سوال
یک مسیحی در برابر خیانت همسرش چه واکنشی باید نشان دهد؟
جواب
خیانت می تواند شرایط بسیار سخت و دردناکی را به وجود آورد، شرایطی که در آن همه احساسات یک فرد باید در نظر گرفته شود و مخصوصا برای یک مسیحی شرایطی فراهم می کند که ایمان او به مرز انفجار و اوج بحران می رسد. بهترین کاری که می توان کرد این است که، «بگذاريد خداوند بار تمام غصه‌ها و نگرانيهای شما را به دوش گيرد، زيرا او در تمام اوقات به فكر شما می‌باشد» (اول پطرس فصل 5 آیه 7). اگر شما طرف بی گناه هستید به خدا پناه ببرید و از او درخواست کنید تا در همه مراحل این بحران به شما حکمت دهد و راهنمایی کند. خداوند می تواند در سخت ترین آزمایش ها به کمک ما بیاید.
زنا همیشه کار اشتباهی است و استثنا ندارد. «زيرا خدا افراد فاسد و زناكار را حتماً مجازات خواهد كرد» (عبرانیان فصل 13 آیه 4). طرف آسیب دیده این رابطه اطمینان داشته باشد که خداوند شخص تلافی کننده (انتقام گیرنده) در همه امور است. شخص دل شکسته حتی نباید نگرانی به دل خود راه دهد. خداوند بهتر می تواند تلافی کند. وقتی به ما خیانت می شود، باید این درد را به کسی بسپاریم که بر همه جزئیات آگاهی دارد و می داند که چگونه به این موقعیت بپردازد.
دعا کنید. از خداوند بخواهید به شما حکمت دهد، شرایط شما را التیام دهد و شما را راهنمایی کند. برای خودتان دعا کنید، برای شخص مقصر و هر کسی دیگری که سهمی در این موضوع داشته نیز دعا کنید. از خدا بخواهید تا افکار، گفتار، کارها و تصمیمات شما را هدایت کند.
صادق باشید. کسی که به او خیانت می شود، متحمل رنج عمیقی خواهد شد. طبیعی است که خشم و درد ما را فرا گیرد. ابراز همه این احساسات به درگاه خداوند اولین گام برای التیام شرایط است (مزامیر فصل 77 آیه های 1 تا 2). با سپردن این رنج ها به خداوند به او اجازه می دهیم که به ما کمک کند تا بتوانیم با این اندوه کنار بیاییم. مشورت و راهنمایی الهی از یک کشیش یا مشاور مسیحی مفید خواهد بود.
بخشنده باشید. ما باید دیگران را ببخشیم، همانطور خود ما بخشیده شده ایم (افسسیان فصل 4 آیه 32). ما باید حس بخشش خود را افزایش دهیم تا اندازه ای که بتوانیم همسر خیانت کار خود را که به گناه خود اعتراف کرده و پشیمان است ببخشیم (متی فصل 6 آیه های 14 تا 15، متی فصل 18 آیه های 23 تا 25، افسسیان فصل 4 آیه های 31 تا 32، کولسیان فصل 3 آیه 13). بخشش واقعی ممکن است سریعا صورت نگیرد و زمان ببرد، اما باید همیشه تمایل به بخشش وجود داشته باشد. کینه توزی و در دل نگه داشتن تلخی ها گناه است و بر روی تصمیمات روزانه ما تاثیر منفی خواهد گذاشت.
عاقل باشید. ما باید این احتمال را در نظر بگیریم که طرف مقصر، به گناه خود اعتراف نمی کند. آیا باید شخصی را که به گناه خود اعتراف نمی کند ببخشیم؟ بخشی از پاسخ به این بستگی دارد که بدانیم چه چیزی به معنی بخشش نیست:
بخشش به معنی فراموش کردن نیست. از ما خواسته نشده تا فراموش کنیم بلکه باید با این شرایط کنار بیاییم و به زندگی ادامه دهیم.
بخشش به معنی از بین رفتن عواقب و پیامدها نیست. گناه پیامدهای طبیعی خود را دارد، و کسانی هم که بخشیده شده اند ممکن است هنوز هم تاوان تصمیمات گذشته خود را می پردازند: «آيا می‌تواند روی زغالهای داغ راه برود و پاهايش سوخته نشود؟ همچنان است مردی كه با زن ديگری زنا كند. او نمی‌تواند از مجازات اين گناه فرار كند» (امثال فصل 6 آیه های 28 تا 29).
