سوال
محکم ترین دلایل الوهیت عیسی مسیح در کتاب مقدس چه هستند؟
جواب
عهد جدید تا اندازه ای به الوهیت عیسی مسیح اشاره کرده که نمی توان این حقیقت را انکار کرد. از چهار انجیل تا کتاب اعمال رسولان و نامه های پولس، عیسی نه تنها به عنوان همان مسیح موعود معرفی شده است، بلکه او خود خدا هم عنوان شده است. پولس رسول با بیان عبارت «خدا بزرگ و نجات دهنده ما» در تیطوس فصل 2 آیه 13 به الوهیت او اشاره می کند و حتی می گوید که عیسی مسیح قبل از اینکه به شکل انسان ظهور کند «ماهیت خداوندی» داشت (فیلیپیان فصل 2 آیه های 5 تا 8). خدای پدر در مورد عیسی مسیح می گوید، «ای خدا، سلطنت تو تا ابد برقرار است؛ اساس حكومت تو، بر عدل و راستی است» (عبرانیان فصل 1 آیه 8). از عیسی مسیح صراحتا به عنوان آفریننده نام برده شده است (یوحنا فصل 1 آیه 3، کولسیان فصل 1 آیه های 16 تا 17). دیگر متون کتاب مقدسی نیز به الوهیت عیسی مسیح اشاره می کنند (مکاشفه فصل 1 آیه 7 و فصل 2 آیه 8، اول قرنتیان فصل 10 آیه 4، اول پطرس فصل 5 آیه 4).
گرچه همه این اشاره های مستقیم کتاب مقدس برای اثبات الوهیت عیسی مسیح کافیست، اما دلایل محکم غیر مستقیمی هم برای اثبات الوهیت او وجود دارند. عیسی مسیح همواره خودش را در جایگاه یهوه قرار داده است. او اغلب کارهایی انجام می داد و یا حرفهایی می زد که فقط خداوند می توانست انجام دهد یا بگوید. همچنین به روش هایی خودش را معرفی می کرد که به الوهیت او اشاره داشت. برخی از این مثالها اسناد محکمی را مبنی بر الوهیت عیسی مسیح ارائه می دهند.
مرقس فصل 14 محاکمه عیسی مسیح در برابر کاهن اعظم را به تصویر می کشد:«پس كاهن اعظم پرسيد: آيا تو مسيح، فرزند خدای متبارک هستی؟ عيسی گفت: هستم، و يک روز مرا خواهيد ديد كه در دست راست خدا نشسته‌ام و در ابرهای آسمان به زمين باز می‌گردم» (مرقس فصل 14 آیه های 61 تا 62). عیسی مسیح در اینجا به متن کتاب مقدس از زبان دانیال پیامبر اشاره می کند که می گوید: «نگاه در خواب وجودی شبيه انسان ديدم كه روی ابرهای آسمان به آنجا آمد. او به حضور آن «وجود ازلی» آورده شد و اقتدار و جلال و قدرت سلطنت به او داده شد تا همهٔ قومها از هر زبان و نژاد او را خدمت كنند. قدرت او ابدی و سلطنتش بی‌زوال است» (دانیال فصل 7 آیه های 13 تا 14).
عیسی مسیح با اشاره به این رویای دانیال خودش را فرزند آدم معرفی می کند، کسی که به او « اقتدار و جلال و قدرت سلطنت» داده شده و «همهٔ قومها از هر زبان و نژاد» او را خدمت می کنند. پسر آدم اقتدار ابدی دارد و هرگز از بین نخواهد رفت. ممکن است به این فکر بیفتیم که چه کسی می تواند اقتدار ابدی داشته باشد. به چه شخصی سلطنتی داده می شود که همه انسانها به او خدمت خواهند کرد؟ کاهن اعظم کسی که فورا الوهیت عیسی مسیح را تشخیص داد، جامه خود را پاره کرد و عیسی مسیح را به کفرگویی متهم کرد.
