سوال
چگونه یک انسان بخشنده مشتاق باشم؟
جواب
ما با شناختن بزرگترین بخشنده جهان یعنی عیسی مسیح می توانیم یادبگیریم که چگونه یک بخشنده مشتاق باشیم. او جلال پادشاهی آسمانی خود را رها کرد، به روی زمین آمد و مشتاقانه زندگی خود را فدا کرد تا زندگی ما حفظ شود. خداوند مقدر کرده تا فرزندانش به شباهت مسیح درآیند (رومیان فصل 8 آیه 29)، بنابراین راه بهتری جز تقلید از عیسی مسیح در بخشندگی وجود ندارد. او به ما گفت: « دادن بهتر از گرفتن است» (اعمال رسولان فصل 20 آیه 35). پس به سادگی می توان گفت که بیشترین انگیزه ما برای بخشیدن مشتاقانه و دست و دل بازانه باید این باشد که کار ما عیسی مسیح را خشنود می کند و منعکس کننده هدیه نجات او به ماست.
حقایق الهام بخش عنوان شده در دوم قرنتیان به ما کمک می کند تا بخشنده تر باشیم. پولس قرنتیان را حکیمانه نصیحت می کند، «فراموش نكنيد كه هر كه كم بكارد، كم نيز درو خواهد كرد؛ و هر كه زياد بكارد، زياد درو خواهد كرد. پس اگر كم بدهيد، كم نيز دريافت خواهيد كرد» (دوم قرنتیان فصل 9 آیه 6). این حقیقت ماندگار را سلیمان نیز هزار سال پیش از آن بیان کرده بود: «از دارايی خود برای خداوند هديه بياور، نوبر محصولت را به او تقديم نما و به اين وسيله او را احترام كن. آنگاه انبارهای تو پر از وفور نعمت خواهد شد و خمرههايت از شراب تازه لبريز خواهد گرديد» (امثال فصل 3 آیه های 9 تا 10). و عیسی مسیح به ما گفت، «بدهيد تا خدا هم به شما بدهد. هديهای كه میدهيد، به خودتان برخواهد گشت، آن هم با پيمانهای پُر، لبريز، فشرده و تكان داده شده! با هر دستی كه بدهيد با همان دست دريافت خواهيد كرد. اگر با دست پُر بدهيد، با دست پُر دريافت میكنيد و اگر با دست خالی بدهيد، با دست خالی دريافت خواهيد كرد» (لوقا فصل 6 آیه 38). براستی، «خوشبخت است كسی كه دلسوز و قرض دهنده باشد و در كسب و كارش با انصاف باشد» (مزامیر فصل 112 آیه 5).
این حقیقت است که ما نمی توانیم به خالق خود بیش از آنچه به ما داده است بدهیم. هرچه بیشتر در راه خدمت به خداوند کمک کنیم، بیشتر عوض آن را دریافت می کنیم. خداوند تنها جایی که از ما دعوت می کند تا او را امتحان کنیم، ملاکی فصل 3 آیه 10 است: «ده يک دارايی خود را به طور كامل به خانهٔ من بياوريد تا خوراک كافی در آنجا باشد. به اين ترتيب مرا امتحان كنيد و ببينيد چگونه روزنههای آسمان را باز میكنم و شما را از بركات خود لبريز میسازم!» گفته سلیمان بار دیگر این مطلب را بازگو می کند: «هستند كسانی كه با سخاوت خرج میكنند و با اين وجود ثروتمند میشوند؛ و هستند كسانی كه بيش از اندازه جمع میكنند، اما عاقبت نيازمند میگردند. شخص سخاوتمند كامياب میشود و هر كه ديگران را سيراب كند خود نيز سيراب خواهد شد» (امثال فصل 11 آیه های 24 تا 25).
همانطوری که پولس می گوید، خداوند کسی را که از روی میل می بخشد دوست دارد (دوم قرنتیان فصل 9 آیه 7). بنابراین، بخشیدن و اهدا کرد یک روش زندگی برای مسیحیانی است که لطف خدا را درک می کنند. خداوند قول داده است که وقتی سخاوتمندانه و مشتاقانه می دهیم او نیز از ما حمایت می کند و نیازهای ما را تامین خواهد کرد (اشعیا فصل 58 آیه 9، مزامیر فصل 41 آیه های 1 تا 3، امثال فصل 22 آیه 9، دوم قرنتیان فصل 9 آیه های 8 و 11). باید به یاد داشته باشیم که فقط دارایی نیست که باید مشتاقانه به خدا داده شود بلکه همانطوری که داوودمی گوید، هرآنچیزی که او به ما داده است را باید مشتاقانه به او بازگردانیم (اول تواریخ فصل 29 آیه 14)، زمان و استعدادهای ما نیز در این فهرست قرار دارد. همه روزهای زندگی ما ثبت می شوند (مزامیر فصل 139 آیه 16)، پس زمان ما در واقع متعلق به خداست. و همه موهبت هایی که داریم هم از طرف اوست، بنابراین، «اين عطايا را برای كمک به هم به کار گيريد و به اين وسيله، يكديگر را از بركات و مواهب پرتنوع خدا بهرهمند سازيد» (اول پطرس فصل 4 آیه 10).
خداوند به قدری مردم جهان را دوست داشت که اهدا کرد (یوحنا فصل 3 آیه 16). باید به یاد داشته باشیم که ما نجات پیدا کرده ایم، چون خداوند اهدا کرد و بخشید. از ما به عنوان فرزندان او خواسته شده است تا نور جهان باشیم (متی فصل 5 آیه 14). وقتی به خدا اعتماد می کنیم و او را با وقف کردن زمان، دارایی و استعداد خود گرامی می داریم، در واقع نور خود را به دیگران می تابانیم، و با این کار خداوند را جلال می دهیم.
English
چگونه یک انسان بخشنده مشتاق باشم؟