سوال
آیا یک مسیحی می تواند با یک بی ایمان تجارت کند؟
جواب
این پرسش که آیا یک مسیحی می تواند با یک بی ایمان تجارت کند یا نه، سوال رایجی است. آیه ای که بیشتر اوقات در این باره از آن نقل قول می شود این است: «با بی‌ايمانان پيوند و همبستگی نداشته باشيد. آيا می‌تواند بين پاكی و گناه پيوندی باشد؟ آيا نور و تاريكی با يكديگر ارتباطی دارند؟» (دوم قرنتیان فصل 6 آیه 14). بارها این آیه برای منع کردن مسیحیان از ازدواج با غیر مسیحیان بکار رفته است. این آیه قطعاً در مورد ازدواج صدق می کند. اما از زمینه ی این آیه اینطور بر نمی آید که آن را فقط محدود به ازدواج کنیم. هر نوع «یوغ ناموافق» منع شده است – ازدواج، دوستی صمیمی، و در بسیاری از موارد، شریک تجاری.
این فرمان دلالت بر این دارد که تفاوت بزرگی بین ایماندار و بی ایمان وجود دارد. در حالت کلی، انگیزه ها، اهداف، و شیوه های یک مسیحی در ناسازگاری با بی ایمانان است. ایمان، شخصیت فرد را تغییر می دهد. بالاترین آرزوی یک مسیحی در زندگی این است که خداوند عیسی را جلال دهد و او را در همه چیز خشنود سازد؛ فرد بی ایمان در بهترین حالت، نسبت به این چنین اهدافی بی اعتنا است. اگر شیوه ها و اهداف یک مسیحی در کسب و کار برابر با شیوه ها و اهداف یک بی ایمان باشد، در آن صورت شخص مسیحی به احتمال زیاد باید اولویتهای خود را مجدداً ارزیابی و تجدید نظر کند.
دوم قرنتیان فصل 6 آیه 14 در ادامه می پرسد، «آيا نور و تاريكی با يكديگر ارتباطی دارند؟» گفته شده است که مردم وقتی چیزی را به اشتراک می گذارند، «در معاشرت با یکدیگر» قرار می گیرند. شرکای تجاری با هم متحد می شوند از این جهت که چیزهایی را باید به اشتراک بگذارند. آنچه از آن یکی است، به دیگری نیز تعلق دارد. این معنای دقیق «شراکت» است. با در نظر داشتن این اصول، بهترین کار این است که از متحد شدن با بی ایمانان در تجارت و کسب و کار دوری کنیم. اگر یک مسیحی حقیقتاً به دنبال این است که از طریق کسب و کار، خداوند را حرمت نهد، طبیعی است که ناسازگاری و کشمکش با شریک تجاری بی ایمان پیش می آید و این اجتناب ناپذیر است. «آیا دو نفر با هم راه می‌روند، جز آنکه توافق کرده باشند؟» (عاموس فصل 3 آیه 3).
English
آیا یک مسیحی می تواند با یک بی ایمان تجارت کند؟