استفاده عیسی مسیح از عبارت «پسر آدم» ارزش دفاعیاتی زیادی دارد. موضع شک گرایان در مورد الوهیت مسیح نمی تواند براحتی این خود انتصابی عیسی مسیح را انکار کند. این عبارت چندین مرتبه در انجیل ها تکرار شده است. عبارت «پسر آدم» در دیگر کتابهای عهد جدید هم (به غیر از چهار انجیل) استفاده شده است، البته نه به آن اندازه که در چهار انجیل عنوان شده است (اعمال رسولان فصل 7 آیه 56، مکاشفه فصل 1 آیه 13 و فصل 14 آیه 14). بعید به نظر می رسد که این عبارت اگر از دهان عیسی مسیح خارج نشده بود در دیگر کتابهای عهد جدید استفاده می شد. این مطلب که عیسی مسیح از این عنوان برای اشاره به خودش استفاده کرده، مشخص می کند که او برای خودش قدرت ابدی و فراتر از یک انسان معمولی قائل بوده است.
گاهی کارهای عیسی مسیح الوهیت او را آشکار می کردند. شفای مرد افلیج در مرقس فصل 2 نشان دهنده قدرت و توانایی او در بخشیدن گناهان است (مرقس فصل 2 آیه های 3 تا 12). در ذهن شاهدان یهودی، فقط خداوند چنین توانایی هایی دارد. عیسی مسیح چندین مرتبه در انجیل ها ستایش و پرستش می شود (متی فصل 2 آیه 11، متی فصل 28 آیه های 9 و 17، لوقا فصل 24 آیه 52، یوحنا فصل 9 آیه 38 و فصل 20 آیه 28). او نه تنها هرگز این ستایش ها را رد نکرد، بلکه آنها را بجا و منطقی نیز در نظر گرفت. در جای دیگر، او می گوید که پسر آدم در نهایت انسانها را داوری خواهد کرد (متی فصل 25 آیه های 31 تا 46) و به ما یاد می دهد که سرنوشت ابدی انسان به پاسخ ما به فراخوان او بستگی دارد (مرقس فصل 8 آیه های 34 تا 38). چنین رفتاری نشان می داد که عیسی مسیح از الوهیت خود آگاهی کامل داشته است.
عیسی مسیح گفت که رستاخیز او پس از مرگ، ادعای او را ثابت می کند (متی فصل 12 آیه های 38 تا 40). او پس از مصلوب شدن و دفن در قبر یوسف رامه ای، دوباره زنده شد و ادعای الوهیت خود را اثبات کرد.
شواهد و مدارک این رویداد معجزه آمیز بسیار قوی هستند. منابع معاصر متعددی در آن زمان، ظهور عیسی مسیح به افراد و گروه ها را پس از مصلوب شدن در موقعیت های گوناگون گزارش کرده اند (اول قرنتیان فصل 15 آیه های 3 تا 7، متی فصل 28 آیه 9، لوقا فصل 24 آیه های 36 تا 43، یوحنا فصل 20 آیه های 26 تا 30 و فصل 21 آیه های 1 تا 144، اعمال رسولان فصل 1 آیه های 3 تا 6). بسیاری از این شاهدان حتی حاضر بودند در راه این عقیده جان خود را فدا کنند و بعضی از آنها این کار را نیز کردند. اسقف رم و یوسف فلاوی مورخ یهودی نیز داستان شهدای متعددی در این راه را گزارش کرده اند. بسیاری از نظریه هایی که شواهد رستاخیز را توجیح می کردند ( مانند نظریه توهم) از توضیح این همه اسناد و اطلاعات عاجز شدند. رستاخیر عیسی مسیح حقیقت تثبیت شده تاریخی است و محکم ترین مدرک برای الوهیت عیسی مسیح می باشد.
English
محکم ترین دلایل الوهیت عیسی مسیح در کتاب مقدس چه هستند؟
