سوال
نوع اعتقاد ما به موضوع آفرینش چه تاثیری بر روی موضوع خداشناسی دارد؟
جواب
بحث آفرینش / تکامل سال هاست که در جریان است. از نظر بسیاری از مردم، این دو رقیب بر سر یکدیگر فریاد می زنند و هیچ کدام به دیگری گوش نمی دهد. این زخم زبان ها به اندازه ای رسیده که هر کدام دیگری را رد می کند – تکامل گراها با بی اعتنایی کامل به علم، آفرینش گراها را انکار می کنند و آفرینش گراها تکامل گراها را متهم به دسیسه و حیله گری می کنند تا آنها را خاموش کنند. استدلال های هر دو طرف اغراق آمیز است و نیاز به کمی صداقت در این جنگ کلامی دارد.
تشخیص اینکه کدام طرف راست می گوید برای بسیاری از مسیحیان مشکل است، به همین دلیل این بحث را به عنوان مسئله درجه دوم در نظر می گیرند که ربطی به ایمان یک شخص به خدا بواسطه عیسی مسیح ندارد. این نوع تفکر به میزان زیادی صحیح می باشد. ما به راحتی می توانیم در دام این بحث گرفتار شویم طوری که حواس ما از مسئله اصلی که بشارت انجیل است پرت می شود. با این وجود، نوع نگرش یک فرد به موضوع آفرینش نقش مهمی در دیدگاه کلی او در خداشناسی و دیدگاه او درباره انجیل دارد. دقیق تر اینکه نگرش یک فرد نسبت به آفرینش (خلقت جهان) تاثیر اصلی بر روی دیگر بخش های خداشناسی او دارد.
در رابطه با موضوع آفرینش چندین دیدگاه در مسیحیت وجود دارد:
1. خداوند جهان هستی را در شش روز واقعی 24 ساعته خلق کرد.
2. دیدگاه «روز- دوره» آفرینش جهان همانطوری که در کتاب پیدایش فصل اول توضیح داده شده است ، 6 روز 24 ساعته می باشد ولی به یک روز عادی اشاره نمی کند بلکه به دوره های بسیار طولانی تر و نامشخص اما محدود اشاره می کند.
3. دیدگاه چارچوب – روزهای عنوان شده در پیدایش فصل اول ارائه دهنده یک چارچوب الهیاتی هستند که آفرینش کل هستی در این چارچوب عنوان شده است.
در کل تاریخ کلیسا تا 150 سال پیش، دیدگاه 6 روز 24 ساعته رایج ترین نظریه درباره آفرینش بود. البته همه مسیحیان این نظریه را قبول نداشتند و کسانی هم که آن را قبول داشتن به آن متعهد نبودند. با این وجود، شکی نیست که این دیدگاه تفسیر غالب مسیحیان از کتاب پیدایش بود. ما نمی خواهیم چیزی را فقط به این دلیل که از طریق سنت به ما به ارث رسیده است به سادگی قبول کنیم (مانند نظریه 6 روز 24 ساعته)، بلکه تمایل به پذیرش نظریه ای داریم که دارای پشتیبانی کتاب مقدسی باشد.
در این مورد خاص، بسیاری از الهی دانان محافظه کار نیز بر این باور هستند که دیدگاه شش روز 24 ساعته قوی ترین تفسیر از پیدایش فصل اول است. مهمترین مسئله این است که هر فردی با خواندن متن این تفسیر را برداشت خواهد کرد. به علاوه، نکات دیگری نیز وجود دارند مانند الگوی هفت روز هفته در تقویم که از الگوی آفرینش گرفته شده است (خروج فصل 20 آیه های های 8 تا 11).
از زمان پیدایش علوم امروزی، مسیحیان دیدگاه شش روز 24 ساعته را به طور چشمگیری رها کرده اند. و دلیل اصلی انکار این دیدگاه این است که نظریه شش روز 24 ساعته نیازمند سن «زمین جوان» می باشد (چیزی بین 6 تا سی هزار سال)، در صورتی که امروزه دیدگاه علمی عمر میلیون ها ساله جهان هستی رواج پیدا کرده است. دیدگاه روز-دوره (که گاهی آفرینش گرایی پیش رونده نیز نامیده می شود) تلاشی برای صلح بین گزارش کتاب پیدایش از خلقت و دیدگاه «زمین دیرینه» در جهان هستی است.
