سوال
آیا یهودیان فقط به این دلیل که قوم برگزیده خدا هستند، نجات پیدا می کنند؟
جواب
بر اساس تثنیه فصل 7 آیه 6، یهودیان قوم برگزیده خدا هستند اما این موضوع خود به خود باعث نجات آنها نمی شود. « راه منم، راستی منم، زندگی منم. هيچكس نمیتواند به خدا برسد مگر بهوسیلهٔ من » (یوحنا فصل 14 آیه 6)، «هیچکس» شامل یهودی و غیر یهودی می شود. یک یهودی برای دریافت نجات باید از طریق عیسی مسیح به خدا ایمان بیاورد.
یحیی تعمید دهنده به مخاطبان یهودی هشدار داد که دودمان آنها باعث نمی شود تا مورد قبول خدا واقع شوند، «رفتارتان نشان میدهد كه واقعاً توبه كردهايد يا نه. اين فكر را نيز از سرتان بيرون كنيد كه چون جدتان ابراهيم است، از غضب خدا در امان خواهيد ماند، زيرا خدا میتواند از اين سنگهای بيابان برای ابراهيم فرزندان بوجود آورد! » (لوقا فصل 3 آیه 8). همگی ما بدون توجه به اینکه چه کسی هستیم باید توبه کنیم (نگاه کنید به لوقا فصل 13 آیه 5). آبا و اجداد ما تغییر روحانی ما را تضمین نمی کنند. حتی نیقودیموس، حاکم یهودی، هم باید دوباره متولد می شد، در غیر اینصورت هرگز پادشاهی خدا را نمی دید (یوحنا فصل 3 آیه های 1-8).
پولس در اکثر نامه های خود از ضرورت داشتن ایمان صحبت می کند. ابراهیم نمونه ی بارز از کسی است که به وسیله ایمان نجات پیدا کرد نه با شریعت موسی (زمان ابراهیم هنوز شریعت موسی ابلاغ نشده بود): «در اين مورد بگذاريد «ابراهيم» را مثال بياورم: خدا زمانی او را بیگناه به حساب آورد كه به وعدههای او ايمان آورد. از اينجا به اين نكته پی میبريم كه در نظر خدا، فقط ايمان ما مطرح است. در نتيجه، فرزندان واقعی ابراهيم آنانی هستند كه به خدا ايمان حقيقی دارند» (غلاطیان فصل 3 آیه های 6-7، نگاه کنید به پیدایش فصل 15 آیه 6). این مفهوم در سخن عیسی مسیح درباره زکی هم منعکس می شود: «امروز نجات به اهل اين خانه روی آورده است. اين مرد، يكی از فرزندان ابراهيم است كه گمراه شده بود. من آمدهام تا چنين اشخاص را بيابم و نجات بخشم!» (لوقا فصل 19 آیه 9). توبه و ایمان زکی او را به فرزند واقعی ابراهیم یعنی پدر معنوی کسانی که به خدا ایمان آورده اند، تبدیل کرد (رومیان فصل 4 آیه 11).
پولس در جایی دیگر، کسانی که شجره نامه و قانون موسی را در اختیار دارند را با کسانی مقایسه می کند که شجره نامه ندارند اما ایمان واقعی دارند: « فراموش نكنيد كه هر كه پدر و مادرش يهودی باشند و خود نيز ختنه شده باشد، يهودی نيست. بلكه يهودی واقعی كسی است كه دلش در نظر خدا پاک باشد. زيرا ختنهٔ بدنی، خدا را راضی نمیسازد؛ خدا از كسانی راضی و خشنود میشود كه آرزوها و افكارشان ختنه و دگرگون شده باشد. هر كه زندگیاش به اين صورت تغيير يافته باشد، اگر هم شما او را تحسين نكنيد، خدا او را تحسين خواهد كرد» (رومیان فصل 2 آیه های 28-29). نجات، کار روح القدس درون قلب های ماست. بنابراین یهودی بودن کسی را وارد بهشت نمی کند. ختنه ورود کسی به پادشاهی خداوند را تضمین نمی کند؛ نجات تنها با توکل بر لطف خدا و از راه ایمان به عیسی مسیح حاصل می شود (افسسیان فصل 2 آیه های 8-9).
مرد ثروتمند در داستان عیسی مسیح یهودی بود اما به دنیای مردگان فرستاده شده بود (لوقا فصل 16 آیه 23). او در میان رنج هایش از پدرش ابراهیم کمک می خواهد (آیه 24). اما او فقط از نوادگان جسمانی ابراهیم بود نه روحانی؛ ایمان ابراهیم را نداشت و یهودی بودن نیز او را از جهنم نجات نداد.
