سوال
آیا انایلیشنیسم کتاب مقدسی است؟
جواب
انایلیشنیسم (Annihilationism) اعتقادیست که در آن بی ایمانان عذاب ابدی در جهنم را تجربه نخواهند کرد، اما در عوض بعد از مرگ تجزیه و نابود می شوند. برای بسیاری، انایلیشنیسم عقیده جالبی است چون تصور بودن در جهنم بطور ابدی بسیار دردناک بنظر می آید. درحالیکه در کتاب مقدس آیه ها و قسمتهایی وجود دارند که بنظر می آید انایلیشنیسم را مطرح می کنند، اما وقتی به همه قسمتهای کتاب مقدس نگاه می کنیم می ببینیم که درباره سرنوشت شریر چه می گوید، و تنبیه ابدی در جهنم را بیان می کند. ایمان به انایلیشنیسم نتیجه درک اشتباه از این تعالیم می باشد: 1) نتیجه گناه، 2) عدالت خدا، 3) ماهیت جهنم.
در مورد خصوصیات جهنم، انایلیشنیسم معنی دریاچه آتش را اشتباه برداشت می کند. واضح است که اگر انسان در دریاچه سوزان و پر از آتش انداخته شود، تقریبا در جا می سوزد و از بین می رود. بهر حال منظور از دریاچه آتش هم از نظر جسمانی و هم از نظر روحانیست. منظور فقط انداخته شدن بدن جسمانی به دریاچه آتش نیست، بلکه منظور جسم و جان و روح با هم است. روح با آتش جسمانی سوخته نمی شود. بنظر می آید که بدن ابدی بی ایمانان هم، مانند بدن ابدی ایمانداران همیشگی است (مکاشفه فصل 20 آیه 13؛ اعمال فصل 24 آیه 15). این بدنها برای زندگی ابدی فراهم شده اند.
ابدیت بُعدیست که انایلیشنیست ها کاملا آنرا درک نمی کند. انایلیشنیست ها در اینمورد درست می گویند که لغت یونانی اِیونیون، که معمولا به کلمه «ابدی» ترجمه می شود، واقعا معنی ابدی را نمی دهد، بلکه بطور مخصوص به یک زمان و یک دوره زمانی اشاره می کند. بهر حال، واضح است که در عهد جدید، اِیونیون گاهی برای اشاره به زمان ابدی استفاده می شود. مکاشفه فصل 20 آیه 10 از شیطان، هیولا، و پیامبر دروغین صحبت می کند که به دریاچه آتش انداخته می شوند تا عذاب بکشند «روز و شب تا ابد». واضح است که این سه شخص با انداخته شدن به دریاچه آتش نابود نمی شوند. پس چرا سرنوشت بقیه بی ایمانان نمی تواند اینطور باشد (مکاشفه فصل 20 آیه های 14-15)؟ قانع کننده ترین مدرک برای جهنم ابدی در متی فصل 25 آیه 46 است، «و اين اشخاص به كيفر ابدی می‌رسند، ولی نيكوكاران به زندگی جاويد خواهند پيوست». در این آیه، همان لغت یونانی برای سرنوشت شریر و سرنوشت پرهیزکار استفاده شده است. اگر شریران فقط برای مدت محدودی در عذاب باشند یعنی پرهیزکاران هم فقط برای مدت محدودی زندگی در بهشت را تجربه می کنند. اگر ایمانداران تا ابد در بهشت خواهند بود، بی ایمانان هم تا ابد در جهنم خواهند بود.
اعتراض دیگر انایلیشنیست ها این است که این بی عدالتی خداست که غیرایمانداران را برای مدت محدودی که گناه کرده اند به صورت ابدی مجازات کند. چگونه می تواند منصفانه باشد که فردی مثلا 70 سال گناه کرده است را برای ابدیت تنبیه کنند؟ جواب این است که گناه تنبیه ابدی دارد چون بر علیه خدایی ابدی انجام شده است. وقتی پادشاه داود گناه زنا و قتل را انجام داد، گفت «به تو ای خداوند، بلی، تنها به تو گناه كرده‌ام و آنچه را كه در نظر تو بد است، انجام داده‌ام. حكم تو عليه من عادلانه است و در اين داوری، تو مصون از خطا هستی» (مزامیر فصل 51 آیه 4). داوود در حق بتشبع و اوریا گناه کرده بود، پس چطور ادعا می کرد که فقط بر علیه خدا گناه کرده است؟ داوود فهمیده بود که همه گناهان درنهایت بر علیه خدا انجام می شوند. خدا ابدیست. پس همه گناهانی که بر علیه او انجام می شوند سزاوار تنبیه ابدی هستند. مسئله طول زمانی گناه نیست بلکه مسئله شخصیت خدایی است که بر علیه او گناه می کنیم.
جنبه شخصی تری از انایلیشنیسم این است که ما نمی توانیم در بهشت خوشحال باشیم درحالیکه می دانیم بعضی از عزیزانمان در جهنم عذاب می کشند. اما، وقتی ما به بهشت برسیم، چیزی وجود نخواهد داشت که ما را غمگین کند و موردی برای شکایت نخواهد بود. مکاشفه فصل 21 آیه 4 به ما می گوید «خدا تمام اشكها را از چشمان آنها پاک خواهد ساخت. ديگر نه مرگی خواهد بود و نه غمی، نه ناله‌ای و نه دردی، زيرا تمام اينها متعلق به دنيای پيشين بود كه از بين رفت». اگر بعضی از عزیزان ما در بهشت نباشند، ما صد در صد موافق هستیم که آنها متعلق به آنجا نیستند و نتیجه قبول نکردن مسیح را بعنوان تنها نجات دهنده خود می بینند (یوحنا فصل 3 آیه 16، فصل 14 آیه 6). درک این مطلب بسیار سخت است، اما با نبودن آنها غمگین نخواهیم بود. ما نباید به این موضوع فکر کنیم که چگونه در نبود عزیزانمان در بهشت لذت ببریم، بلکه تمرکز ما باید روی این مطلب باشد که چگونه آنها را به سمت ایمان به عیسی مسیح بکشانیم تا ایشان نیز در بهشت باشند.
جهنم احتمالا مهمترین دلیلی است که خدا عیسی مسیح را فرستاد تا جریمه گناهان ما را بپردازد. تجزیه و نابود شدن بعد از مرگ، دردناک نیست، اما ابدیت در جهنم حتما دردناک است. مرگ عیسی مسیح، مرگی ابدی بود که جریمه گناه ابدی ما را پرداخت تا ما مجبور به پرداخت ابدی آن در جهنم نباشیم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 21). وقتی به او ایمان می آوریم، نجات می یابیم، بخشیده می شویم، پاک می گردیم، و یک خانه ابدی در بهشت را بدست می آوریم. اما اگر هدیه خدا یعنی زندگی ابدی را رد کنیم، با نتیجه ابدی این تصمیم مواجه خواهیم شد.
English
ِآیا انایلیشنیسم کتاب مقدسی است؟
