سوال
چرا خداوند در پیدایش فصل 1 آیه 26 و فصل 3 آیه 22 برای اشاره به خودش از صورت جمع استفاده می کند؟
جواب
پیدایش فصل 1 آیه 26 می گوید، «انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم، تا بر ماهیان دریا، پرندگان آسمان، و بر چارپایان و همۀ جانوران وحشی و خزندگان روی زمین حکومت کند.» پیدایش فصل فصل 3 آیه 22 نیز می گوید، «حال که انسان مانند ما شده است و خوب و بد را می‌شناسد، مبادا دست خود را دراز کند و از میوهٔ ”درخت حیات“ نیز گرفته، بخورد و تا ابد زنده بماند.» خداوند در متن های دیگری از عهد قدیم هم از ساختار جمع برای اشاره به خودش استفاده می کند. نکته ی جالب توجه این است که «الوهیم» یکی از عناوین خدا در عهد قدیم (که بیش از 2500 بار تکرار شده است) به شکل جمع می باشد.
برخی از مردم از این آیه ها برای نظریه پردازی در مورد وجود چندین خدا استفاده کرده اند. اما چندخدایی غیر ممکن است (اعتقاد به چند خدا) برای اینکه این عقیده در تضاد با آیه های بیشماری در کتاب مقدس است که به ما می گویند خدا یکی است و تنها یک خدا وجود دارد. خداوند در اشعیا فصل 45 سه مرتبه به این حقیقت اشاره می کند، «من یهوه هستم و غیر از من خدایی نیست. زمانی که مرا نمی‌شناختی، من به تو توانایی بخشیدم» (آیه های 5، 6، 18).
احتمال دوم استفاده از شکل جمع برای اشاره به خودش و فرشتگان است. خداوند با گفتن «ما» به خودش و همه مخلوقات آسمانی اشاره کرده است. اما کتاب مقدس در هیچ کجا به این مسئله اشاره نمی کند که فرشتگان شبیه خدا یا به شکل او آفریده شده اند (نگاه کنید به پیدایش فصل 1 آیه 26). این چنین توصیفی فقط برای انسان آورده شده است.
از آنجایی که کتاب مقدس، مخصوصا عهد جدید، خدا را به شکل تثلیث معرفی می کند (سه شخص اما تنها یک خدا)، پیدایش فصل 1 آیه 26 و فصل 3 آیه 22 تنها می تواند به مکالمه ای بین سه شخص تثلیث اشاره کند. خدای پدر با خدا پسر و خدای روح القدس در حال مکالمه هستند. عهد قدیم به جمع بودن خدا اشاره می کند و عهد جدید این موضوع را با عقیده ی تثلیث روشن می سازد. البته که ما به طور کامل آن را درک نخواهیم کرد، اما خداوند اطلاعات کافی را به ما داده است که بدانیم او در سه شخص پدر، پسر و روح القدس وجود دارد.
English
چرا خداوند در پیدایش فصل 1 آیه 26 و فصل 3 آیه 22 برای اشاره به خودش از صورت جمع استفاده می کند؟