مفهوم مسیحی نجات از گناه معادلی در یهودیت ندارد. یهودیت به اینکه انسان ذاتا گناهکار است اعتقادی ندارد و عقیده نجات انسان از لعنت ابدی را آموزش نمی دهد. در حقیقت، امروزه اکثر یهودیان به جهنم یا مکان مجازات ابدی ایمان ندارند. یک یهودی معتقد است وقتی مرتکب گناه می شود یا شریعت را زیر پا می گذارد، از طریق توبه، دعا و انجام کارهای خوب بخشیده می شود.
عقیده به اینکه تقدیم قربانی باعث بخشش نمی شود بر خلاف توراتی است که راه حل بخشیدن شدن را به وضوح بیان می کند: «زيرا جان هر موجودی در خون اوست و من خون را به شما دادهام تا برای كفارهٔ جانهای خود، آن را بر روی قربانگاه بپاشيد. خون است كه برای جان كفاره میكند» (لاویان فصل 17 آیه 11). قربانی در معبد همیشه هسته اصلی آمرزش گناهان در یهودیت بوده است. یک مرتبه در سال در روز یوم کیپور (روز آمرزش)، کاهن اعظم لاوی وارد خیمه مقدس در معبد میشد و خون قربانی را بر روی تخت رحمت می پاشید. تمامی گناهان قوم اسرائیل با این مراسم سالیانه بخشیده میشد، اما معبد در سال 70 میلادی تخریب شد و یهودیان تقریبا برای مدت 2000 است که معبدی ندارند، قربانی نمی کنند و وسیله ای برای آمرزش هم ندارند. برای کسانی که قربانی عیسی مسیح بر روی صلیب را رد می کنند، «راهی نيست جز به سر بردن در انتظار مجازاتی وحشتناک، و نزول خشم و غضب الهی كه دشمنان او را نابود خواهد ساخت» (عبرانیان فصل 10 آیه های 26-27).
بریت چاداشا (عهد جدید) می گوید که مسیح یهودی، عیسی ناصری، برای گمشدگان قوم خدا، درست قبل از تخریب معبد یهودیان در اورشلیم، آمد (متی فصل 15 آیه 24). « سرانجام، مسيح در مقام كاهن اعظم و عطا كنندهٔ بركاتی كه نصيب ما شده است، ظاهر شد. او وارد خيمهٔ عاليتر و كاملتر آسمان گرديد، خيمهای كه نه ساخته دست انسان است و نه جزو عالم مخلوق. او يكبار برای هميشه به مقدسترین جايگاه وارد شد و خون قربانی را بر تخت رحمت پاشيد، اما نه خون بز يا گوساله، بلكه خون خود را، كه با آن نجات ابدی ما را فراهم ساخت. اگر مطابق شريعت و روش قديم، خون گاو و بز و خاكستر گوساله میتوانست بدن انسان را ظاهراً از آلودگی گناه پاک سازد، چقدر بيشتر خون مسيح، زندگی و قلب ما را دگرگون خواهد ساخت. قربانی مسيح ما را از شريعت و احكام بیروح سابق رهايی میدهد و در ما اين ميل را ايجاد میكند كه با اشتياق قلبی خدا را خدمت كنيم. زيرا مسيح نيز كه كامل و بدون گناه بود، به كمک روح پاک و ابدی خدا، خود را با كمال ميل به خدا تقديم كرد تا در راه گناهان ما فدا شود» (عبرانیان فصل 9 آیه های 11-14).
عهد جدید می گوید، همه انسان ها، یهودی و غیر یهودی، مرتکب گناه شده اند (رومیان فصل 3 آیه 23). و همه تحت تاثیر مجازات گناه یعنی مرگ قرار خواهند گرفت (رومیان فصل 6 آیه 23). همه ما باید از اسارت گناه آزاد شویم؛ همه ما نیاز به نجات دهنده داریم. عیس مسیح آمد تا گمشدگان را پیدا کند و نجات دهد (لوقا فصل 19 آیه 10). عهد جدید می گوید، «غير از عيسی مسيح كسی نيست كه بتواند ما را رستگار سازد! چون در زير اين آسمان، نام ديگری وجود ندارد كه مردم بتوانند توسط آن از گناهان نجات يابند» (اعمال رسولان فصل 4 آیه 12).
در مسیحیت، هیچ فرقی میان یهودی و غیر یهودی وجود ندارد (رومیان فصل 10 آیه 12). بله، یهودیان قوم برگزیده خدا هستند، و مسیح از بین آنها برای نجات همه انسان های روی زمین آمد، اما یهودیان یا هر قوم دیگری تنها از طریق عیسی مسیح بخشش الهی را دریافت خواهند کرد.
English
آیا یهودیان فقط به این دلیل که قوم برگزیده خدا هستند، نجات پیدا می کنند؟