سوال
چطور بفهمیم که کدام یک از کتابها به کتاب مقدس تعلق دارند، از آنجایی که کتاب مقدس دربارۀ این موضوع چیزی نمی‌گویند؟
جواب
اگر کتاب مقدس بایستی تنها سندیت برای ما باشد، از روی چه سندی می‌دانیم که کدامیک از کتب به کتاب مقدس تعلق دارند- از آنجایی که کتاب مقدس نمی‌گوید که کدام کتاب باید در کتاب مقدس قرار گیرد؟ این پرسش بسیار مهم است زیرا استحکام یک زنجیر به ضعیفترین حلقۀ آن بستگی دارد. کتاب مقدس زنجیرۀ ارتباط خدا با انسان است، آیا یک حلقۀ ضعیف وجود دارد؟ اگر چنین است، کل زنجیره فرو می پاشد و ارتباط در نهایت قابل اطمینان نیست.
«حلقه‌های» مختلفی را در نظر بگیرید که ارتباط خدا با ما را تشکیل می دهند: اولین حلقه اشتیاق خدا برای ارتباط است. این امر ریشه در محبت او دارد، زیرا محبت آمیزترین کاری که خدای نیکو می تواند انجام دهد این است که خود را به خلقتش آشکار کند. دومین حلقه انتقال کلام خدا از طریق نویسندگان بشری است. این امر دربرگیرندۀ پروسه ای است که کتاب مقدس به آن «الهام» می گوید، که در آن خدا به کلامی که عاملین یا نمایندگان بشری نوشتند، الهام بخشید (دوم تیموتائوس ۳:¬۱۶). حلقۀ بعدی انتشار یا انتقال است، که کلام از طریق موعظه یا طرق دیگر به مخاطبینش رسید. سپس، تشخیص قرار دارد، که قوم خدا کتاب مقدس را از سایر نوشته های مذهبی تشخیص دادند. حلقۀ بعدی حفاظت است که از طریق آن کلام خدا با وجود تلاشهای بسیار برای تخریب آن، تا به امروز حفظ شده است. و در نهایت، روشنگری یا تنویر قرار دارد، که روح القدس فکر ایماندار را باز می کند تا آن کلام را دریافت کند.
و این همان «زنجیره» است: نشان دادن محبت خدا در الهام، انتقال، تشخیص، حفظ، و روشنگری کلامش. ما بر این باوریم که خدا در هر مرحله از این فرایند دخیل بوده وگرنه برای چه خدا برای الهام بخشیدن به کلامش و سپس محافظت از آن این مسیر طولانی را طی کند؟ چرا او با ما صحبت کند اما ما را در تشخیص کلام او هدایت نکند؟
معمولاً به تشخیص کلام خدا «کانن» می گوییم. ما با احتیاط می گوییم که خدا کانن را تعیین کرد و کلیسا آن را کشف نمود. کانن کتاب مقدس از سوی کلیسا به وجود نیامد، بلکه کلیسا آن را کشف کرده و به رسمیت شناخت. به بیان دیگر، کلام خدا از آغاز الهامی و موثق بود- کلام خدا «جاودانه در آسمانها استوار است» (مزمور ۱۱۹:¬۸۹). و کلیسا صرفاً این حقیقت را تشخیص داده و پذیرفت.
