سوال
آیا نوشته های پولس رسول الهام خداست (ر.ک. اول قرنتیان ۷:¬۱۲)؟
جواب
بخش عمدهای از مسیحیت اونجلیکال و محافظه کار به چیزی تحت عنوان وحی لغوی کتاب مقدس باور دارد، بدین معنا که هر کلمه از کتاب مقدس «الهام خداست» (دوم تیموتائوس ۳:¬۱۶). اگر منتقدان کتاب مقدسی بر این باورند که اول قرنتیان ۷:¬۱۲ الهام خدا نیست، بلکه عقیدۀ شخصی پولس است، پس ادعای ایشان دربارۀ متون دیگری که ادعا میکنند به قلم نویسندۀ بشری نوشته شده و دستور خداوند نیست، چه می تواند باشد؟ این مسئله مستقیماً سندیت و اعتبار کتاب مقدس را نشانه می گیرد.
پولس این نامه را به گروهی از مسیحیان قرنتس نوشت که در شهری بسیار فاسد زندگی می کردند. بخشی از این فساد به دلیل وجود معبد آفرودیت، خانۀ بیش از هزار فاحشه بود. پولس کلیسای قرنتس را در همین موقعیت بنا کرد. در حقیقت، بسیاری از اعضای جماعت از سبک زندگی غیراخلاقی قرنتیان آمده بودند. کلیسای قرنتس از زناکاران، بت پرستان، شیادان، لواطگران، دزدان و میگساران سابق تشکیل شده بود (اول قرنتیان ۶:¬۹-۱۱).
وقتی پولس وارد فصل هفت از نامۀ خود می شود، به پرسشی پاسخ می دهد که کلیسا در خصوص روابط جنسی میان مردان و زنان مطرح کرده بود. در فضای اجتماعی حاکم در قرنتس، قرنتیان فکر می کردند خوب است که همه مجرد بمانند. پولس موافقت می کند که تجرد چیز خوبی است و حتی بیان می دارد که آرزوی او این است که افراد بیشتری بتوانند مانند او مجرد باشد. پولس ازدواج را بی اعتبار نمی کند. او صرفاً دارد به مزایایی بدیهی اشاره می کند که تجرد برای خدمت دارد. اما پولس می گوید که تجرد عطایی از سوی خداست و همه این عطا را ندارند (آیۀ ۷). پولس به آنانی که در حال حاضر متاهل هستند، می گوید که در همان وضعیت بمانند و در آیۀ 10 می گوید: «نه حکم من، بلکه حکم خداوند.» این بدین معناست که پولس دارد فرمانی مستقیم از عیسی به قرنتیان می دهد. این فرمان از تعلیم عیسی در اناجیل نشات می گیرد، به خصوص متی ۵:¬۳۲.
در آخر، پولس در آیۀ ۱۲ به «ازدواجهای مختلط»- بین مسیحیان و غیرمسیحیان- می پردازد. مسیحیان در محیط فعلی ممکن است وسوسه شوند که همسران بی ایمان خود را طلاق دهند و فکر کنند که با انجام این کار خود را پاک می سازند. پولس به همسر ایماندار می گوید که با زن یا شوهر بی ایمان خود بماند و می گوید که این فرمان از او است، نه از عیسی. اما پولس در اینجا عقیدۀ شخصی خود را بیان نمی کند. او دارد می گوید که عیسی هرگز در طول خدمت زمینی خود، مستقیماً به این موضوع نپرداخته است. در خصوص فردی که زن یا شوهر بی ایمان دارد، اناجیل حاوی هیچ گونه تعلیم مستقیمی از عیسی نیستند. عیسی صرفاً یک دلیل مشروع برای طلاق ارائه کرد (متی ۵:¬۳۲؛ ۱۹:۱۹) و مزدوج بودن با یک بی ایمان دلیلی مشروع برای طلاق نبود.
پس بهترین پاسخ این است که پولس در حیطه ای که عیسی به طور خاص بدان نپرداخته بود، مکاشفه ای جدید فراهم نمود. به همین دلیل است که پولس می گوید «من میگویم، نه خداوند.» به بیان دیگر، من این فرمان را به شما می دهم نه عیسی، هرچند فرمان او بر اساس اصولی بود که عیسی تعلیم داد. با اینکه خدمت عیسی گسترده بود اما همه چیز را در خصوص زندگی مسیحی بیان ننمود. به همین دلیل رسولان را مامور کرد که پس از صعود او، خدمتش را ادامه دهند و به همین دلیل است که ما کتاب مقدس، الهام خدا را داریم «تا مرد خدا به کمال برای هر کارِ نیکو تجهیز گردد.» پولس مسئول مکاشفۀ جدید بود، هرچند آن مکاشفات در نهایت از روح القدس بودند. پولس در بسیاری از نامه های خود «رازها» را آشکار می نماید. کلمۀ «راز» اصطلاحی فنی است که حاکی از حقیقتی است که سابقاً آشکار نشده بود ولی اکنون فاش شده، مثل این که کلیسا از یهودیان و نیز غیریهودیان تشکیل شده است (رومیان ۱۱:¬۲۵) یا ربوده شدن ایمانداران (اول قرنتیان ۱۵:¬۵۱-۵۲). پولس در واقع مکاشفه ای دیگر در خصوص ازدواج می دهد که عیسی آن را شرح نداده بود.
English
آیا نوشته های پولس رسول الهام خداست (ر.ک. اول قرنتیان ۷:¬۱۲)؟