لطفا توجه داشته باشید که دیدگاه روز-دوره همچنان بر این باور است که خداوند همه چیز را آفریده و همچنان تکامل خداناباوران (طبیعت گراها) را رد می کند. همچنین دیدگاه روز-دوره را نباید با «فرگشت خداباورانه (فرگشت هدایت شده از سوی خدا)» اشتباه گرفت، بر اساس این نظر درشت فرگشت صحیح است اما به جای اینکه تصادفی اتفاق افتاده باشد توسط خداوند هدایت شده است. طرفداران روز-دوره خودشان را به چشم کسانی می بینند که گزارش کتاب مقدسی آفرینش را با علم آشتی می دهند. اما مخالفان بر این باورند که این دیدگاه منکر صداقت کلام خدا می شود.
بسیاری از مسیحیان بحث آفرینش/فرگشت (تکامل) را در اهمیت دوم قرار می دهند، بنابراین نگرانی بسیار کمی درمورد چگونگی تفسیر یک شخص از دیدگاه کتاب مقدسی آفرینش وجود دارد. در حقیقت، دیدگاه یک ایماندار راجع به آفرینش بسیار اهمیت دارد برای اینکه ارتباط مستقیم با درستی، قابل اعتماد بودن و قدرت کتاب مقدس دارد. ایمان به اینکه کتاب مقدس الهام شده و بدون خطا است، اما در دو فصل اول کتاب پیدایش معنای دقیق کلمه را نمی دهد، یک مسئله است. و ایمان به اینکه کتاب مقدس اشتباه دارد و نمی توان به آن اعتماد کرد مسئله دیگری است. به عبارت دیگر، نکته اصلی (وقتی موضوع در مورد دیدگاه یک شخص در مورد آفرینش می باشد) این است که آن دیدگاه چه ارتباطی با قابلیت اعتماد و حاکمیت کتاب مقدس دارد.
اگر نمی توان به کتاب مقدس در دو فصل اول اعتماد کرد، پس چرا باید به بقیه آن اعتماد کنیم؟ عموما، منتقدان کتاب مقدس تمرکز خود را بر روی 11 فصل اول پیدایش قرار داده اند به خصوص در مورد گزارش آفرینش. سوال این است که چرا آنها این قسمت از کتاب مقدس را هدف گرفته اند؟ یازده فصل اول کتاب پیدایش صحنه را برای بقیه داستان های کتاب مقدس آماده می سازد. بدون یازده فصل اول نمی توانید خط داستانی کتاب مقدس را درک کنید. موارد اساسی بسیار زیادی در این فصل ها وجود دارند که پایه مابقی کتاب مقدس هستند مانند آفرینش، سقوط انسان، گناه، قطعی بودن داوری، نیاز به نجات دهنده، و مقدمه انجیل. نادیده گرفتن این آموزش های اساسی باقی کتاب مقدس را نامفهوم و نامربوط می کند.
منتقدان کتاب مقدس می خواهند با استفاده از فصل های آغازین، آن را به شکل افسانه های یهودی جلوه دهند تا تاریخ حقیقی بشر. حقیقت این است که در مقایسه با داستان های فرهنگ های دیگر، گزارش کتاب پیدایش – حتی در تفسیر کلمه به کلمه – بیشتر شبیه تاریخ است تا افسانه. آفرینش در اکثر ادبیات های جهان به شکل یک کشمکش بین خدایان دیده می شود. گزارش کتاب مقدس با اینکه شباهت های زیادی با دیگر داستان ها دارد اما در به تصویر کشیدن خدا (نه خدایان) به عنوان تنها موجود قادر بر هستی تفاوت دارد. در کتاب مقدس انسان در راس خلقت قرار دارد و به عنوان کار گزار خداوند در هستی گماشته شده است.
قطعا سوالات بی پاسخی در داستان آفرینش کتاب پیدایش مانند تاریخ دقیق خلقت وجود دارد. همچنین جزئیات زیادی هم در مورد روش و ابزار های خاص خداوند در خلقت وجود ندارد. به همین دلیل است که بحث درباره گزارش های متفاوت و سازگار با کتاب مقدس در مورد آفرینش وجود دارد. هدف گزارش کتاب پیدایش ارائه گزارش دقیق تاریخ مورد تایید تاریخ دانان امروزی نیست. کتاب پیدایش گزارش یهودیان باستانی بود که در حال آماده شدن برای ورود به سرزمین موعود بودند، آنها باید می دانستند که چه کسی هستند و از کجا آمده اند.
