سوال
آیا ما مشارکتی در نجات خود داریم؟
جواب
به این سوال از دو جنبه می توان نگاه کرد – از دیدگاه عملی و از دیدگاه کتاب مقدس. از دیدگاه کتاب مقدسی فرض کنیم که یک فرد در نجات خودش مشارکت دارد. اگر این امکان پذیر بود، اعتبار آن در بهشت نصیب چه کسی میشد؟ اگر انسان ها به شکلی در نجات شان مشارکت دارند پس اعتبار نجات نصیب خود آنها خواهد شد. اگر انسان اعتبار نجات را بگیرد این اعتبار دیگر برای خدا نیست. اگر امکان داشت تا با مشارکت در چیزی به بهشت دست پیدا کنیم، پس هر یک از انسان ها به محض ورود به بهشت برای کارهایی که خودشان انجام داده اند تا شهروند بهشت شوند تبریک می گفتند. و این سرود را می خواندند، «ستایش خودم را که در نجاتم مشارکت کردم.» غیر قابل تصور است که مردم در بهشت خودشان را به جای خدا پرستش کنند.خدا گفته است، «من شکوه و جلال خود را به کسی نمی دهم» (اشعیا فصل 42 آیه 8، فصل 42 آیه 11).
از دیدگاه کتاب مقدس، انسان هیچ مشارکت و سهمی در نجات خود ندارد. مشکل انسان گناهکار بودن اوست. الهی دانان به این مشکل با عنوان «تباهی کامل» یاد می کنند. تباهی کامل به این عقیده گفته می شود که انسان کاملا گناهکار می باشد و نمی تواند کاری برای کسب لطف خدا انجام دهد. انسان به دلیل این وضعیت گناهکار بودنش هیچ نیازی به معاشرت و ارتباط با خدا نمی بیند (مخصوصا نگاه شود به رومیان فصل 1 آیه های 18 تا 32). می توان با اطمینان خاطر گفت که انسان کاملا تباه شده است، گناه را انتخاب کرده است، عشق به گناه دارد، از گناه دفاع می کند و به گناهانش افتخار می کند و آنها را می ستاید.
انسان به دلیل این وضعیت گناه آلود خطرناکش نیاز به دخالت مستقیم خداوند دارد. این دخالت توسط عیسی مسیح انجام شده است و او بین انسان گناهکار و خداوند پاک و مقدس میانجی گری کرد (اول تیموتائوس فصل 2 آیه 5). همانطوری که گفتیم انسان هیچ تمایلی به ارتباط با خدا ندارد، اما خداوند تمایل دارد که با انسان ارتباط برقرار کند. به همین دلیل پسرش عیسی مسیح را فرستاد تا جان خود را برای گناهان انسان فدا کند و جایگزین کامل (برای بخشش گناهان) از طرف خدا باشد (اول تیموتائوس فصل 2 آیه 6). عیسی مسیح جان خود را فدا کرد تا انسان در نظر خدا پاک و بیگناه اعلام شود (رومیان فصل 5 آیه 1). انسان با ایمان به عیسی مسیح آزاد می شود، از بازار بردگان گناه خریداری شده و رها می شود (اول پطرس فصل 1 آیه های 18 تا 19).
این کارهایی که عنوان شدند یعنی جایگزینی، تقدیس و رهایی تنها نمونه های اندکی از مواردی هستند که کاملا توسط خدا فراهم شده اند و مشارکت انسانی به هیچ عنوان شامل آنها نمی شود. کتاب مقدس به روشنی می گوید انسان هیچ مشارکتی در نجات خویش ندارد. هر زمانی که کسی فکر می کند می تواند در نجات مشارکت داشته باشد در اصل در حال تلاش برای نجات خودش است و این طرز فکر کاملا بر ضد گفته کتاب مقدس می باشد (نگاه کنید به افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا 9). حتی خود ایمان نیز هدیه ای از طرف خداست. نجات هدیه رایگان از طرف خداوند است (رومیان فصل 6 آیه 23) و از آنجایی که یک هدیه است شما نمی توانید کاری برای بدست آوردنش انجام دهید. همه کاری که باید انجام دهید پذیرفتن این هدیه است. «اما به تمام کسانی که او (عیسی مسیح) را پذیرفتند و به او ایمان آوردند، این حق را داد که فرزندان خدا گردند» (یوحنا فصل 1 آیه 12).
English
آیا ما مشارکتی در نجات خود داریم؟
