سوال
دیوار ندبه / دیوار غربی چیست؟
جواب
دیوار ندبه یا دیوار غربی دیواری باستانی به ارتفاع 187 فوت است که توسط هرود بزرگ به عنوان دیوار حایل در کوه معبد ساخته شد. دیوار ندبه در ضلع غربی کوه معبد شهر قدیمی اورشلیم واقع شده است. هرود بزرگ قدیمی ترین لایه های این دیوار را در بین سالهای 20 و 19 میلادی زمانی بنا کرد که معبد دوم یهودیان در حال ساخت بود. طول این دیوار 1600 فوت است اما خانه هایی که مقابل آن ساخته شده اند بخش عمده آن را تحت الشعاع قرار داده اند. امروز بخش آشکار دیوار ندبه مقابل یک بازار بسیار بزرگ در محله یهودیان قرار دارد و از قرن شانزدهم محل زیارت و دعای یهودیان بوده است. این نکته نیز جالب است که یهودیان معمولا از اصطلاح دیوار ندبه استفاده نمی کنند و ترجیح می دهند آن را دیوار غربی یا ها-کوتل (دیوار) بنامند.
حداقل 17 لایه از دیوار زیر سطح خیابان قرار دارد، سنگ نماهای عظیم زیرین آن به زمان هرود باز می گردد. این سنگ آهک های غول پیکر که وزن هریک از آنها چیزی بین یک تا هشت تن است با مهارت و دقت بسیار زیاد ساخته شده اند تا بدون نیاز به ملات، کامل و به زیبایی کنار هم قرار بگیرند. با این وجود، برخی از اتصالات از بین رفته اند، و یهودیان ارتدکس این شکاف ها در بلوک های پایینی را با دعاهای نوشته شده پر می کنند. بسیاری از یهودیان هر روزه برای دعا مقابل این دیوار حضور پیدا می کنند، سرود می خوانند و هنگام دعا تکان می خورند (به شکل عقب و جلو دادن سر و بدن خود). دعاهای روزانه، سبت و مراسم بر میتصوا و بن میتصوا (جشن تکلیف دختران و پسران) در این مکان برگزار می شود.
دیوار ندبه نام خود را از اصلاح قدیمی عربی برای دیوار، المبکا (جایی برای گریستن)، گرفته است، برای اینکه یهودیان برای از دست دادن معبدشان غم و اندوه خود را ابراز می کنند. یهودیان پس از جنگ شش روزه در سال 1967 از این اصطلاح دیگر استفاده نکردند. هنگامی که اورشلیم دوباره تحت حاکمیت اسرائیل درآمد، یهودیان رسما اعلام کردند که دیوار غربی به جای محلی برای گریه و ماتم باید مکانی برای جشن ها باشد.
هر ساله در روز تیشا بئاو در ماه آگوست، یهودیان برای یادبود تخریب هر دو معبد در کنار این دیوار همراه با عبادت کنندگانی که مرثیه خوانی و نوحه خوانی می کنند روزه می گیرند. اولین معبد، معبد سلیمان، در دوران پادشاهی او در سال 970-930 ق.م. ساخته شد و در سال 586 ق.م. توسط نبوکدنصر و بابلی ها تخریب شد. معبد در سال 516 ق.م. بازسازی شد و در سال 19 ق.م. توسط هرود گسترش پیدا کرد. در قرن هفتاد میلادی، سربازان رومی تحت فرماندهی تیتوس معبد هرود را تخریب کردند تا شورش چهارساله یهودیان را خاموش کنند.
تخریب معبد هرود در سال هفتاد میلادی به دست تیتوس در متی فصل 24 آیه های 1-2 و لوقا فصل 23 آیه های 28-31 توسط عیسی مسیح پیش بینی شده بود. کتاب مقدس نیز احیای یهودیان در سرزمین بومی خود را پیشگویی کرده بود (حزقیال فصل 36 آیه 24، آیه های 33-35). کشور اسرائیل در 15 می 1948 به تصویب سازمان ملل رسید.
گرچه یهودیان به عنوان یک ملت جغرافیایی و سیاسی دوباره احیا و متحد شدند اما آنها باید ارتباط خود با خدا را نیز احیا کنند، چراکه آنها عیسی مسیح را رد کردند. خداوند کار فیزیکی خود بر روی ملت اسرائیل را متوقف کرده است، برای اینکه آنها مسیح را رد کردند. اسرائیل در نهایت احیا می شود و خداونند همه وعده هایی که به او داده را محقق خواهد کرد. خداوند امروز از طریق کلسیای خود -یعنی همه مسیحیان چه یهودی چه غیر یهودی- که روح القدس در آن ساکن است کار خودش را انجام می دهد (رومیان فصل 1 آیه 16، فصل 2 آیه های 28-29). در دوران عهد جدید، کسانی که از طریق ایمان به عیسی مسیح و کار فداکارانه او نجات را دریافت می کنند به فرزندان خدا تبدیل شده و «فرزندان ابراهیم» نامیده می شوند (غلاطیان فصل 3 آیه های 26-29).
English
دیوار ندبه / دیوار غربی چیست؟
