سوال
تفاوت بین قوانین تشریفاتی، قوانین اخلاقی و قوانین قضایی در عهد قدیم چیست؟
جواب
قوانینی که خداوند به موسی داد مجموعه جامعی از دستورعمل ها برای اطمینان از عملکرد مناسب قوم اسرائیل به عنوان قوم خاص خدا بود. این قوانین شامل معیارهای اخلاقی، موقعیت قوم اسرائیل به عنوان الگویی برای دیگر ملت ها، و فرایند شناخت پاکی خداوند و ذات گناه آلود انسان بود. یهودیان و مسیحیان برای درک بهتر هدف این قوانین آنها را گروه بندی کردند و آن را به سه گروه قوانین اخلاقی، قوانین تشریفاتی و قوانین قضایی تقسیم کردند.
قوانین اخلاقی
قوانین اخلاقی، یا میشپاتیم، به داوری و عدالت مرتبط است و و اغلب به «آیین ها» ترجمه می شود. میشپاتیم بر اساس ذات مقدس خداوند بود. به همین دلیل آیین ها مقدس، عادل و ثابت هستند. هدف این آیین ها ارتقاء آسایش و رفاه کسانی است که از آنها تبعیت می کنند. این قوانین ارزش عقلانی و منطقی دارند. قوانین اخلاقی شامل عدالت، احترام، رفتار جنسی، و ده فرمان می شود. همچنین شامل جریمه نافرمانی نیز هست. قوانین اخلاقی مردم را به مسیح ارجاع نمی دهد؛ بلکه فقط وضعیت سقوط کرده انسان را روشن می کند.
پروتستان های امروزی در مورد کاربرد میشپاتیم در دوران عهد جدید نظرات مختلفی دارند. برخی معتقدند که گفته عیسی مسیح مبنی بر اجرای قوانین موسی تا آخر زمان (متی فصل 5 آیه 18) یعنی اینکه ایمانداران باید به آن عمل کنند. اما دیگران معتقدند عیسی مسیح قوانین موسی را به سرانجام رساند (متی فصل 5 آیه 17) و ما دیگر تحت قانون مسیح هستیم (غلاطیان فصل 6 آیه 2)، قانونی که می گوید خدا و یکدیگر را دوست داشته باشید (متی فصل 22 آیه های 36-40). گرچه بسیاری از قوانین اخلاقی عهد قدیم نمونه های بسیار خوبی برای عشق به خداوند و دوست داشتن دیگران است اما رهایی از بند شریعت مجوز گناه کردن نیست (رومیان فصل 6 آیه 15)، ما مشخصا تحت قوانین میشپاتیم قرار نداریم.
قوانین تشریفاتی
قوانین تشریفاتی را به زبان عبری هوکیم یا چوقا می نامند که در واقعی به معنای «رسوم ملی» است. این قوانین بر روی توجه به خدا متمرکز هستند، و شامل دستور عمل هایی برای پاک شدن از نظر خدا( مانند قربانی ها و دیگر مراسم مربوط به ناپاکی)، یادآوری کار خداوند برای اسرائیل (مانند اعیاد و جشن ها)، تمایز بین اسرائیل با ملل بت پرست همسایه (مانند محدودیت های خوراکی و پوشاکی)، و نشانه هایی که به آمدن مسیح اشاره می کرد (مانند سبت، ختنه، پسح، وقف نخست زاده ها) متمرکز بود. برخی از یهودیان معتقدند قوانین تشریفاتی ثابت نیستند. آنها می گویند انتظاراتی که خدا از فرزندانش دارد با پیشرفت جوامع تغییر می کند. این دیدگاه در کتاب مقدس عنوان نشده است.
مسیحیان در بند قوانین تشریفاتی نیستند. از آنجایی که کلیسا قوم اسرائیل نیست، جشن های یادبود مانند جشن هفته ها و پسح برای آن کاربردی ندارد. غلاطیان فصل 3 آیه های 23-25 می گوید از آنجایی که مسیح آمده است دیگر نیازی به قربانی و ختنه نیست. در مورد کاربرد سبت هنوز هم در کلیساهای پروتستان بحث و مناظره وجود دارد. برخی دیگر با نقل قول از کولسیان فصل 2 آیه های 16-17 و رومیان فصل 14 آیه 5 می گویند که مسیح سبت را به طور کامل به سرانجام رساند و روز استراحت سبت ما شد. همانطوری که رومیان فصل 14 آیه 5 می گوید، « در مورد اين گونه مسايل، هر کس بايد برای خودش تصميم بگيرد.» کاربرد قوانین عهد قدیم در زندگی مسیحیان همواره به فایده آن برای دوست داشتن خدا و دیگران مرتبط بوده است. اگر کسی فکر می کند که نگه داشتن سبت به او در انجام این کار کمک می کند می تواند سبت را نگه دارد.
قوانین قضایی / مدنی
بیانه ایمانی وست مینستر، قوانین قضایی یا مدنی را به این دسته بندی اضافه می کند. این قوانین برای فرهنگ و جامعه اسرائیلی ها وضع شده بود و شامل همه قوانین اخلاقی به جز ده فرمان می شد. این قوانین همه چیز از قتل تا جبران خسارت مردی که با شاخ گاو زخمی شده و مسئولیت مردی که خر همسایه در چاه او افتاده و باید خسارت بدهد را شامل می شد (خروج فصل 21 آیه های 12-36). یهودیان فرقی بین اصول اخلاقی تعیین شده توسط خدا و مسئولیت های مدنی خود نمی دیدند، قوانین این گروه بسیار بیشتر از محققان یهودی توسط مسیحیان استفاده می شود.
تقسیم بندی قوانین یهودی به دسته های مختلف ابداع انسان است تا طبیعت خدا را درک کند و این موضوع روشن شود که مسیحیان ملزم به انجام کدامیک از قوانین می باشند. بسیار معتقدند که قوانین تشریفاتی دیگر کاربردی ندارند اما ما همچنان ملزم به انجام ده فرمان هستیم. همه قوانین دستورعمل های مفیدی هستند (دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 16). هیچ مطلبی در کتاب مقدس به خواست خدا برای دسته بندی کردن آنها اشاره نمی کند. مسیحیان تحت قوانین شریعت نیستند (رومیان فصل 10 آیه 4). عیسی مسیح قوانین موسی را تکمیل کرد بنابراین فرق بین یهودیان و غیر یهودیان از بین رفت، «اكنون كه اعضای يک بدنيم، ديگر بين ما كينه و دشمنی وجود ندارد، زيرا مسيح ما و شما را با خدا صلح داده است. دشمنی ديرينهٔ ما سرانجام در پای صليب او از ميان رفت» (افسسیان فصل 2 آیه های 15-16).
English
تفاوت بین قوانین تشریفاتی، قوانین اخلاقی و قوانین قضایی در عهد قدیم چیست؟
