سوال
منظور عیسی مسیح از اینکه زندگی را به فراوانی به ما خواهد داد چه بود؟
جواب
در یوحنا فصل 10 آیه 10 عیسی مسیح گفت، « كار دزد اينست كه بدزدد، بكشد و نابود كند؛ اما من آمدهام تا به شما حيات واقعی را به فراوانی عطا نمايم». بر خلاف یک دزد، عیسی مسیح برای اهداف خودخواهانه نیامده است. او آمده تا به ما عطا کند نه اینکه چیزی از ما بگیرد. او آمده تا مردم بتوانند در او و با او یک زندگی بامعنی، با هدف، لذت بخش و ابدی داشته باشند. ما زمانی این نوع زندگی را دریافت می کنیم که او را به عنوان تنها نجات دهنده قبول کنیم.
واژه «فراوانی» در زبان یونانی معادل «پریسون» است که معنی آن بیش از اندازه، خیلی زیاد، بدون محدودیت، و بسیار بیشتر از آنچه قابل تصور است می باشد. به طور خلاصه، عیسی مسیح قول یک زندگی را به ما می دهد که بسیار فراتر از حد تصور ما می باشد. اول قرنتیان فصل 2 آیه 9 می گوید، « كتاب آسمانی نيز در اين مورد میفرمايد كه خدا برای دوستداران خود، چيزهايی تدارک ديده است كه هيچ انسانی هرگز نديده، نشنيده و به فكرش نيز خطور نكرده است». پولس به ما می گوید که خداوند قادر است تا کارهایی که فراتر از خواست و تصور ماست انجام دهد و او این کارهای با قدرت خود انجام می دهد، قدری که اگر به او تعلق داشته باشیم درون ما نیز قرار دارد ( افسسیان فصل 3 آیه 20).
قبل از رویا پردازی درباره خانه اشرافی، ماشین های گران قیمت، سفرهای دور دنیا و پول بسیار زیاد، باید مکث کنیم و درباره این «زندگی به فراوانی» که عیسی مسیح به ما می گوید فکر کنیم. کتاب مقدس می گوید که قدرت، جایگاه، پول و ثروت در این دنیا اولویت های خداوند برای ما نیستند (اول قرنتیان فصل 1 آیه های 26 تا 29). بیشتر مسیحیان از نظر جایگاه اقتصادی، تحصیلی و اجتماعی از طبقه ممتاز و ویژه ای نیامده اند. پس زندگی به فراوانی به معنی داشتن امکانات مادی نیست. اگر زندگی به فراوانی به معنی دارندگی های مادی بود پس عیسی مسیح باید ثروتمندترین فرد می بود. اما درحالیکه او فقیر بود (متی فصل 8 آیه 20).
زندگی به فراوانی حیات ابدی است، حیاتی که با ایمان به عیسی مسیح به عنوان تنها نجات دهنده آغاز می شود و تا ابد ادامه خواهد داشت. مفهوم کتاب مقدسی زندگی، به خصوص زندگی ابدی، را عیسی مسیح چنین تعریف می کند: «زندگی جاويد از اين راه به دست میآيد كه تو را كه خدای واقعی و بینظير هستی و عيسی مسيح را كه به اين جهان فرستادهای، بشناسند» (یوحنا فصل 17 ایه 3). این تعریف حرفی از طول عمر، سلامتی، رفاه، خانواده یا شغل نمی زند. در حقیقت تنها چیزی که عنوان می کند شناخت خداوند است که کلید زندگی ابدی (زندگی به فراوانی) می باشد.
زندگی به فراوانی یعنی چه؟ اول اینکه منظور فراوانی روحانی است نه مادی. در واقع، خداوند خیلی نگران شرایط مادی زندگی ما نیست. او به ما تضمین می دهد که نگران خوراک و پوشاک نباشیم (متی فصل 6 آیه های 25 تا 32، فیلیپیان فصل 4 آیه 19). برکات جسمانی ممکن است قسمتی از زندگی خدامحور باشد و ممکن است هم نباشد. فقر و یا ثروت دلیل پایداری ما در ایمان به خدا نیست. سلیمان تمامی برکات دنیوی را در اختیار داشت اما همه آنها را بی فایده و هیچ می دانست (جامعه فصل 5 آیه های 10 تا 15). از طرف دیگر، پولس درهمه شرایط جسمانی که داشت راضی بود (فیلیپیان فصل 4 آیه های 11 تا 12).
دوم اینکه، زندگی ابدی (یعنی آنچه زندگی مسیحی را در بر می گیرد) توسط مدت زمان تعیین نمی شود بلکه معیار آن رابطه با خداوند است. به همین دلیل است که وقتی ایمان می آوریم و روح القدس را دریافت می کنیم به ما گفته شده که زندگی ابدی را دریافت کرده ایم (اول یوحنا فصل 5 آیه های 11 تا 13) البته فعلا نه به صورت کامل. طول عمر زمینی به معنی زندگی به فراوانی نیست.
در آخر اینکه، «در قدرت روحانی رشد كنيد و در شناخت خداوند و نجات دهندهمان عيسی مسيح رشد کنید» (دوم پطرس فصل 3 آیه 18). این آیه به ما می آموزد که زندگی به فراوانی یک پروسه آموزشی، تمرینی، پختگی، حتی شکست، وفق دادن، تحمل و غلبه است و در شرایط کنونی «آنچه اكنون میبينيم و میدانيم، تار و مبهم است» (اول قرنتیان فصل 13 آیه 12). یک روز خداوند را از نزدیک خواهیم دید و همه چیز را درباره او خواهیم دانست (اول قرنتیان فصل 13 آیه 12). دیگر با گناه و شک نبرد نخواهیم داشت. و به این زندگی به فراوانی گفته می شود.
گرچه ما ذاتا به خواسته های مادی گرایش داریم اما به عنوان یک مسیحی باید به فکر دگرگونی در زندگی باشیم (رومیان فصل 12 آیه 2). همانطور که با ایمان به عیسی مسیح به موجودات تازه ای تبدیل می شویم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17)، تعریف ما از «فراوانی» نیز باید تغییر کرده و دگرگون شود. زندگی به فراوانی شامل عشق، شادی، صلح و دیگر میوه های روح القدس می باشد (غلاطیان فصل 5 آیه های 22 تا 23) ، نه فراوانی در امور دنیوی. این فراوانی شامل زندگی ابدی می شود پس بنابراین علاقه و خیریت ما ابدی است نه موقتی. به نصیحت پولس در این مورد توجه کنیم، «همواره به آنچه در آسمان است بينديشيد، و برای امور اين دنيای زودگذر غصه نخوريد. به اين دنيای فانی همانقدر دل ببنديد كه يک شخص مرده دل میبندد! زيرا زندگی واقعی شما در آسمان است، همراه مسيح در حضور خدا!» (کولسیان فصل 3 آیه های 2 تا 3).
English
منظور عیسی مسیح از اینکه زندگی را به فراوانی به ما خواهد داد چه بود؟