سوال
آگناستیسیسم (ندانم گرایی) چیست؟
جواب
ندانم گرایی دیدگاهی است که در آن وجود خدا را نمی توان شناخت و یا اثبات کرد. کلمه «آگنوستیک» اساساً یعنی «ندانستن». ندانم گرایی یک شکل صادقانه تری از آتئیسم (خداناباوری) است. آتئیسم (خداناباوری) می گوید که خدا وجود ندارد، عقیده ای که نمی توان آنرا ثابت کرد. ندانم گرایی می گوید که بودن یا نبودن خدا را نمی توان ثابت کرد، پس غیرممکن است بدانیم آیا خدا وجود دارد یا نه. در این مورد ندانم گرایی درست می گوید. از لحاظ تجربی، وجود خدا را نمی توان ثابت یا رد کرد.
کتاب مقدس به ما می گوید که ما باید وجود خدا را با ایمان قبول کنیم. عبرانیان فصل 11 آیه 6 می گوید «اما خشنود ساختن خدا بدون ايمان و توكل به او محال است. هر كه می‌خواهد بسوی خدا بيايد، بايد ايمان داشته باشد كه خدا هست و به آنانی كه با دلی پاک در جستجوی او هستند، پاداش می‌دهد». خدا روح است (یوحنا فصل 4 آیه 24) او بوسیله حواس ما قابل تشخیص نیست، مگر اینکه تصمیم بگیرد خودش را بر ما آشکار سازد (رومیان فصل 1 آیه 20). کتاب مقدس می گوید که وجود خدا بطور واضح در دنیا قابل مشاهده است (مزامیر فصل 19 آیه های 1-4)، در طبیعت احساس می شود (رومیان فصل 1 آیه های 18-22)، و وجود او درون قلب ما اثبات شده است (جامعه فصل 3 آیه 11).
کسانی که به ندانم گرایی اعتقاد دارند حاضر نیستند برای وجود و یا عدم وجود خدا تصمیم بگیرند. مانند این می ماند که شخص دائما لب مرز قرار داشته باشد. خداباورها یقین دارند که خدا وجود دارد. خداناباورها معتقدند که خدا وجود ندارد. ندانم گراها عقیده دارند که نباید وجود یا عدم وجود خدا را باور کرد چون بهر حال دانستن آن غیرممکن است.
اجازه دهید برای شروع بحث، شواهد وجود خدا را که واضح و غیر قابل انکارند نام ببریم. اگر ما موقعیت خداباور و ندانم گرایی را معادل فرض کنیم، در کدامیک باور به وجود زندگی بعد از مرگ معنی بیشتری می دهد؟ اگر خدایی نباشد، خداباورها ها و ندانم گراها همگی بعد از مرگ دیگر وجود ندارند. اما اگر خدا وجود داشته باشد، هم خداباورها و هم ندانم گراها وقتی بمیرند باید به یک نفر جواب بدهند. از این منظر ، بیشتر معنی می دهد که خداباور باشیم باشیم تا ندانم گرا. اگر هیچکدام از این دو دیدگاه قابل اثبات نیست، بنظر عاقلانه می رسد که دیدگاهی را مورد بررسی و آزمایش قرار دهیم که نتیجه ابدی مورد دلخواه تری داشته باشد.
شک کردن طبیعی است. خیلی چیزها در این دنیا هستند که ما نمی فهمیم. خیلی از اوقات مردم به وجود خدا شک می کنند چون کارهای او را درک نمی کنند و یا با انجام یا اجازه خدا برای انجام آنها موافق نیستند. بهر حال، بعنوان انسانهای فانی ما نباید انتظار داشته باشیم خدای غیر فانی را درک کنیم. رومیان فصل 11 آیه های 33-34 می گوید، «وه كه چه خدای پرجلالی داريم! حكمت و دانش و ثروت او چه عظيم است! مشيت و راههای او فوق ادراک ماست! كيست كه بتواند فكر خداوند را درک كند؟ چه كسی آنقدر داناست كه بتواند مشورتی به خدا بدهد و يا او را راهنمايی كند؟».
ما باید خدا را با ایمان باور کنیم و با ایمان به راههای او اعتماد نماییم. خدا حاضر است و می خواهد که خود را از راه های شگفت انگیز به آنانی که او را باور می کنند ظاهر سازد. تثنیه فصل 4 آیه 29 می گوید، «ولی اگر شما دوباره شروع به طلبيدن خداوند، خدايتان كنيد، زمانی او را خواهيد يافت كه با تمام دل و جانتان او را طلبيده باشيد».
English
ِآگناستیسیسم (ندانم گرایی) چیست؟
