سوال
چرا دو گزارش مختلف از آفرینش در فصلهای 1 و 2 کتاب پیدایش وجود دارد؟
جواب
پیدایش فصل 1 آیه 1 می گوید، «در ابتدا خدا آسمانها و زمین را آفرید». سپس در پیدایش فصل 2 آیه 4 به نظر می رسد که داستان متفاوت و دیگری از آفرینش آغاز می شود. اعتقاد به اینکه دو گزارش متفاوت از آفرینش وجود دارد، سوء برداشتی رایج از این دو متن است که در واقع به یک رویداد آفرینش اشاره می کنند. آنها در خصوص ترتیب آفرینش موجودات با هم اختلاف ندارند و در تعارض با هم نیستند. فصل یک پیدایش، «شش روز آفرینش» را توصیف می کند، فصل دو پیدایش تنها یک روز از این هفته ی آفرینش را پوشش می دهد، یعنی روز ششم، و تناقضی نیست.
در پیدایش فصل 2، نویسنده به روز ششم که خدا انسان را آفرید بر می گردد. در فصل اول، نویسنده پیدایش، آفرینش انسان در روز ششم را به عنوان نقطه اوج آفرینش نشان می دهد. سپس نویسنده، در فصل دوم، جزئیات بیشتری در خصوص آفرینش انسان می دهد.
دو ادعای تناقض عمده بین فصل اول و دوم پیدایش وجود دارد. اولی در خصوص حیات گیاهان است. پیدایش فصل 1 آیه 11 ثبت می کند که خدا گیاهان را در روز سوم آفرید. پیدایش فصل 2 آیه 5 می گوید که پیش از آفرینش انسان «هيچ بوته و گياهی بر زمين نروييده بود، زيرا خداوند هنوز باران نبارانيده بود، و همچنين آدمی نبود كه روی زمين كشت و زرع نمايد». بنابراین، کدام درست است؟ آیا خدا گیاهان را در روز سوم و پیش از خلقت آدم آفرید (پیدایش فصل اول)، یا بعد از خلقت آدم (پیدایش فصل دوم)؟ کلمه عبری برای «گیاهان» در این دو متن متفاوت است. پیدایش فصل 1 آیه 11 از اصطلاحی استفاده می کند که اشاره به حیات گیاهی به طور کلی دارد. پیدایش فصل 2 آیه 5 از اصطلاح خاص تری استفاده می کند که اشاره به گیاهانی دارد که مستلزم کشاورزی است، به عبارت دیگر، شخصی نظیر باغبان باید از آن نگهداری کند. این دو متن با هم در تناقض نیستند. پیدایش فصل 1 آیه 11 صحبت از این می کند که خدا گیاهان را آفرید، و پیدایش فصل 2 آیه 5 صحبت از این می کند که خدا پیش از خلقت انسان، گیاهان «قابل کشت» را نیافریده بود.
دومین ادعا مبنی بر تناقض این دو متن در خصوص حیات جانوری است. پیدایش فصل 1 آیه های 24-25 اشاره می کند که خدا حیات جانوری را در روز ششم و پیش از خلقت انسان آفرید. پیدایش فصل 2 آیه 19 در برخی از ترجمه ها، اینطور به نظر می رسد که خدا حیوانات را پس از خلقت آدم آفرید. اما، ترجمه خوب و قابل قبول از پیدایش فصل 2 آیه های 19-20 اینطور می باشد: «آنگاه خداوند همهٔ حيوانات و پرندگانی را كه از خاک سرشته بود، نزد آدم آورد تا ببيند آدم چه نامهايی بر آنها خواهد گذاشت. بدين ترتيب تمام حيوانات و پرندگان نامگذاری شدند. پس آدم تمام حيوانات و پرندگان را نامگذاری كرد، اما برای او يار مناسبی يافت نشد». هیچ تناقضی وجود ندارد. خدا در روز ششم جانداران را آفرید، سپس آدم را آفرید و آنگاه جانداران را نزد آدم آورد و اجازه داد که آدم جانداران را نام گذاری کند.
با ملاحظه ی دو گزارش آفرینش به طور جداگانه و سپس تطبیق آنها با هم، در می یابیم که خدا در فصل اول، ترتیب آفرینش را توصیف می کند، سپس مهمترین جزئیات آن، بخصوص روز ششم را در فصل دوم شفاف سازی می کند. هیچ تناقضی در اینجا نیست، بلکه صرفاً یک صنعت ادبی متداول است که رویداد را از کل به جزء شرح می دهد.
English
چرا دو گزارش مختلف از آفرینش در فصلهای 1 و 2 کتاب پیدایش وجود دارد؟
