سوال
آیا عیسی مسیح صلح طلب بود؟
جواب
صلح طلب کسی است که با خشونت، مخصوصا جنگ، با هر هدفی مخالف است. صلح طلب معمولا از دست به اسلحه بردن به هر دلیلی اعم از وجدانی یا مذهبی سرباز می زند.
عیسی مسیح «فرمانروای صلح» است (اشعیا فصل 9 آیه 6) به این معنی که روزی صلح واقعی و ابدی را به زمین خواهد آورد. پیام او در این جهان کاملا غیرخشونت آمیز بود (متی فصل 5 آیه های 38 تا 44). با این وجود، کتاب مقدس می گوید گاهی جنگ لازم است (نگاه کنید به مزامیر فصل 144 آیه 1). بر اساس برخی از پیشگویی ها درباره عیسی مسیح به سختی می توان او را صلح طلب نامید. مکاشفه فصل 19 آیه 15 درباره عیسی مسیح صحبت می کند و می گوید: «از دهان او شمشير تيزی بيرون میآمد تا با آن قومهای بیايمان را سركوب كند. او با عصای آهنين بر آنان حكمرانی خواهد نمود و با پايهای خود، شراب خشم خدای توانا را در چرخشت خواهد فشرد». برقرار پادشاهی هزار ساله عیسی مسیح مستلزم خشونت به شکل جنگ بر علیه نیروهای ضدمسیح خواهد بود. جامه او خون آلود خواهد شد (مکاشفه فصل 19 آیه 13).
در برخورد عیسی مسیح با افسر رومی می بینیم که او از سوی آن افسر ستایش شد، خدمتکارش را شفا داد و افسر رومی را برای ایمانش ستود (متی فصل 8 آیه های 5 تا 13). کاری که عیسی مسیح انجام نداد، تشویق آن افسر به ترک ارتش بود – به این دلیل ساده که او صلح طلبی را تبلیغ نمی کرد. یحیای تعمید دهنده نیز با سربازان مواجه شد و آنها از او پرسیدند که «چه باید بکنند؟» (لوقا فصل 3 آیه 14). این بهترین فرصت برای یحیی بود که به آنها بگوید سلاح خود را زمین بگذارند اما او این کار را نکرد بلکه به آنها گفت: «با زور و تهديد از مردم پول نگيريد. تهمت ناروا به كسی نزنيد و به حقوقی كه میگيريد، قانع باشيد».
شاگردان مسیح نیز اسلحه داشتند و این با نظریه صلح طلب بودن عیسی مسیح تناقض دارد. حتی شبی که به او خیانت شد از شاگردانش خواست تا شمشیر همراه خود بیاورند. آنها دو عدد شمشیر داشتند که عیسی مسیح آن را کافی دانست (لوقا فصل 22 آیه های 37 تا 39). هنگامی که عیسی مسیح را دستگیر می کردند پطرس با شمشیر یکی از آن مردان را زخمی کرد (یوحنا فصل 18 آیه 10) ولی عیسی مسیح آن مرد را شفا داد (لوقا فصل 22 آیه 51) و به پطرس دستور داد که شمشیر خود را کنار بگذارد (یوحنا فصل 18 آیه 11). نکته اینجاست که عیسی مسیح پطرس را به دلیل داشتن شمشیر توبیخ نکرد، بلکه استفاده نادرست او از سلاح را محکوم کرد.
کتاب جامعه کارهای مختلفی که در زندگی تعادل ایجاد می کنند را بیان می کند، «برای هر چيزی كه در زير آسمان انجام میگيرد، زمان معينی وجود دارد ... زمانی برای كشتن، زمانی برای شفا دادن ... زمانی برای محبت، زمانی برای نفرت» (جامعه فصل 3 آیه های 1، 3 و 8).
عیسی مسیح وقتی این عبارات را بکار برد شبیه یک انسان صلح طلب نبود: «گمان مبريد كه آمدهام صلح و آرامش را بر زمين برقرار سازم. نه، من آمدهام تا شمشير را برقرار نمايم. من آمدهام تا پسر را از پدر جدا كنم، دختر را از مادر، و عروس را از مادر شوهر. به طوری که دشمنان هر كس، اهل خانهٔ خود او خواهند بود» (متی فصل 10 آیه ها 34 تا 36). عیسی مسیح در این عبارات پیمان جنگ نمی بندد، بلکه از درگیری حاصل از اعلام حقیقت استقبال می کند.
به ما هرگز دستور داده نشده که صلح طلب (به معنای معمول این اصطلاح) باشیم. بلکه باید از بدی متنفر بوده و به هر آنچه خوب است محکم بچسبیم (رومیان فصل 12 آیه 9). باید با شیطان در این دنیا در جنگ باشیم و حقیقت را جستجو کنیم (دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 22). عیسی مسیح سرمشقی برای ما در پیروی از حقیقت بود و از هیچ نبردی برای اجرای برنامه پدر آسمانی عقب نکشید. عیسی مسیح بی پرده درباره رهبران دینی و سیاسی زمان خود صحبت می کرد، چون آنها در جستجوی حقیقت خداوند نبودند (لوقا فصل 13 آیه های 31 تا 32، فصل 19 آیه های 45 تا 47).
وقتی حرف از شکست شیطان در میان است خداوند صلح طلب نیست. عهد قدیم پراست از داستانهایی که چگونه خداوند از فرزندان خود در جنگ استفاده کرد تا ملتهایی که گناه را به نهایت خود رسانده بودند، مجازات کند. مثالهای گوناگونی را می توانیم در این متنها پیدا کنیم: پیدایش فصل 15 آیه 16؛ اعداد فصل 21 آیه 3، فصل 31 آیه های 1 تا 7، فصل 32 آیه های 20 تا 21؛ تثنیه فصل 7 آیه های 1 تا 2؛ یوشع فصل 6 آیه های 20 تا 21، فصل 8 آیه های 1 تا 8، فصل 10 آیه های 29 تا 32، فصل 11 آیه های 7 تا 20. یوشع قبل از آغاز جنگ اریحا، فرمانده لشگر خداوند را ملاقات کرد (یوشع فصل 5 آیه 14). این شخص مسلح، به احتمال قوی عیسی مسیح قبل از حلول در بدن انسانی بوده است ( یوشع فصل 5 آیه 13). خداوند آماده جنگ بود.
ما می توانیم مطمئن باشیم که جنگها و داوری های خداوند همیشه عادلانه است (مکاشفه فصل 19 آیه 11). «زيرا او را میشناسيم كه گفت: انتقام را من میگيرم؛ مكافات را من میدهم! و همچنين فرمود: من قوم خود را داوری خواهم فرمود. برای كسانی كه چنين گناهی كرده باشند، افتادن به دستهای خدای زنده بسيار وحشتناک خواهد بود!» (عبرانیان فصل 10 آیه های 30 تا 31). درسی که ما از این متنهای کتاب مقدسی می گیریم این است که فقط در جنگهای معقول شرکت کنیم. مخالفت با خشونت، بی عدالتی و نسل کشی جنگ را توجیه می کند. ما مسیحیان آزاد هستیم تا اگر می خواهیم به نیروهای مسلح بپیوندیم و در جنگ شرکت کنیم.
English
آیا عیسی مسیح صلح طلب بود؟