سوال
داستان کتاب مقدسی آفرینش چیست؟
جواب
داستان اصلی آفرینش در کتاب پیدایش فصل 1 تا 2 و داستان باغ عدن در فصل 3 آمده است. فصل اول با این نکته آغاز می شود که پیش از آفرینش هیچ چیزی جز خدا وجود نداشت. با توجه به این گزارش، دیگر چیزی به نام دوره «ماقبل تاریخ» وجود ندارد. رونمایی خداوند از خودش و برنامه اش برای انسان، آغاز تاریخ است. در این آغاز، خداوند تمامی هستی را در شش روز 24 ساعته خلق کرد. این آفرینش شامل تمامی اجسام آسمانی (سیاره ها و ستاره ها)، و همه آن چیزی که در روی زمین وجود دارد می شود. با وجود اینکه به ذات تثلیث الهی در این گزارش به روشنی اشاره نشده اما خداوند در پیدایش فصل 1 آیه 26 به مفهوم «ما» اشاره می کند، «بیایید انسان را شبیه خود بسازیم». روح القدس در آفرینش فعال است (پیدایش فصل 1 آیه 2)، و عیسی مسیح نیز در آفرینش وجود دارد و فعال است (یوحنا فصل 1 آیه های 1 تا 3 ، کولسیان فصل 1 آیه های 15 تا 17).
در شش روز آفرینش، خداوند هستی و زمین (روز اول)، آسمان و اتمسفر (روز دوم)، خشکی و گیاهان (روز سوم)، ستارگان و همه اجسام آسمانی شامل ماه و خورشید (روز چهارم)، پرندگان و موجودات دریایی (روز پنجم)، حیوانات و انسان (روز ششم) را آفرید. انسان برتر از همه مخلوقات دیگر قرار داده شد و وظیفه نگهداری از زمین و خدمت به آن بر عهده او قرار گرفت. کار تمامی آفرینش با همه ابعاد و زیبایی هایش در مدت شش روز واقعی و بدون فاصله در بین روزها انجام گرفت. خداوند با زبان خویش رضایت خود را از آفرینش اعلام کرد. پیدایش فصل دوم شاهد پایان کار آفرینش است و گزارش دقیق خلقت انسان را ارائه می دهد.
روز هفتم روز استراحت خداوند است. دلیل استراحت خداوند خستگی نبود بلکه به معنای پایان کار آفرینش است. این داستان به الگوی یک روز استراحت در هفته و همچنین الگوی هفت روز هفته تبدیل شد. نگه داشتن روز سبت وجه تمایز قوم خداوند خواهد بود (خروج فصل 20 آیه های 8 تا 11).
پیدایش فصل دوم نگاه نزدیک تری به آفرینش انسان دارد. این متن داستان دوم آفرینش نیست و همچنین در تضاد با فصل اول نمی باشد. فصل دوم کتاب پیدایش پا را فراتر از گزارش خطی آفرینش می گذارد و توجه خواننده را به کار بی همتای خداوند در آفرینش انسان جلب می کند. خداوند انسان را از خاک زمین خلق کرد. بعد از اینکه بدن انسان تکمیل شد، زندگی (جان) را درون او دمید. این مطلب که خداوند انسان را به این روش آفرید، نشان دهنده اهمیت بسیار زیاد او برای خداوند است. سپس خداوند اولین انسان یعنی آدم را در یک جای ویژه به نام باغ عدن قرار داد. عدن زیبا و باشکوه بود. در باغ عدن هرآنچه لازم بود در اختیار آدم قرار گرفت. با این وجود، کار خدا با آفرینش انسان هنوز به پایان نرسیده بود.
آدم همه حیوانات را دید و برای آنها اسم انتخاب کرد، خداوند با مشارکت دادن آدم در این کار به او کمک کرد تا متوجه نیاز خودش به یک جفت شود. آدم متوجه نیاز خودش به یک یار شد. خداوند آدم را به خواب عمیقی فرو برد و به همان دقتی که آدم را آفریده بود حوا را نیز آفرید. حوا از دنده آدم آفریده شد. وقتی آدم او را دید به خاص بودن او پی برد. حوا مکمل و جفت آدم، و از وجود خود او بود. خداوند آدم و حوا را به شکل خودش آفرید (پیدایش فصل 1 آیه 27). این متن پایه گذار اساس خانواده به عنوان اصلی ترین عنصر اجتماع است (پیدایش فصل 1 آیه 24، متی فصل 19 آیه های 5 تا 6). و از ازدواج به عنوان قانونی که خداوند آن را پایه گذاری کرد و فقط باید بین یک زن و یک مرد انجام شود نام می برد. آدم و حوا پاک و بی گناه بودند (پیدایش فصل 1 آیه 25). آنها از معاشرت با خدا در باغ عدن لذت می بردند. یک قانون در این رابطه وجود داشت و آن هم منع خوردن میوه از فقط یک درخت در باغ عدن بود (پیدایش فصل 2 آیه 17).
سرانجام مار حوا را وسوسه کرد تا از میوه آن درخت بخورد و حوا نیز این کار را کرد. آدم نیز میوه درخت ممنوعه را خورد. در نتیجه، آنها مرتکب گناه سرپیچی از دستور خداوند شدند و پاکی و معصومیت خود را از دست دادند (پیدایش فصل 2 آیه های 8 تا 12). این گناه پیامد داشت. خداوند مار را لعنت کرد تا برای همیشه بر روی زمین بخزد و مورد تنفر انسان باشد. مجازات حوا درد زایمان و درگیری و دعوا با همسرش بود، آدم نیز با سختی و رنج کار روی زمین مجازات شد (پیدایش فصل 3 آیه های 14 تا 19). بخشی از مجازات آنها اخراج از باغ عدن بود (پیدایش فصل 3 آیه های 22 تا 24). اما پیام امید نیز بخشی از این پیامدها بود. اولین اشاره به ظهور مسیح در پیدایش فصل 3 آیه 15 دیده می شود. او می آید تا مار (شیطان) را از بین ببرد، اما این کار را پس از اینکه مار نیش خود را بر روی صلیب به او زد انجام می دهد. خداوند حتی با وجود گناه و پیامدهای مخرب آن، باز هم ثابت می کند که یک پدر آسمانی مهربان و بخشنده است.
English
داستان کتاب مقدسی آفرینش چیست؟