سوال
آیا خدا عصبانی می شود؟
جواب
نادیده گرفتن متونی در کتاب مقدس که درباره خشم خدا صحبت می کنند کار عاقلانه ای نیست. مثال های فراوانی در کتاب مقدس وجود دارند که خداوند در آنها عصبانی و خشمگین می شود. «خدا داور عادل است. او هر روز بر بدکاران خشمگین میشود» (مزامیر فصل 7 آیه 11).
با این وجود، ما نمی توانیم خشم الهی را با خشم از نوع انسانی برابر بدانیم. افسسیان فصل 4 آیه های 26 تا 27 به ما می گوید که می توان گاهی خشمگین شد اما آن نباید به گناه تبدیل شود. ما می دانیم که خداوند نمی تواند گناه کند و بر خلاف خشم انسانی، خشم او مقدس است. یعقوب فصل 1 آیه 20 به ما می گوید، «زیرا خشم انسان عدالت خدا را عملی نمیسازد.»
آیه هایی که خشم خداوند را برای ما ثبت کرده اند دلیل آن را نیز آشکار ساخته اند. او زمانی خشمگین می شود که ویژگی های ذاتی او نقض شوند. خداوند پاک، عادل و مقدس است و به هیچ یک از این صفات نمی توان خدشه ای وارد کرد (خروج فصل 20 آیه های 4 تا 6، اشعیا فصل 42 آیه 8). خداوند از اسرائیلی ها و پادشاهان اسرائیلی زمانی خشمگین میشد که از او سرپیچی می کردند (به عنوان مثال، اول پادشاهان فصل 11 آیه های 9 تا 10، دوم پادشاهان فصل 17 آیه 18). اعمال شرورانه ی مردم کنعان مانند قربانی کردن کودکان و انحرافات جنسی خشم خداوند را تا اندازه ای برانگیخت که به اسرائیلی ها دستور داد همگی آنها را (همه مردان، زنان، کودکان و حتی حیوانات) نابود کنند تا شرارت از آن سرزمین پاک شود (تثنیه فصل 7 آیه های 1 تا 6). والدین نسبت به هر چیزی که به فرزندانشان آسیب بزند خشمگین می شوند، خداوند هم به همین شکل از هر چیزی که به فرزندانش و رابطه آنها با او آسیب بزند خشمگین می شود. «به حیات خود قسم، من از مردن شخص شرور خشنود نمیشوم، بلکه از این خشنود میشوم که شخص شرور از راههای بد خود بازگشت کند و زنده بماند» (حزقیال فصل 33 آیه 11).
در عهد جدید نیز شاهد آن هستیم که عیسی مسیح از معلمان و رهبران دینی خشمگین می شود چراکه از مذهب برای رسیدن به مقاصد خودشان استفاده می کردند (یوحنا فصل 2 آیه های 13 تا 16، مرقس فصل 3 آیه های 4 تا 5). رومیان فصل 1 آیه 18 به ما می گوید، «خدا خشم و غضب خود را از آسمان بر تمام خدانشناسیها و شرارتهای اشخاصی آشکار میسازد که با شرارتهای خود، حقیقت را سرکوب میکنند.» بنابراین خداوند از شرارت در وجود انسان ها خشمگین می شود و با آن شرارت مخالفت می کند تا آنها را از بدی دوری کند که بتوانند زندگی واقعی و آزادی را در خداوند پیدا کنند. انگیز خداوند حتی در خشم هم عشق به انسان و احیای رابطه ای است که گناه آن را نابود کرده است.
خداوند باید گناه را مجازات کند تا عدالت برقرار گردد، اما همه کسانی که عیسی مسیح را به عنوان نجات دهنده خود قبول می کنند دیگر زیر خشم خدا از گناه قرار ندارند. چرا؟ برای اینکه عیسی مسیح نهایت خشم خداوند را بر روی صلیب تجربه کرد تا ما دیگر این خشم را تجربه نکنیم. مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب دلجویی و جلب رضایت از خداوند بود. «بنابراین، برای کسانی که به مسیح عیسی تعلق دارند، هیچ محکومیتی نیست. و چون شما به مسیح عیسی تعلق دارید، قدرت حیاتبخش روحالقدس شما را از سلطهٔ گناه و مرگ آزاد کرده است. شریعت موسی به سبب ناتوانی طبیعت گناهآلود ما، قادر نبود ما را نجات بخشد. به همین دلیل، خدا کاری را انجام داد که شریعت قادر به انجامش نبود. او پسر خود را در بدنی شبیه به بدنی که ما گناهکاران داریم، فرستاد. و در آن بدن، پایان سلطۀ گناه بر ما را اعلان داشت، از این طریق که پسر خود را بهعنوان قربانیای برای گناهان ما فرستاد. پس حال، قادریم احکام و دستورهای خدا را اطاعت کنیم، زیرا ما دیگر از طبیعت گناهآلود خود پیروی نمیکنیم بلکه از روح خدا» (رومیان فصل 8 آیه های 1 تا 4).
English
آیا خدا عصبانی می شود؟