سوال
خداوند چگونه پناهگاه ماست؟
جواب
واژه پناهگاه چه چیزی را به یاد شما می آورد؟ شاید یک بنای مستحکم با قفل هایی روی در آن، یک ساختمان با دیوارهای ضخیم، یا فقط یک سایه بان ساده که در برابر باد و باران از شما محافظت می کند. پناهگاه در کل یک محل امن را در ذهن شما تداعی می کند. منظور کتاب مقدس از پناهگاه خواندن خداوند هم دقیقا همین است یعنی خداوند محل امنی است که ما را از چیزی محافظت می کند.
آگاهی از این حقیقت که خداوند پناهگاه ما می باشد باعث می شود به راحتی به او اعتماد کنیم. از موقعیت ها یا افرادی که سلامتی جسمانی یا روحانی ما را تهدید می کنند نمی ترسیم. ما در زندگی هرگز در موقعیتی قرار نمی گیریم که خارج از کنترل خداوند باشد بنابراین بهترین مکان همیشه همراه او بودن است. «اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند» (امثال فصل 18 آیه 10).
پرسشی که پیش می آید این است که چگونه خداوند را پناهگاه خود قرار دهیم؟ تصور یک مکان فیزیکی به عنوان پناهگاه کار راحتی است اما چگونه می توانیم خدایی که نمی توانیم ببینیم را پناهگاه خود قرار دهیم؟
داوود مثال بسیار خوبی از کسی است که می دانست خداوند پناهگاه اوست. داوود در موارد متعددی در زندگی خود مجبور بود از دست کسانی بگریزد که کمر به کشتن او بسته بودند اما او همیشه امنیت را در خداوند پیدا میکرد. «نجات و عزت من از جانب خداست؛ قوت و پناهگاه من خداست. ای مردم، همه وقت بر او توکل نمایید؛ غم دل خود را به او بگویید، زیرا خدا پناهگاه ماست» (مزامیر فصل 62 آیه های 7 تا 8). یک راه ساده برای تبدیل خدا به پناهگاه خود این است که فقط از او بخواهیم پناه ما باشد. داوود به ما می گوید «غم دل خود را به او بگویید»، این همان کاریست که داوود همیشه انجام می داد. او غم دل خودش و هر آنچه در زندگی اش می گذشت را به خدا می گفت و از خدا می خواست که از طرف او وارد عمل شود. ما وقتی برای کمک و امنیت به خدا روی می آوریم، او را پناهگاه خود در نظر می گیریم.
برعکس داوود، رهبران اسرائیل در زمان اشعیا سعی کردند تا امنیت را در چیزهایی غیر از خداوند پیدا کنند. خداوند در اشعیا فصل 28 آیه 15 آنها را سرزنش می کند برای اینکه «با دروغ و فریب برای خود مخفیگاه ساخته‌اند.» سپس خداوند به آنها پناه بردن به یک پناهگاه واقعی را پیشنهاد می دهد: «پس خداوند یهوه چنین می‌فرماید: «اینک من سنگ بنیادی در صهیون می‌نهم، سنگ گرانبها و آزموده شده. این یک سنگ زاویۀ مطمئنی است که می‌شود بر آن بنا کرد. هر که توکل کند ترسان و لرزان نخواهد شد. انصاف، ریسمان آن و عدالت، شاقول آن خواهد بود.» بارش تگرگ پناهگاه شما را که بر دروغ استوار است ویران خواهد کرد و سیل مخفیگاه شما را خواهد برد. قراردادی که با مرگ و دنیای مردگان بسته‌اید باطل خواهد شد، بنابراین وقتی مصیبت بیاید شما را از پای درمی‌آورد.» (اشعیا فصل 28 آیه های 16 تا 18). ما هم ممکن است وسوسه بشویم که به هر چیزی غیر از خدا پناه ببریم، اما آن چیزها تنها یک امنیت دروغین را برای ما فراهم می کنند. خداوند تنها پناهگاهی است که می توانیم به آن پناه ببریم.
خداوند پناهگاه ماست، اما به این معنی نیست که او هرگز ما را در شرایط دشوار و خطرناک قرار نمی دهد. عیسی مسیح شاگردان خود را با آگاهی کامل از وقوع طوفان به قایق برد، شاگردان وحشت کردند، اما عیسی مسیح، پناهگاه آنها، طوفان را آرام کرد (متی فصل 8 آیه های 23 تا 27). ما وقتی تحت اراده ی خداوند هستیم حتی در خطرناک ترین موقعیت ها نیز می توانیم با اطمینان برخورد کنیم برای اینکه خدا با ماست.
خداوند دفعات بیشماری اسرائیلی ها را به جنگ با دشمنانی فرستاد که بسیار قوی تر از آنها بودند، با این وجود هر زمانی که آنها به خدا اعتماد و از او پیروی کردند پیروز شدند (به عنوان مثال به یوشع فصل های 6 و 8 نگاه کنید). عیسی مسیح به ما می گوید، «خیالتان آسوده باشد. در این دنیا با مشکلات و زحمات فراوان روبرو خواهید شد؛ با این حال شجاع باشید، چون من بر دنیا پیروز شده‌ام» (یوحنا فصل 16 آیه 33).
در هر شرایطی باید بدانیم که امن ترین مکان برای ما خداوند است. او به ما قول داده است پناهگاه ما باشد: «شما را هرگز تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم کرد. بنابراین، با اطمینان کامل و با جرأت تمام، می‌توانیم بگوییم: «خداوند یاور من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟» (عبرانیان فصل 13 آیه های 5 تا 6).
English
خداوند چگونه پناهگاه ماست؟
