سوال
مرده در گناهان و سرکشی ها به چه معناست؟
جواب
«روزگاری شما نیز به علّت سرکشی و گناهانتان، مرده بودید. شما در گناه زندگی می‌کردید، آن هنگام که از روشهای این دنیا و از فرمانروای قدرت هوا پیروی می‌نمودید، یعنی همان روحی که هم اکنون در طغیانگران عمل می‌کند» (افسسیان فصل 2 آیه های 1 تا 2). پولس در نامه ی خود به افسسیان از هدیه ی بزرگی صحبت می کند که خدا از طریق پسرش به آنها داده است (دوم قرنتیان فصل 9 آیه 15). آنها فقط آدمهای بدی نبودند که با عیسی مسیح به آدم های خوبی تبدیل شده باشند، بلکه آنها مرده بودند و زنده شدند.
گناه آدم و حوا در باغ عدن (پیدایش فصل 3) باعث شد تا مرگ جسمانی و روحانی به دنیای کامل و بی عیب خداوند وارد شوند (رومیان فصل 5 آیه 12؛ فصل 6 آیه 23). همان لحظه ای که آنها قانون خدا را زیر پا گذاشتند چشمانشان باز شد و متوجه برهنگی خود شدند (پیدایش فصل 3 آیه 7). انسان برای اولین بار مزه اغتشاش را چشید و چشمانش به روی فرق بین خوب و بد باز شد. آنها تا آن لحظه هیچ نوع پلیدی، شرم و گناهی را تجربه نکرده بودند. اما روح و بدن آنها با یک گاز از میوه ممنوعه شروع به مردن کرد. خداوند خودش فداکاری لازم برای مجازات آن گناه را پرداخت کرد (پیدایش فصل 3 آیه 21) و برای این کار، قانونی را پایه گذاری کرد که گناهکار فقط از طریق مرگ (قربانی) یک جایگزین کامل می تواند زنده بماند. و از این جا برنامه نهایی خداوند برای نجات بشر آغاز گشت که بر اساس آن، او باید برای بخشش گناهان جهان نهایت فداکاری را می کرد (اول یوحنا فصل 2 آیه 2؛ یوحنا فصل 3 آیه های 16 تا 18).
روح ما، قبل از اینکه به روح القدس تسلیم شویم، مرده بود و نمی توانستیم خدا را خشنود کنیم (رومیان فصل 8 آیه 8). ما به طور طبیعی تمایلی برای اطاعت از خالق خودمان نداریم. ما از نظر روحانی مرده ایم و هیچ راهی برای زنده کردن خود نداریم. همانطوری که جسد نمی تواند کمکی به خودش بکند، ما نیز نمی توانیم خودمان را نجات دهیم یا کاری برای پاک کردن گناهانمان انجام دهیم. ما حتی نمی توانیم تمایل اطاعت از خدا را نیز در خودمان به وجود بیاوریم. ما به دلیل گناهانمان مرده ایم. مردگان به کسی نیاز دارند که به آنها حیات دهد. یوحنا فصل 1 آیه 4 درباره مسیح می گوید، «در او حیات بود، و این حیات همانا نور جمیع انسان‌ها بود.»
حیاتی که عیسی مسیح به ما می دهد تنها یک زندگی ابدی در بهشت نیست (یوحنا فصل 3 آیه 36، فصل 14 آیه 2؛ تیتوس فصل 3 آیه 7) بلکه حیاتی روحانی است که به ما قدرت زندگی در این دنیا را برای همان هدفی که خلق شده ایم می دهد. روح مرده ما شبیه بادکنک های خالی شده از باد درون جان ما هستند و زندگی تحت بردگی گناه و نفس باعث شده اصلا از چنین چیزی آگاهی نداشته باشیم (دوم پطرس فصل 2 آیه 19؛ رومیان فصل 6 آیه 16). ما وقتی به فراخوان روح القدس پاسخ می دهیم (یوحنا فصل6 آیه 44)، از گناهانمان توبه می کنیم و به عیسی مسیح ایمان می آوریم (اول قرنتیان فصل 12 آیه 3). خداوند گناهان ما را می بخشد و پاکی مسیح را به حساب ما نیز می گذارد (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 21) ، و روح القدس را می فرستد تا درون ما ساکن شود. معادل یونانی «روح» کلمه ی پنئوما است که به معنای «نَفَس» یا «باد» می باشد. در لحظه ای که به عیسی مسیح ایمان می آوریم، نفس خدا در بادکنک خالی ما میدمد و روح مرده ما زنده می شود. زندگی جدید روحانی کار خود را آغاز می کند و ما را از از اجساد مرده پر از گناه به فرزندان زنده و شاد خداوند تبدیل می کند (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17؛ افسسیان فصل 2 آیه 5؛ یوحنا فصل 1 آیه 12).
هر یک از انسان ها در این جهان به یکی از این دو گروه تعلق دارند: مرده یا زنده از نظر روحانی. دین نمی تواند انسان مرده را زنده کند. کارهای خوب، تلاش های شخصی و مراسم مذهبی شاید از نظر مردمان مرده، زندگی به نظر برسد اما آنها قدرت روحانی لازم برای دگرگونی درونی زندگی ما را ندارند. عیسی مسیح هزینه ی بسیار زیادی پرداخت کرد تا ما را از چنگال شیطان رهایی دهد. گناه نابود می کند و پیروی از خدا زندگی می بخشد. همه ما در گناهان و سرکشی هایمان مرده ایم اما می توانیم از طریق خون خداوندمان عیسی مسیح دوباره زنده شویم (اول پطرس فصل 1 آیه 2؛ افسسیان فصل 2 آیه 13).
English
مرده در گناهان و سرکشی ها به چه معناست؟