بخشش یک حس نیست، بلکه تعهد گذشتن از فرد مقصر است. معامله ای بین فرد مقصر و فرد دل شکسته است. احساسات ممکن است همراه با بخشش باشد و می تواند هم نباشد.
بخشش یک کار مخفیانه و خصوصی در قلب شخص نیست. در بخشش حداقل پای دو نفر در میان است. به همین دلیل، اعتراف و توبه لازم و ضروری است.
بخشش به این معنی نیست که اعتماد به صورت اتوماتیک دوباره به وجود می آید. این تصور اشتباه است که بخشیدن همسر بی وفا به این معنی است که همه چیز از فردا به شکل عادی خود باز خواهد گشت. کتاب مقدس دلایل زیادی را به ما ارائه داده تا به افرادی که ثابت کرده اند غیر قابل اعتماد هستند شک کنیم (نگاه کنید به لوقا فصل 16 آیه های 10 تا 12). جلب اعتماد بعد از مرحله آشتی کردن که شامل بخشش، اعتراف و توبه است آغاز می شود.
مهمتر از همه اینکه، ابراز بخشش به معنی دریافت بخشش نیست. تمایل به بخشش با انجام واقعی عمل بخشش فرق دارد. ما نباید مراحل اعتراف، توبه و بازسازی اعتماد را نادیده بگیریم.
شخصی که دلش شکسته و به او خیانت شده ممکن است تمایل به بخشش داشته باشد اما طرف مقصر باید بداند و تصدیق کند که او نیاز به بخشیده شدن دارد و باید دوباره رابطه زناشویی را ترمیم کند.
بخشیده شویم. «اما اگر گناهان خود را به او اعتراف نماييم، می‌توانيم اطمينان داشته باشيم كه او ما را می‌بخشد و از هر ناراستی پاک می‌سازد » (اول یوحنا فصل 1 آیه 9). وقتی یک ازدواج در بحران قرار می گیرد، هر دوطرف باید از خدا کمک بگیرند تا ببینند نقش هریک از آنها در این بحران چه بوده است و تا چه اندازه در برابر خدا باید پاسخگو باشند و مقصر هستند. از این مرحله به بعد، می توان از او درخواست مشاوره و راهنمایی کرد. روح القدس آنها را قادر می سازد تا کاری را که خودشان به تنهایی از عهده آن بر نمی آیند انجام دهند. «هر چه خدا از من بخواهد، با كمک مسيح می‌توانم انجام دهم، زيرا مسيح قدرت انجام آن را به من می‌بخشد» (فیلیپیان فصل 4 ایه 13).
با هدایت و رهبری خداوند، بخشش واقعی و آشتی امکان پذیر است. مهم نیست که چقدر طول می کشد بلکه مهم این است که باید نهایت تلاش خود را برای بخشش و آشتی انجام دهیم (نگاه کنید به متی فصل 5 آیه های 23 تا 24). در مورد اینکه باید بمانیم یا برویم، « من به شما می‌گويم كه هر كس زن خود را به هر علتی به غیر از علت زنا طلاق دهد و با زن ديگری ازدواج كند، زناكار محسوب می‌شود» (متی فصل 19 آیه 9). با وجود اینکه طرف بی گناه در این قضیه ممکن است دلایل کافی برای طلاق داشته باشد، اما ترجیح خداوند بخشش و آشتی است.
به طور خلاصه، وقتی همسر یک مسیحی به او خیانت می کند، او باید با کینه و تلخی مبارزه کند (عبرانیان فصل 12 آیه 15) مراقب باشید که جواب بدی را با بدی ندهید (اول پطرس فصل 3 آیه 9). ما باید تمایل به بخشیدن و آشتی داشته باشیم؛ و درعین حال، نباید به کسی که توبه نمی کند ترحم کنیم و او را ببخشیم. در همه امور باید به خدا پناه ببریم و سلامتی و التیام را فقط از او بخواهیم.
English
یک مسیحی در برابر خیانت همسرش چه واکنشی باید نشان دهد؟