معیاری که کلیسا از آن برای تشخیص و جمع آوری کلام خدا استفاده کرد عبارتند از:
۱) آیا این کتاب از سوی نبی خدا نوشته شد؟
۲) آیا نویسنده بوسیله معجزات تصدیق شد تا پیام او تایید شود؟
۳) آیا این کتاب حقیقت را راجع به خدا می گوید و در آن ناراستی یا تناقض وجود ندارد؟
۴) آیا این کتاب از خود یک ظرفیت الهی برای تبدیل زندگی‌ها نشان می دهد؟
۵) آیا این کتاب از سوی کسانی که برای نخستین بار آن را دریافت کردند، به عنوان کلام خدا پذیرفته شد؟
از بین این معیارها اولین مورد مهمترین آنهاست- آیا این کتاب به دست یک نبی نوشته شد؟ نتیجۀ فرعی آن، یعنی «آیا این کتاب تایید رسولی را داراست؟» مهمترین ملاک سنجش کاننی بودن در کلیسای اولیه به شمار می رفت. این معیار نتیجۀ منطقی شناخت هویت یک «رسول» است. خدا به رسولان این عطا را بخشیده بود که بنیانگذاران و رهبران کلیسا شوند، پس منطقی است که این مسئله را بپذیریم که از طریق آنها کلام آمد و بر کلیسا مسلط گردید.
این وعده به رسولان داده شد که روح راستی آنچه را که مسیح گفته بود به خاطر ایشان خواهد آورد (یوحنا ۱۴:¬۲۶) و ایشان را به «روحِ راستی» هدایت خواهد کرد (یوحنا ۱۶:¬۱۳). رسولان پس از رستاخیز مسیح عطایای مافوق طبیعی را دریافت کردند تا قادر به انجام ماموریت شده و پیغامشان را تایید نمایند (اعمال ۲:¬۴). خانوادۀ الهی «بر شالودۀ رسولان و انبیا بنا شده[اند]» (افسسیان ۲:-۲۰). با در نظر گرفتن این موضوع که رسولان ماموریتی خاص دریافت کرده بودند، تنها چیزی که منطقی به نظر می رسد این است که کلیسا رسولی بودن را نخستین معیار کاننی بودن کتاب مقدس قرار داد. از این رو انجیل متی کاننی در نظر گرفته می شود (یک رسول آن را نوشت)؛ انجیل مرقس از آنجایی که مرقس ارتباط نزدیکی با پطرس رسول داشت نیز مورد پذیرش است.
وقتی عهدجدید نوشته شد، تک تک کتابها فوراً به عنوان کلام خدا مورد پذیرش قرار گرفته و برای بهره مند شدن دیگران پخش و تکثیر شد. کلیسای تسالونیکیه کلام پولس را به عنوان کلام خدا پذیرفت (اول تسالونیکیان ۲:¬۱۳). رسالات پولس نیز حتی در دوران رسولان در میان کلیساها پخش شد (کولسیان ۴:¬۱۶). پطرس نوشته‌های پولس را الهام خدا و آنها را با «سایر کتب مقدس» برابر دانست (دوم پطرس ۳:¬۱۵-۱۶). پولس از انجیل لوقا نقل می کند و آن را «کتاب» می نامد (اول تیموتائوس ۵:¬۱۸). این پذیرش جمعی کاملاً متفاوت است از چند کتاب مورد مناقشه ای که در نهایت به عنوان کتب غیر کاننی رد شدند و فقط برای مدت زمانی محدود مورد توجه قرار گرفتند.
بعدها زمانی که بدعتها افزایش یافتند و برخی در داخل کلیسا مصرانه خواستار پذیرش کتب مذهبی ساختگی شدند، کلیسا حکیمانه شورایی را برگزار کرد تا به طور رسمی ۲۷ کتاب عهد جدید را مورد تایید قرار دهد. معیاری که شورای کلیسا استفاده کرد به ایشان اجاره داد که به صورت واقعی آنچه را که خدا داده بود از آنچه خاستگاه بشری داشت، متمایز گردانند. آنها نتیجه گرفتند که کتبی را به رسمیت بشناسند که به طور همگانی مورد پذیرش قرار گرفته اند. ایشان با این کار تصمیم گرفتند که «تعلیم رسولان» را ادامه دهند (اعمال ۲:¬۴۲).
English
چطور بفهمیم که کدام یک از کتابها به کتاب مقدس تعلق دارند، از آنجایی که کتاب مقدس دربارۀ این موضوع چیزی نمی‌گویند؟
