سوال
ماه رمضان چیست؟
جواب
رمضان نام یک ماه مقدس در دین اسلام است، مشخصه ماه رمضان این است که مسلمانان باید در این ماه روزه بگیرند. روزه گرفتن در رمضان یکی از پنج رکن اصلی دین اسلام است. مسلمانان معتقدند که با روزه در این ماه پاداش های روحانی دریافت می کنند و به خدا نزدیک تر می شوند.
رمضان نهمین ماه در تقویم قمری است. بر اساس دین اسلام، ماه رمضان با محاسبات نجومی یا نشانه حلول ماه آغاز می شود و با ماه جدید پایان می گیرد. آغاز رسمی رمضان را امام اعلام می کند. مسلمانان در این ماه با روزه گرفتن از خدا طلب بخشش و رحمت می کنند. مسلمانان در ماه رمضان از خوردن، آشامیدن، استعمال دخانیات و رابطه جنسی در طول روز از طلوع تا غروب آفتاب خودداری می کنند. گفته می شود که پاداش کارهای نیک ماه رمضان چندین برابر پاداش آنها در دیگر ماه ها است. به همین دلیل، خیریه ها و کمک ها در این ماه افزایش پیدا می کنند. مسلمانان همچنین تشویق می شوند که تمامی قرآن را در این ماه بخوانند و دعاهای خاصی را حفظ کنند. ماه رمضان با عید فطر (روز شکستن روزه) پایان می گیرد.
کلمه رمضان مشتق از رمض به معنای حرارت سوزان و بسیار داغ است. پیروان اسلام معتقدند که گناهان انسان با انجام کارهای خوب در ماه رمضان سوزانده می شوند. مسلمانان همه کارهای گناه آلود در خود را سرکوب می کنند، گناه، اعمال و خواسته های بد را کنار می گذارند تا خودشان را کاملا به الله وقف نماید، به این امید که او به آنها رحم کند. کلمه اسلام به معنی «تسلیم» است، حالت تسلیم بودن و خویشتن داری در این ماه نهایت اطاعت مسلمانان از الله است.
روزه گرفتن در کتاب مقدس هم عنوان شده است. روزه برای یک مسیحی معمولا همراه با دعاست و راهی برای نشان دادن نگرانی عمیق و نیازم مبرم می باشد. با این وجود، تفاوت عمده ای بین روزه مسیحی و روزه اسلامی در ماه رمضان وجود دارد. این مطلب را هم باید اضافه کرد که عهد جدید هرگز دستور به گرفتن روزه نداده است (در عهد قدیم هم روزه فقط در روز یوم کیپور -روز کفاره گناهان- واجب است ). روزه مسیحیان اختیاری است نه اجباری.
مسیحیان همچنین باور ندارند که روزه باعث آمرزش یا سوزاندن گناهان می شود. مفهوم خویشتن داری و فراموش کردن خویشتن خویش در مسیحیت نیز وجود دارد (نگاه کنید به مرقس فصل 8 آیه 34)، اما مفهوم خویشتن داری و پرهیز در کتاب مقدس با شناخت مسلمانان از آن متفاوت است. خویشتن داری و پرهیز در اسلام به این معنی است که الله را قانع کنیم تا پاسخ دعاهای دعا کننده یا پاداش آنها را بدهد. اما خویشتن داری برای مسیحیان به طوری طبیعی واکنشی است که به دلیل تغییر قلب انسان و تمایل او به پیروی از مسیح ایجاد می شود (رومیان فصل 6 آیه های 17-18).
ایده ی راضی و خشنود کردن خدا با کارهای خوب، صدقه دادن، سرکوب امیال طبیعی در همه ادیان جهان وجود دارد. در واقع مسیحیت تنها دینی است که به خشنود کردن خدا از طریق انجام کارهای خوب اعتقادی ندارد. کتاب مقدس می گوید ایمان مسیحی تحت هدایت روح القدس منجر به انجام کارهای خوب در زندگی می شود (یعقوب فصل 2 آیه 26، غلاطیان فصل 5 آیه های 16-18). ایمان یک هدیه است (افسسیان فصل 2 آیه های 8-9) و حتی وقتی یک مسیحی خطا می کند و مرتکب گناهی می شود، ترسی از آن ندارد چراکه می داند عشق خداوند به داد او خواهد رسید (رومیان فصل 8 آیه 1، 38). مسلمانان چنین تضمینی ندارند و پیوسته باید در جستجوی تایید الله از طریق انجام کارهای خوب یا روزه گرفتن در ماه رمضان باشند. روزه نگرفتن در ماه رمضان برابر با خشم الله است.
English
ماه رمضان چیست؟
