطرس فصل 2 آیه 24). ما به واسطه قربانی شدن مسیح یک بار و برای همیشه پاک شده ایم (عبرانیان فصل 10 آیه 10). عیسی مسیح یک بار برای همه آمد تا با فدا کردن خودش گناه را نابود کند (عبرانیان فصل 9 آیه 26). خداوند پسر خود را فرستاد تا خشمی که سزاوار آن هستیم از روی ما برداشته شود (اول یوحنا فصل 4 آیه 10). ما سزاوار جزای گناه هستیم ولی این جزا با لطف خدا بخشیده شد نه توسط کارهای خوب خود ما (افسسیان فصل 2 آیه های 8-9).
آخرین فرمان عیسی مسیح به ما این بود که پیام انجیل را به همه گناهکاران در سرتاسر جهان و تا آخر زمان بشارت دهیم تا زمانی که او بازگردد و مرده و زنده را داوری کند (متی فصل 28 آیه های 18-20، دوم تیموتائوس فصل 4 آیه 1). هرجایی که قلب هایی برای پذیرش خدا باز شده باشند، خداوند پیغام آوران خود را می فرستد تا آن قلب ها را با حقیقت الهی پر کنند. حتی در کشورهایی که بشارت دادن درباره مسیح غیرقانونی است هم حقیقت خداوند راه خود را از هر طریقی حتی اینترنت برای جویندگان واقعی حقیقت باز می کند. شکوفایی کلیساهای خانگی در چین، مسیحی شدن در ایران و دیگر کشورهای اسلامی، و نفوذ در مناطق دورافتاده دنیا همگی قدرت نامحدود عشق و لطف خدا را ثابت می کنند.
English
خداوند چگونه کسانی را که در فرهنگ ها و ادیان غیر مسیحی بزرگ شده اند، داوری می کند؟
