سوال
چرا دعای عیسی مسیح عبارتی برای شکرگزاری ندارد؟ آیا نباید در همه دعاها قسمت شکرگزاری هم داشته باشیم؟
جواب
عجیب به نظر می رسد که پولس رسول در اول تسالونیکیان فصل 5 آیه های 17 تا 18 ما را تشویق می کند همیشه دعا کنیم و در هر شرایطی سپاسگزار خداوند باشیم، اما دعای عیسی مسیح چنین عبارتی ندارد. مخصوصا از این نظر عجیب به نظر می رسد که دعاهای عیسی مسیح در قسمت های دیگر انجیل نمونه و مثال برای دعای شکرگزاری هستند.
عیسی مسیح از خداوند برای خوراکی که به ما می دهد سپاسگزاری می کند، به عنوان مثال برای سیر کردن 5000 تن (متی فصل 14 آیه های 16 تا 21) و 4000 تن (متی فصل 15 آیه های 35 تا 38). او برای جام و نان در مراسم شام آخر از خداوند سپاسگزاری می کند (اعمال رسولان فصل 27 آیه 35). او برای اینکه خداوند به درخواست او پاسخ داد و ایلعازر زنده شد از او سپاسگزاری می کند (یوحنا فصل 11 آیه 41). او حتی از خداوند قدردانی می کند که «حقيقت را از كسانی كه خود را دانا می‌پندارند پنهان ساختی و آن را به كسانی كه همچون كودكانْ ساده‌دلند، آشكار نمودی»(متی فصل 11 آیه 25). اما قسمت شکرگزاری را در دعای معروف خود (متی فصل 6 آیه های 9 تا 13) نگنجانده است.
اگر دعای عیسی مسیح (متی فصل 6 آیه های 9 تا 13) را بررسی کنیم، اولین نکته ای که می بینیم این است که چرا عیسی مسیح به شاگردانش دعا به این روش خاص را آموزش می دهد. عیسی مسیح از روش دعای فریسیان انتقاد می کرد. آنها در بین مردم جایی که دیده شوند دعا می کردند. هدف آنها فقط این بود که خو را در نظر دیگران پارسا و مقدس نشان دهند. عیسی مسیح این نوع دعا را محکوم کرد: «آنها پاداش خود را می گرفتند»، پاداش آنها دیده شدن از طرف مردم بود. عیسی مسیح دعا در انظار عمومی را محکوم نمی کند بلکه هدف این نوع دعا اگر فقط برای تظاهر باشد را محکوم می کند. ما همچنین شاهد این هستیم که عیسی مسیح روش دعای غیریهودیان را هم محکوم می کند که یک دعا را بارها تکرار می کردند تا مطمئن شوند خدایشان صدای آنها را می شنود، مانند راهبان بعال در کوه کرول در کتاب اول پادشاهان فصل 18.
نگاه انتقادی عیسی مسیح به این نوع دعا برای این بود که به شاگردانش نوع و نمونه صحیح دعا را آموزش دهد. امروز ما برای دعا کردن، عبارت های گفته شده توسط مسیح را تکرار نمی کنیم، اما کاتولیک های روم این کار را انجام می دهند. البته منظور ما این نیست که از حفظ خواندن دعای عیسی مسیح به صورت دست جمعی کار اشتباهی است. اشاره عیسی مسیح در اینجا به دعا در تنهایی و خلوت است نه دعای جمعی.
بهترین کار این است که دعای عیسی مسیح را به عنوان یک راهنمای کلی در نظر بگیریم که چارچوب دعای ما را تعیین می کند. این دعا شامل شش قسمت است. سه قسمت اول مربوط به خداوند است، و سه قسمت آخر مربوط به ما می باشد. بعد از اینکه خداوند را پدر آسمانی خطاب می کنیم، می گوییم که نام او را گرامی می داریم. بعد دعا می کنیم که پادشاهی او برقرار گردد. پادشاهی او با ظهور عیسی مسیح برقرار شده اما دعا می کنیم تا به طور کامل برقرار گردد. سپس دعا می کنیم که خواست او بر روی زمین اجرا شود – ما باید خواست او را بر روی زمین اجرا کنیم. بعد از این سه درخواست که به شکوه و عظمت خدا اشاره می کند، دعا را با درخواست هایی که مربوط به ما می باشند ادامه می دهیم که شامل اعطای نیازهای روزانه، بخشش گناهان و حفاظت در برابر شیطان است.
بهترین جواب به این پرسش که چرا ما عبارت شکرگزاری در دعای عیسی مسیح (متی فصل 6 آیه های 9 تا 13) را نمی بینیم این است که خود کار دعا کردن، شکرگزاری و قدردانی از خداوند است. به عنوان فرزندان خدا، شکرگزاری قلب های ما را پر کرده و از لب های ما سرازیر می شود، برای اینکه می دانیم گناهان ما بخشیده شده و به وسیله عیسی مسیح به زندگی ابدی دست یافته ایم. هر چی بیشتر درباره کارهایی که خدا برای ما انجام داده تفکر می کنیم، بیشتر سپاسگزار و قدردان او می شویم. شکرگزاری به یک کار روزمره و همیشگی در همه شرایط در رابطه ما با خدا تبدیل می شود. پولس در اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 18 می نویسد، «برای هر پيش آمدی خدا را شكر نماييد، زيرا اينست خواست خدا برای شما كه از آن عيسی مسيح هستيد».
English
چرا دعای عیسی مسیح عبارتی برای شکرگزاری ندارد؟ آیا نباید در همه دعاها قسمت شکرگزاری هم داشته باشیم؟