نکته قابل توجه این است که بیشتر الهیات مسیحی بر اساس صحت تاریخی گزارش کتاب پیدایش است. مفهوم ازدواج مستقیما از داستان آفرینش آمده است (پیدایش فصل 2 آیه 24) و توسط عیسی مسیح در انجیل های هم نوا استفاده شده است. عیس مسیح می گوید مرد و زن در آغاز خلقت آفریده شدند (متی فصل 19 آیه 4). درک این گفته ها به دقت و صحت گزارش کتاب پیدایش متکی می باشند. مهم تر از همه، نظریه نجات وابسته به وجود شخصی حقیقی به نام آدم است. پولس در رومیان فصل 5 و اول قرنتیان فصل 15، نجات ما در عیسی مسیح را به هویت ما در آدم ربط می دهد. در اول قرنتیان فصل 15 آیه های 21 تا 22 می خوانیم « همانطور كه به علّت گناه «آدم»، مرگ به اين دنيا آمد، در اثر كار نجاتبخش مسيح نيز زندگی پس از مرگ نصيب ما شد. همهٔ ما می‌ميريم، زيرا از نسل گناهكار آدم هستيم، چون هر جا گناه باشد، مرگ نيز وجود دارد. اما همهٔ كسانی كه از آن مسيح می‌باشند، پس از مرگبار ديگر زنده خواهند شد». تمامی نژاد بشر چون از نسل آدم هستند گناهکارند. اما کسانی را که خدا برای رستگاری انتخاب کرده توسط عیسی مسیح با تولد روحانی نجات پیدا کرده اند. تشخیص در آدم / در مسیح برای درک صحیح شناخت نجات در مسیحیت مهم است، و اگر فردی حقیقی به نام آدم وجود نداشت این تشخیص دیگر معنی پیدا نمی کرد.
پولس در رومیان فصل 5 آیه های 12 تا 21 در این مورد بحث می کند. اما چیزی که این متن را منحصر به فرد می کند این است که می گوید،«وقتی آدم گناه كرد، گناه او تمام نسل بشر را آلوده ساخت و باعث شيوع مرگ در سراسر جهان شد. در نتيجه، همه چيز دچار فرسودگی و تباهی گشت، چون انسانها همه گناه كردند» (رومیان فصل 5 آیه 12). این آیه رکن اصلی در بحث تباهی کامل ( اولین اصل در عقیده کالوینیسم) و مانند متن اول قرنتیان، وابسته به یک شخصیت حقیقی به نام آدم دارد تا معنی بدهد. بدون آدم، گناهی به معنای واقعی و نیازی به نجات دهنده به معنای واقعی وجود ندارد.
حداقل یک نکته — حتی بدون توجه به جایگاه یک فرد در مورد آفرینش — در مسیحیت واضح و روشن است و جایی برای بحث درباره آن وجود ندارد: خداوند آسمان ها و زمین را آفرید (پیدایش فصل 1 ایه 1). در حالیکه ما در Got Questions معتقدیم که نظریه 6 روز 24 ساعته قویترین نظریه آفرینش بر اساس کتاب مقدس است، اما نظرات دیگری که برگرفته از تفسیر صحیح در حیطه مسیحیت ارتدکسی هستند نیز وجود دارند.
باید تاکید کنیم که کتاب مقدس (چه مستقیم چه غیر مستقیم) دیدگاه آتئیستی و یا داروینی آفرینش را آموزش نمی دهد. بحث آفرینش / تکامل بسیار مهم است، برای اینکه نوع نگرش ما به کتاب مقدس در رابطه با منشاء حیات به معنی نوع نگرش ما نسبت به تمامی کتاب مقدس است. اگر نتوانیم به گفته کتاب مقدس در مورد آفرینش اعتماد کنیم، چگونه می توانیم به گفته آن در مورد نجات اطمینان کنیم؟ ایمان ما به آفرینش کتاب مقدسی، همه بخش های خداشناسی ما را در بر می گیرد.
English
نوع اعتقاد ما به موضوع آفرینش چه تاثیری بر روی موضوع خداشناسی دارد؟
